หลังจากย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดหลายๆ ปี ผมก็แทบไม่ได้เข้าเมืองกรุงฯ นานๆ จะเข้าไปเยี่ยมแม่สักครั้ง
ซึ่งผมก็จะอาศัยรถไฟฟ้า เพื่อเลี่ยงรถติดในเมือง แต่ที่ผ่านมาผมไม่เคยสังเกตุ มีเมื่อวานพึ่งสังเกตุ

ว่าหลังจากเสร็จธุระในเมือง ขากลับก็เป็นการขึ้นรถไฟฟ้าในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนพอดี แน่นอนว่ารถไฟฟ้า
ก็จะมีราวจับ ห่วงให้จับ(เตี้ยกว่าราว) มีเสาให้จับ และมีผนังรถให้พิง เพียงแต่ในชั่วโมงเร่งด่วนผู้คนขึ้นรถ
กันมามาก กลายเป็นว่า สำหรับผู้ชายแล้ว สามารถใช้มือจับราวได้ แต่ผู้หญิงตัวจะเล็กกว่ามักจะเอื้อมไม่ถึงราว

เอื้อมได้อย่างมากก็แค่ห่วงใต้ราว ดังนั้น ทั้งห่วง ทั้งเสา และทั้งผนังรถก็จะมีไม่เพียงพอสำหรับผู้หญิงทุกๆ คน
ซึ่งตัวผมที่กำลังยืนจับราวอยู่ และรู้สึกว่า ถ้าผมปล่อยมือ ในบางจังหวะที่รถเคลื่อนตัว ผมจะล้มลงไปนั่งหรือนอนกับพื้นแน่นอน

ดังนั้น ผมเลยได้สังเกตเห็นปรากฏการณ์สุดทึ่ง เมื่อมีคนรอบๆ ตัว 6 คน เป็นผู้หญิง 5 คน และเป็นผู้ชายแต่
ตัวเล็ก Size เขาใหญ่กว่าผู้หญิงเล็กน้อย 1 คน ยืนแยกเท้าเล็กน้อยอยู่กลางรถ โดยไม่จับห่วง เสา หรือพิงที่ผนัก
แต่เธอเหล่านั้น สามารถทรงตัวได้อย่างยอดเยี่ยม จังหวะรถจะทำให้เสียการทรงตัว เธอเหล่านั้น จะมีปฏิกิริยาเท้าไว้มาก

โดยจะขยับเท้าข้างที่เหมาะสมไปยันกับพื้นทรงตัวไว้ทันท่วงทีทุกๆ ครั้ง ซึ่งผมว่า โดยทั่วไปมันคงจะไม่น่าจะยากเพราะเธอเหล่านั้น
เป็นผู้หญิงรูปร่างเทียบกับผู้ชายก็จะตัวเล็กกว่า ดังนั้น น้ำหนักก็ย่อมน้อยกว่าผู้ชาย ทำให้แรงเหวี่ยงหากเสียการทรงตัว
จะน้อยกว่าผู้ชาย เธอเลยสามารถใช้แค่เท้าก็ยันร่างกายไม่ให้เซไถลไปตามแรงเหวี่ยงรถเวลาเคลื่อนตัวได้โดยง่าย

แต่ที่มันไม่ทั่วไป คือ ทั้ง 6 คนเหล่านั้น ไม่ใช่แค่ยืนคอยระวังรถเหวี่ยงนิสิ แต่ทั้ง 6 คนเหล่านั้น ล้วนเล่นและดูโทรศัพท์มือถือ
โดยที่ไม่ต้องจับที่พักพิงอะไรในตัวรถเลย ซึ่งแม้สมาธิจะถูกแบ่งไปให้กับการดูโทรศัพท์ตลอดเวลาเช่นนี้ เธอเหล่านั้น กลับไม่มี
การเสียการทรงตัว ล้มลงไปนั่งลงไปนอนเลย เวลารถเหวี่ยงไปมา ดูแล้วมันน่าทึ่งจริงๆ เชื่อแล้วว่า ผู้หญิงทั่วๆไป จะทรงตัวเก่งกว่าผู้ชาย
ดังนั้น แม้ตอนนั่งมอเตอร์ไซด์ ผู้หญิงไม่ว่าจะสวมกางเกงหรือกระโปรง ถ้าเธอเลือกจะนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์แบบหันข้าง เธอก็จะทำได้สบายๆ

ส่วนผม อย่าว่าแต่จะไปนั่งซ้อนในท่าแบบนั้นเลย แค่คิดจะทำก็ยังไม่กล้า กลัวทำแล้วไม่ลงไปกอง ก็หงายหลังไปแทน 555