สวัสดีค่ะจขกท.รู้สึกหมองๆเลยอยากมาเล่าให้คนฟังค่ะจขกท.เคยมีแฟนเป็นเพื่อนค่ะเรากับเค้าเป็นเพื่อนกันแล้วก็พัฒนามาเป็นแฟนกันพอคบกันมาได้ซักพักเค้าก็ไปมีคนอื่นเค้าก็เลยทิ้งเราไปคบกับผญ.คนนั้นส่วนตัวเราเราค่อนข้างเสียใจอยู่พอสมควรระยะห่างมาเกือบปีเราก็ได้ร่วมงานกับเค้าค่ะเค้าก็ทักมาคุยตอนนั้นเรายังไม่ลืมเค้า100% เรายังคิดถึงเค้าเพราะเรากับเค้าผูกพันธ์กันมากค่ะชอบอะไรเหมือนกันไลฟ์สไตล์คล้ายๆกันแต่เค้ากับเราจะต่างกันตรงที่นิสัยค่ะสรุปก็คุยกันได้ซักพักแล้วก็กลับมาคบกันเหมือนเดิมแต่ความเป็นจริงคือเราไม่มีความสุขเลยค่ะเราคิดถึงแต่ตอนที่เราเลิกกันเค้าด่าเราประมาณนี้อะค่ะเรามีแต่ทุกข์อย่างเดียวแต่ตอนแรกเราคิดว่าเราทนได้เพราะเรารักเค้ามากๆแต่อย่างที่ทุกคนได้ยินค่ะรักอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆสุดท้ายวันนึงเราก็รู้สึกว่าเราไม่ไหวแล้วเราทุกข์มากเค้าจะทำดีกับเราเท่าไรมันก็เทียบกับที่เราเสียใจไม่ได้เลยตอนนี้เราก็ยังคิดถึงเค้าอยู่ค่ะแต่คงให้สถานะกับเค้าได้แค่เพื่อนคนเราคงไม่อยากกลับไปช้ำใจและทุกข์ใจมีรักต้องทำให้ตัวเรามีความสุขค่ะไม่ใช่ทุกข์อยากให้กำลังใจกับคนที่กำลังเสียใจกับเรื่องแฟนที่ไม่ดีร้องให้เยอะๆค่ะวันแรกๆตัวคุณจะเสียใจมากๆแต่พอผ่านไปซักพักคุณจะอยู่ได้ด้วยตัวของคุณเองไม่ต้องพึ่งใคร การเกลียดใครก็ไม่ได้ช่วยอะไรเหมือนกันค่ะส่วนตัวเราไม่ได้กีดกันที่เค้าจะมาคุยแต่มันคงต้องไม่เหมือนแต่ก่อนค่ะขอบคุณสำหรับการมาอ่านกระทู้ค่ะขอให้ทุกคนเจอแต่เรื่องดีและให้กำลังใจทุกคนที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์คล้ายๆเราค่ะ😊