เรื่องมันมีอยู่ว่าพี่ไอซ์อายุ40น้องตัลอายุ20(นามสมมุติ
)คือหนูกับพี่ไอซ์สนิทกันค่ะเขาเป็นพี่ที่ทำงาน,เราจะคุยกันทุกเรื่องแบบไม่ปิดบังกันเลยประเด็นคือน้องตัลพึ่งเข้ามาทำงานได้ประมาณ5เดือนหนูไม่ค่อยสนิทกับน้องตัลหรอกค่ะจะไปสนิทกับพี่ไอซ์มากกว่าเพราะเวลาจะไปกินข้าวไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดอันนี้หนูรู้จากพี่ไอซ์เขาจะเล่าให้ฟังตลอดจนคนที่ทำงานเขาเริ่มแซวเริ่มพูดว่าคบกันแน่เลยมันทำใหัหนูรู้สึกไม่พอใจรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากหนูก็มีเถียงกับพวกเขาไปบ้างว่ามันไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิดกันคือพี่ไอซ์เขาพูดกับหนูตลอดว่า "คิดไปได้ยังไงไอ้ตัลนี่รุ่นลูกเลยนะคนคิดนี่ต่ำเน้อะพี่ว่า" มันเลยทำให้หนูรู้สึกว่าพวกเขาอะคิดกันไปเองเพราะว่าพวกเขาเป็นคนนอกแต่อีกใจหนูรู้สึกว่ามันอาจจะใช่อย่างที่พวกเขาคิดเพราะว่าพี่ไอซ์กับน้องตัลจะไปไหนมาไหนกันตลอดแล้วเวลาน้องตัลตังออกจะฝากตังค์ไว้กับพี่ไอซ์จะให้เป็นอาทิตย์ซึ่งหนูยังไม่เคยทำแบบนั้นเเล้วพี่ไอซ์จะพูดว่า"เมื่อก่อนคนอื่นเขาก็จะชอบมาฝากตังค์ไว้กับพี่กันเพราะว่าพี่จัดแจงเก่ง"แต่เขาจัดแจงเก่งจริงค่ะแต่ที่หนูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหงุดหงิดโมโหเหมือนที่เขาทำกับที่เขาพูดมันย้อนแยงกันคือหนูไม่รู้ว่าหนูจะเชื่อกับสิ่งที้เขาพูดได้ไหมเพราะเขาคอยพูดตลอดว่าเป็นไม่ไปได้หนูและไม่อยากเชื่อว่าคบหรือชอบกันเพราะว่าเขาไม่เคยปิดบังอะไรกับหนูเลยทั้งๆที่ไม่เกี่ยวอะไรกับตัวเอง  หนูควรจัดการความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ