เนื่องจากเรานะคะทะเลาะกับอาจารย์ที่สอนวิชาฟิสิกส์ค่ะ คือบุคลิกของเขาจะเป็นคนที่พูดจาเสียงดังค่ะ คือในคาบเค้าจะชอบหยอกล้อเล่นกับนักเรียน เเต่เค้าก็โกรธโมโหง่าย เคยเห็นเขาโมโหอะไรมาไม่รู้ เดินมาคนเดียวก็โวยวายเสียงดัง เเล้วมาพาลนู่นพาลนี่ค่ะ บุคลิกนิสัยเขาประมาณนี้ ซึ่งเราเองเนี่ย ก็เป็นคนเฮฮาในห้องก็พูดคุยกับอาจารย์เค้าบ่อย เเซวบ่อย ค่ะประมาณนี้
เข้าเรื่องนะคะ เราเองกับเพื่อนพึ่งจะเข้าห้องเอาเก้าอี้ลง เพื่อนก็คุยกันเสียงดังปกติเพราะพึ่งเข้าคาบ คุยๆกัน ซึ่งเราเนี่ยเป็นเด็กหลังห้อง นั่งอยู่สองคนกับเพื่อน เราก็เร่งเขียนงานค้างตามประสาเด็กไม่ค่อยทำการบ้าน ชอบมาทำที่รร.55 เเล้วจู่ๆคือ เค้าก็ถามเรื่องอะไรสักอย่าง เเล้วก็สุ่มเลขที่ คือเป็นเลขที่เรา เเล้วเราก็รู้ตัวใช่ไหม คือได้ยินคำถามเเบบเเว่วๆ ไม่เเน่ใจ เเต่พอจะรู้คำตอบ เเต่ไม่เเน่ใจว่าเเกถามเเบบนั้นเปล่า เเล้วไม่ใช่จะพร้อมเรียนทีเลย เพราะเพื่อนๆก็ยังคุย ซึ่งพอมาสักพัก หลังจากทีเเกถาม เเกเอง ก็ยังคุยกับเพื่อนๆ เราก็ยืนรอที่จะตอบอะนะ เเล้วพอเริ่มเงียบเค้าก็ถามเลขที่13นี่ มาเปล่า เราก็บอกว่ามา เเล้วพอหลังจากนั้น เราก็ถามว่าอาจารย์คะ อาจารย์ถามว่าอะไรนะคะ ถึงทีนี้เค้าก็โมโห เค้าก็บอกว่า "ออกไปนอกห้อง ออกไปยืนหน้าห้อง" ด้วยความที่นิสัยส่วนตัวของเรานี่ก็อารมณ์ร้อนง่ายมาก (แก้ไม่หายสักที เเต่หายเร็วนะ55) เราก็ยืนหน้าห้องเเต่หลบประตู ไม่ให้เค้าเห็น ละเค้าก็ถามเพื่อนในห้องไหนใครจะตอบ ซึ่งก็มีคนตอบไป ละก็มาต่อที่เรา เค้าก็บอกว่า มายืนดีดีหน้าห้องดิ มา เเล้วนี่เราก็ไปยืน ยอมรับว่าทำท่าที (แบบยังไงไม่พอใจฟิดฟัดใส่55 ไม่รู้จะพูดยังไง ยอมรับว่าผิดตรงนี้) เเล้วถึงทีนี้เค้าก็ว่าไรนักหนาไม่รู้ เเล้วนี่เราก็พูดไปว่า หนูก็ถามอาจารย์ดีดี ทำไมต้องว่าต้องอะไรประมาณนี้ซึ่งเราก็จำคำพูดอะไรไม่ได้หรอก เพราะเราเองก็โมโหไม่มีสติ เค้าก็พูดว่า ก็ไม่ฟังเอาเเต่คุย ซึ่งอันนี้เพื่อนในห้องก็คุยเเต่เค้าว่าเราคนเดียว หลังจากที่เถียงกันไปมา เเกก็เริ่มโมโหมากขึ้น ถือไม้มา ทำเหมือนจะฟาด เเล้วก็พูดว่าเก่งนักใช่ม้ะบุ๊คโกะ (บุ๊คโกะนี่ชื่อของเรานะ 555 ปล. เราเป็นตุ๊ดเด็กง่ะ) เค้าไปในห้องเลย เข้าไป เเล้วเราก็ยืนนิ่ง เเล้วเเกก็บอกว่าเข้าไป!! เเล้วเราก็เข้าไป เเล้วก็เถียงกันในห้องอีก เรื่องคำถาม เราก็พูดไปเเหละว่าอาจารย์ก็เป็นอยู่เเบบนี้เด็กถึงได้เป็นเเบบนี้ นี่ถามดีดี ก็ตอบดีดี เค้าก็สั่งให้เราหยุดพูด เราก็หยุด เเล้วเค้าก็พูด ด่าเราอีก เราก็บอกว่า ในบอกให้หนูหยุด อาจารย์ก็หยุดพูดสิ เค้าก็พูดอีกว่า นี่ครูก็พูดของครู อะไรบลาๆๆ เขาก็บ่น เราก็ปากดีไปเถียง เนาะ เเล้วเค้าก็พูดว่า ได้ ครูจะไม่ว่า ไม่พูดอะไรอีก เเล้วเราก็อารมณ์ร้อนๆ ปากพล่อยไปไม่รู้ตัวเลยจ้า ว่าเออ เเกก็ถือไม้เออหรอ เดินมาทีโต๊ะเรา เเล้วแกก็พูดว่ายืนขึ้นน ยืน เราก็ไม่ยืน เเล้วก็ฟาดไม้มาที่หน้าขาเรา เป็นรอยเลยจ้า55 เพื่อนเราก็โดนลูกหลงไปด้วย ในความรู้สึกของเราหลังจากช่วงเวลานั้น พยายามกลั้นน้ำตาไม่ไหล ไม่ใช่เพราะเจ็บที่โดนตีนะ ที่โดนตีไม่เจ็บเลย เเต่เสียความรู้สึกมาก วินาทีนั้นทักหาเเม่บอกเเม่จะลาออก เเล้วก็ทักเฟซไปที่ครูที่ปรึกษา เเต่ก็ไม่ได้คุยไรกัน หลังจากนั่งนึกในคาบนั้น คือเสียความรู้สึกมาก ไอเราก็ถามดีดี พูดดีดี ทำไมต้องตะคอกเสียงด่าทอ อะไรเบอร์นั้น เห้ออ จากที่เราเจอเหตุการณ์มา เราไม่ได้เจอคนเดียว ยังมีเพื่อนอีกคนที่โดนเหมือนกันเเต่อยู่คนละห้อง เเต่ว่าไม่ได้เถียงกันเเรงๆ เหมือนเรา ความรู้สึกเราเเย่ไปหมดเลยเห้ออ มาต่อ ช่วงบ่ายๆก่อนจะเรียนคาบลูกเสือ เราก็ไปเรียนชุมนุมซึ่งห้องครูที่ปรึกษาอยู่ข้างๆ เเล้วพอดีที่ปรึกษาเค้าออกมา เพื่อนก็พูดเล่นๆเเหละว่า เราจะออกไรงี้ นี่ก็เปิดใจคุยกับที่ปรึกษา เล่าเหตุการณ์ข้างต้นให้ฟังเค้าก็ให้คำเเนะนำมา ว่าเราควรต้องทำอย่างไร ไม่ว่าเราจะผิดหรือถูกวุฒิภาวะ เราก็ต่ำกว่า เค้าเป็นครูเราผิดอยู่ดี ซึ่งทำให้เราคิดว่าควรที่จะไปขอโทษดี หรือไม่ขอโทษดี สับสนมาก อีกใจอย่างอยู่เฉยๆ ครูที่ปรึกษาก็ให้คำเเนะนำอย่างโน่นอย่างนี้ เห้อปรึกษาเพื่อน เค้าก็บอกว่าขอโทษดีกว่า เพราะเกรดก็อยู่ที่ปลายปากกาของเค้า เเต่เราก็คิดเเหละว่าจะขอโทษเเต่ไม่รู้จะขอโทษยังไงกลัวเขาจะเมิน หรือจะหัวร้อนใส่อีก เเล้วก็เก็บมาคิดๆ ว่าเออ เรามีหน้าที่เรียน เค้ามีหน้าที่สอน ถ้าเค้าจะไม่อะไรกับเรา คุยกับเราเหมือนนักเรียนคนอื่น หรือถึงจะไม่พูดคุยกับเรา เเต่ก็ไม่เบียดเบียนให้เรารู้สึกเเย่หรือไม่ดี ก็กะว่าจะไปขอโทษนั่นเเหละ พอมาไม่กี่วัน เจอคาบเขาอีก เราก็ลองทำตัวปกติ เรียนปกติ เค้าก็เริ่มถามคำถามพูดคุยกับคนในห้อง ซึ่งเค้าถามทุกคนเเต่ไม่ถามเรา กับเพื่อนอีกสองคน เเต่เพื่อนอีกสองคนนั้นเค้าไม่ได้มีปากเสียงอะไรด้วยคุยปกติ เเต่สงสัยเค้าจะลืม
เค้าก็ถามเพื่อนๆว่า หมดยังยังไม่ถามใครบ้าง เพื่อนก็บอกว่ายังมีค่ะ เเล้วก็พูดชื่อเราไป เเต่เเกบอกว่าหมดเเล้ว!! เเล้วเพื่อนก็พูดชื่อเพื่อนเราสองคน เเล้วเค้าก็พูดอีก หมดเเล้ว!! หมดเเล้ว! (เสียงดัง) คนที่สมควรถามก็จะไม่ถาม คือตอนนั้นคิดในใจอื้มมม โอเคเลยค่ะครู เสียความรู้สึกกว่าเดิมอีกหรอยๆ อยากจะไปขอโทษมากทีเเรก จนตอนนี้รู้สึกว่า ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองดีกว่า ปรึกษาเเม่ เเม่บอกว่าไม่เป็นไรลูก ตั้งใจเรียนก็พอ เดี๋ยวจะจบเเล้ว....
ทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ คุณคิดอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ เเล้วจะเเนะนำเราอย่างไร ให้เราทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาเเล้ว ช่วยเราหน่อยนะคะ เหนื่อยใจ ไม่อยากเรียนเเล้ว
ทะเลาะกับครู ควรทำอย่างไรดี
เข้าเรื่องนะคะ เราเองกับเพื่อนพึ่งจะเข้าห้องเอาเก้าอี้ลง เพื่อนก็คุยกันเสียงดังปกติเพราะพึ่งเข้าคาบ คุยๆกัน ซึ่งเราเนี่ยเป็นเด็กหลังห้อง นั่งอยู่สองคนกับเพื่อน เราก็เร่งเขียนงานค้างตามประสาเด็กไม่ค่อยทำการบ้าน ชอบมาทำที่รร.55 เเล้วจู่ๆคือ เค้าก็ถามเรื่องอะไรสักอย่าง เเล้วก็สุ่มเลขที่ คือเป็นเลขที่เรา เเล้วเราก็รู้ตัวใช่ไหม คือได้ยินคำถามเเบบเเว่วๆ ไม่เเน่ใจ เเต่พอจะรู้คำตอบ เเต่ไม่เเน่ใจว่าเเกถามเเบบนั้นเปล่า เเล้วไม่ใช่จะพร้อมเรียนทีเลย เพราะเพื่อนๆก็ยังคุย ซึ่งพอมาสักพัก หลังจากทีเเกถาม เเกเอง ก็ยังคุยกับเพื่อนๆ เราก็ยืนรอที่จะตอบอะนะ เเล้วพอเริ่มเงียบเค้าก็ถามเลขที่13นี่ มาเปล่า เราก็บอกว่ามา เเล้วพอหลังจากนั้น เราก็ถามว่าอาจารย์คะ อาจารย์ถามว่าอะไรนะคะ ถึงทีนี้เค้าก็โมโห เค้าก็บอกว่า "ออกไปนอกห้อง ออกไปยืนหน้าห้อง" ด้วยความที่นิสัยส่วนตัวของเรานี่ก็อารมณ์ร้อนง่ายมาก (แก้ไม่หายสักที เเต่หายเร็วนะ55) เราก็ยืนหน้าห้องเเต่หลบประตู ไม่ให้เค้าเห็น ละเค้าก็ถามเพื่อนในห้องไหนใครจะตอบ ซึ่งก็มีคนตอบไป ละก็มาต่อที่เรา เค้าก็บอกว่า มายืนดีดีหน้าห้องดิ มา เเล้วนี่เราก็ไปยืน ยอมรับว่าทำท่าที (แบบยังไงไม่พอใจฟิดฟัดใส่55 ไม่รู้จะพูดยังไง ยอมรับว่าผิดตรงนี้) เเล้วถึงทีนี้เค้าก็ว่าไรนักหนาไม่รู้ เเล้วนี่เราก็พูดไปว่า หนูก็ถามอาจารย์ดีดี ทำไมต้องว่าต้องอะไรประมาณนี้ซึ่งเราก็จำคำพูดอะไรไม่ได้หรอก เพราะเราเองก็โมโหไม่มีสติ เค้าก็พูดว่า ก็ไม่ฟังเอาเเต่คุย ซึ่งอันนี้เพื่อนในห้องก็คุยเเต่เค้าว่าเราคนเดียว หลังจากที่เถียงกันไปมา เเกก็เริ่มโมโหมากขึ้น ถือไม้มา ทำเหมือนจะฟาด เเล้วก็พูดว่าเก่งนักใช่ม้ะบุ๊คโกะ (บุ๊คโกะนี่ชื่อของเรานะ 555 ปล. เราเป็นตุ๊ดเด็กง่ะ) เค้าไปในห้องเลย เข้าไป เเล้วเราก็ยืนนิ่ง เเล้วเเกก็บอกว่าเข้าไป!! เเล้วเราก็เข้าไป เเล้วก็เถียงกันในห้องอีก เรื่องคำถาม เราก็พูดไปเเหละว่าอาจารย์ก็เป็นอยู่เเบบนี้เด็กถึงได้เป็นเเบบนี้ นี่ถามดีดี ก็ตอบดีดี เค้าก็สั่งให้เราหยุดพูด เราก็หยุด เเล้วเค้าก็พูด ด่าเราอีก เราก็บอกว่า ในบอกให้หนูหยุด อาจารย์ก็หยุดพูดสิ เค้าก็พูดอีกว่า นี่ครูก็พูดของครู อะไรบลาๆๆ เขาก็บ่น เราก็ปากดีไปเถียง เนาะ เเล้วเค้าก็พูดว่า ได้ ครูจะไม่ว่า ไม่พูดอะไรอีก เเล้วเราก็อารมณ์ร้อนๆ ปากพล่อยไปไม่รู้ตัวเลยจ้า ว่าเออ เเกก็ถือไม้เออหรอ เดินมาทีโต๊ะเรา เเล้วแกก็พูดว่ายืนขึ้นน ยืน เราก็ไม่ยืน เเล้วก็ฟาดไม้มาที่หน้าขาเรา เป็นรอยเลยจ้า55 เพื่อนเราก็โดนลูกหลงไปด้วย ในความรู้สึกของเราหลังจากช่วงเวลานั้น พยายามกลั้นน้ำตาไม่ไหล ไม่ใช่เพราะเจ็บที่โดนตีนะ ที่โดนตีไม่เจ็บเลย เเต่เสียความรู้สึกมาก วินาทีนั้นทักหาเเม่บอกเเม่จะลาออก เเล้วก็ทักเฟซไปที่ครูที่ปรึกษา เเต่ก็ไม่ได้คุยไรกัน หลังจากนั่งนึกในคาบนั้น คือเสียความรู้สึกมาก ไอเราก็ถามดีดี พูดดีดี ทำไมต้องตะคอกเสียงด่าทอ อะไรเบอร์นั้น เห้ออ จากที่เราเจอเหตุการณ์มา เราไม่ได้เจอคนเดียว ยังมีเพื่อนอีกคนที่โดนเหมือนกันเเต่อยู่คนละห้อง เเต่ว่าไม่ได้เถียงกันเเรงๆ เหมือนเรา ความรู้สึกเราเเย่ไปหมดเลยเห้ออ มาต่อ ช่วงบ่ายๆก่อนจะเรียนคาบลูกเสือ เราก็ไปเรียนชุมนุมซึ่งห้องครูที่ปรึกษาอยู่ข้างๆ เเล้วพอดีที่ปรึกษาเค้าออกมา เพื่อนก็พูดเล่นๆเเหละว่า เราจะออกไรงี้ นี่ก็เปิดใจคุยกับที่ปรึกษา เล่าเหตุการณ์ข้างต้นให้ฟังเค้าก็ให้คำเเนะนำมา ว่าเราควรต้องทำอย่างไร ไม่ว่าเราจะผิดหรือถูกวุฒิภาวะ เราก็ต่ำกว่า เค้าเป็นครูเราผิดอยู่ดี ซึ่งทำให้เราคิดว่าควรที่จะไปขอโทษดี หรือไม่ขอโทษดี สับสนมาก อีกใจอย่างอยู่เฉยๆ ครูที่ปรึกษาก็ให้คำเเนะนำอย่างโน่นอย่างนี้ เห้อปรึกษาเพื่อน เค้าก็บอกว่าขอโทษดีกว่า เพราะเกรดก็อยู่ที่ปลายปากกาของเค้า เเต่เราก็คิดเเหละว่าจะขอโทษเเต่ไม่รู้จะขอโทษยังไงกลัวเขาจะเมิน หรือจะหัวร้อนใส่อีก เเล้วก็เก็บมาคิดๆ ว่าเออ เรามีหน้าที่เรียน เค้ามีหน้าที่สอน ถ้าเค้าจะไม่อะไรกับเรา คุยกับเราเหมือนนักเรียนคนอื่น หรือถึงจะไม่พูดคุยกับเรา เเต่ก็ไม่เบียดเบียนให้เรารู้สึกเเย่หรือไม่ดี ก็กะว่าจะไปขอโทษนั่นเเหละ พอมาไม่กี่วัน เจอคาบเขาอีก เราก็ลองทำตัวปกติ เรียนปกติ เค้าก็เริ่มถามคำถามพูดคุยกับคนในห้อง ซึ่งเค้าถามทุกคนเเต่ไม่ถามเรา กับเพื่อนอีกสองคน เเต่เพื่อนอีกสองคนนั้นเค้าไม่ได้มีปากเสียงอะไรด้วยคุยปกติ เเต่สงสัยเค้าจะลืม
เค้าก็ถามเพื่อนๆว่า หมดยังยังไม่ถามใครบ้าง เพื่อนก็บอกว่ายังมีค่ะ เเล้วก็พูดชื่อเราไป เเต่เเกบอกว่าหมดเเล้ว!! เเล้วเพื่อนก็พูดชื่อเพื่อนเราสองคน เเล้วเค้าก็พูดอีก หมดเเล้ว!! หมดเเล้ว! (เสียงดัง) คนที่สมควรถามก็จะไม่ถาม คือตอนนั้นคิดในใจอื้มมม โอเคเลยค่ะครู เสียความรู้สึกกว่าเดิมอีกหรอยๆ อยากจะไปขอโทษมากทีเเรก จนตอนนี้รู้สึกว่า ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองดีกว่า ปรึกษาเเม่ เเม่บอกว่าไม่เป็นไรลูก ตั้งใจเรียนก็พอ เดี๋ยวจะจบเเล้ว....
ทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ คุณคิดอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ เเล้วจะเเนะนำเราอย่างไร ให้เราทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาเเล้ว ช่วยเราหน่อยนะคะ เหนื่อยใจ ไม่อยากเรียนเเล้ว