ลูกกำลังหัดยืน หัดเดิน แต่เห็นท่าทางการล้มของลูก  บางทีก็ใช้ก้นกระแทนพื้น บางทีก็ใช้สะโพกกระแทกพื้น เห็นแล้วผมก็รู้สึกเจ็บแทน  เพราะเราใช้ความรู้สึกของผู้ใหญ่เข้าไปคิดแทนเด็ก ใช่ไหม

ซึ่งหลังจากลูกล้ม เขาก็สามารถนั่งและลุกมาเดินได้ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

บางคนบอกว่าอย่าร้อง อย่าไปทัก  เดี๋ยวเด็กจะร้องไห้   เพราะเด็กไม่เจ็บหรอก แต่เด็กตกใจเสียงเรา เขาจึงร้องไห้

ในกรณีที่เด็กล้มจากท่ายืน ทำไมจึงคิดว่าเด็กไม่เจ็บตอนล้มครับ ????
เพราะถ้าเป็นผู้ใหญ่ล้มในท่าเดียวกันนี่  เจ็บทั้งก้น เจ็บทั้งสะโพก เผลอๆ มีกระดูกหักได้ด้วย
เพราะ เด็กน้ำหนักตัวน้อยเหรอ(จึงทำให้มีแรงกระทำไม่มาก), เพราะล้มมาจากตำแหน่งที่ไม่สูงมากเหรอ (เด็กขาสั้นกว่าผู้ใหญ่), เพราะกล้ามเนื้อและข้อต่อเด็กมีความยืดหยุ่นสูงเหรอ

พอจะมีคำอธิบายที่เป็นเหตุและเป็นผลกันไหมครับ

ปล. ที่บ้านมีเสื่อรองคลานแล้วครับ  พอจะเบาแรงกระแทกไปได้บ้าง