1. เดี๊ยนเข้าใจว่าตามปกติคนเราจะยืนหรือเดินได้ ประสาทสัมผัสตรงเท้าต้องคอยบอกองศา แต่ทำไมเวลาเหน็บชา เราจึงยังสามารถเดินเหินได้ตามปกติคะ หรือได้เฉพาะพื้นระนาบ
2. เห็นคลิปแอบถ่ายทารก (น่าจะเรียกว่า เด็กเล็ก มากกว่าทารกหรือเปล่า) แนว ๆ หนีลงจากเปลหรือเตียง จะมีการเอาของนุ่ม เช่น หมอน ผ้าห่ม โยนลงมาที่พื้น กอง ๆ ไว้ ให้เป็นบันไดหรือนุ่ม ๆ ฟูก ๆ น่ะค่ะ เหมือนมีปีน ๆ ด้วย แต่ทำไมพอโตขึ้น เหมือนสัญชาตญาณตรงนี้หายไป หรือเปลี่ยนไปคะ บางคลิปเก่า ๆ ก็เด็กตัวเล็ก ๆ ร้องไห้แบบเรียกร้องความสนใจ เดินไปล้มไปร้องให้ผู้ใหญ่เห็น พอผู้ใหญ่ทำเป็นไม่สนใจ ก็เดินมาจนอยู่ในสายตา แล้วก็ล้มตัวลงร้องไห้
ตอนเหน็บกินเท้าหรือขา ทำไมเรายังสามารถลุกเดินได้ปกติคะ / ทารกมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดสูงจัง พอโตมาทำไมเหมือนลืม
2. เห็นคลิปแอบถ่ายทารก (น่าจะเรียกว่า เด็กเล็ก มากกว่าทารกหรือเปล่า) แนว ๆ หนีลงจากเปลหรือเตียง จะมีการเอาของนุ่ม เช่น หมอน ผ้าห่ม โยนลงมาที่พื้น กอง ๆ ไว้ ให้เป็นบันไดหรือนุ่ม ๆ ฟูก ๆ น่ะค่ะ เหมือนมีปีน ๆ ด้วย แต่ทำไมพอโตขึ้น เหมือนสัญชาตญาณตรงนี้หายไป หรือเปลี่ยนไปคะ บางคลิปเก่า ๆ ก็เด็กตัวเล็ก ๆ ร้องไห้แบบเรียกร้องความสนใจ เดินไปล้มไปร้องให้ผู้ใหญ่เห็น พอผู้ใหญ่ทำเป็นไม่สนใจ ก็เดินมาจนอยู่ในสายตา แล้วก็ล้มตัวลงร้องไห้