ลองแต่ง แด่เธอด้วยนึกถึง

กระทู้สนทนา

* แด่เธอด้วยนึกถึง *

เศษเสี้ยวหนึ่ง ของวัน ที่ผันผ่าน
แม้เนินนาน ยังพา ใจนึกถึง
ภาพเธอยิ้ม พริ้มทัก ยังปักตรึง
หวนคำนึง มิเลือน ทุกเวลา

เห็นฉันเป็น คนพิเศษ เกินกว่าเพื่อน
ไม่แชเชือน พร้อมร่วมเดิน ทุกทิศา
ขอขอบคุณ มิตรภาพ ที่ยื่นมา
ไม่นำพา ว่าฉัน เป็นเช่นใด

แต่ฉันคิด กับเธอ ได้เพียงเพื่อน
ไม่กล้าเตือน ด้วยมีใจ จึงเฉไฉ
กลัวจะคิด ไปเอง กริ่งเกรงใจ
เลือกตัดไป สายป่าน ให้หลุดลอย

ต้องขอโทษ หากฉัน ทำเธอโกรธ
ต้องขอโทษ ด้วยกลัว เธอถดถอย
เธอมีค่า เกินกว่า จะมัวคอย
ดั่งเพชรพลอย จมปลัก กับโคลนตม

มาบัดนี้ มั่นใจ ฉันคิดถูก
ที่ไม่ผูก หมั้นหมาย ให้ขื่นขม
วาสนา ฉันมี เพียงชื่นชม
เห็นเธอสม รักหมาย ดังใจปอง

ตัวคนเดียว เหมือนอยู่ อย่างไร้ฝัน
ทุกสิ่งอัน เลิกคว้า เป็นเจ้าของ
เพียงพลิกดิน ทำกิน แทนเงินทอง
ไม่เรืองรอง แต่อยู่ อย่างเบาใจ

ที่สำคัญ วางจิต ละสับสน
ดีกว่าวน ชนแสง เป็นไหนไหน
ด้วยกิเลส ตัณหา คือเชื้อไฟ
ชวนคลึ้มใจ แต่เจือทุกข์ ลองคิดดูฯ เสรีนนท์