เคยมีบ้างไหมแม่ที่ใจร้ายกับเรามากๆ ตัวเราก็คนหนึ่งที่มีแม่แบบนั้น คือแบบว่าตอนเราอยู่ ป.4เราเป็นคนชอบวาดรูปมาก เราชอบวาดรูปใส่หลังสมุดที่ใช้ทำการบ้านพอเขามาเห็นเขาก็บอกว่าเอาเวลาไปเรียนดีกว่ามาทำอะไรแบบนี้ทั้งๆที่เราก็เรียนดีทำทุกอย่างดีเ้าก็ยังมาว่าเราอีก (ส่วนใหญ่เราจะเอาเวลาตอนพักเที่ยงไปวาดรูป) หรืออย่างตอนจะสอบเราก็อ่านหนังสือทั้งๆที่เราก็อ่านหนังสือจบหมดแถมเข้าใจหมดแล้ว พอเขาเข้ามาในห้องเขาก็บอกว่าทำอะไรอยู่ทำไมไม่อ่านหนังสือแล้วบางที่เข้าก็ตีเราทั้งๆที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย บางทีเข้าก็บอกว่าเราไม่น่าเกิดมาเลยเราโดนแบบนี้เยอะมากจนเราคิดว่าเราไม่มีค่าในสายตาเขาเลยเราซึมมากบางที่ก็คิดอยากฆ่าตัวตายเลยรู้สึกเหมือนอยากหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตอนที่เราตั้งใจว่าจะทำอะไรสักอย่างพอทำไม่ได้เขาก็จะซ้ำเติมเราด่าว่าเราโง่เราเครียดมากเรารู้สึกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าเราต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองเราไม้เคยได้เขามาช่วยเราเลยเราเหมือนเป็นคนหลงทางไม่รู้จะทำยังไงบางทีเราก็คิดนะว่าทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมันถูกแล้วหรอเราเหมือนเป็นคนไร้ค่าเขาชอบเอาผลการเรียนของเรามาเป็นตัวตัดสินว่าเราโง่หรือฉลาดเขาบังคับให้เราไปเรียนที่ที่เขาอยากทั้งๆที่เราไม่อยากไปที่นั่นเลยเขาบังคับให้เราเรียนสายวิทคณิตทั้งที่เราชอบภาษากับศิลปะแล้วตอนที่เขาด่าเขาว่าเราเราเถียงอะไรเขาไม่ได้เลยแม้กระทั่งเรื่องที่ไม่จริง
เขาด่าเขาตีเราจนเรารู้แล้วว่าถ้าเขาเริ่มพูดเรื่องของเราเขาจะด่าแล้วก็ตีเรา
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดีเราอะไรเราก็ผิดไปหมดเหมือนว่าทุกอย่างที่เราทำมันผิด
แม่ใจร้ายกับเรา
เขาด่าเขาตีเราจนเรารู้แล้วว่าถ้าเขาเริ่มพูดเรื่องของเราเขาจะด่าแล้วก็ตีเรา
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดีเราอะไรเราก็ผิดไปหมดเหมือนว่าทุกอย่างที่เราทำมันผิด