เริ่มเลยนะครับ ความอัดอั้น อึดอัด
ผมเป็นลูกคนโต ปัจจุบัน อายุ 26 ปี พ่อผม ตั้งแต่เด็ก มีอะไร ใช้แต่ผม ก็ปกตินะครับ ผมมีน้องชายแท้ ๆ ที่คลานตามกันมา 1 คน แต่ เรื่องน้องชายคือปกติ แม้พ่อจะใช้ผมมากกว่า แต่กับน้องชาย ผมไม่รู้สึกอึดอัด พร้อมช่วยเหลือ คุยกันปกติ ห่างกัน 2 ปี
แต่ พ่อมีเมียเยอะ จึงมีลูก อีก 2 คน เป็นปู้หญิง 2 คนนี้ คนละแม่นะครับ ประเด็นคือ เค้ามีความคิดจะให้ผมดูแล เลี้ยงน้องผู้หญิง แต่ แม่มัน ก็อยู่ ความคิดผมคือ แล้วทำไม แม่มันเลี้ยงไม่ได้
สมัยผมเด็ก ๆ พ่อก็ไม่ได้เลี้ยง โยนให้ปู่ ย่า เลี้ยง พอเข้า มัธยมก็ โยนไปให้ อา ๆ เลี้ยง พอโต มาเรียนจบ ทำงานได้
เลยจะให้เลี้ยง
คนเป็นพ่อ เป็นแม่ ควรเลี้ยงลูกเองไหมครับ ทำไมถึงโยนอย่างเดียว
แปลกไหม ที่ผมเริ่มรู้สึก เกลียดพ่อ
แปลกไหม ที่ผมจะเถียง จะว่าว่าทำไมต้องโยน
แปลกไหม ที่ผมรู้สึกว่าพ่อลำเอียง เพราะน้องสาว พ่อรักมาก เลี้ยงเอง จนตอนนี้ประมาณ 11 ขวบ เหมือนพ่อเริ่มรู้ว่า เอาน้องเริ่มไม่อยู่ เล่นแต่โทรศัพ
พอผมไม่เลี้ยงก็จะเอาให้ อา ๆ อีก ผมว่าพ่อว่า จะเอาแต่โยนลูกให้คนอื่นเลี้ยงทำไม
เค้าด่าผม เลว
ชั่ว ผมไม่เคยดีเลยครับ
ปัจจุบัน อยู่บ้านเดียวกับพ่อ โดนกดดัน ด่า สารพัด อะไรไม่พอใจ ก็ว่า ผมไม่มีชีวิตเป็นของตัวเอง
จะให้คอยมารับส่งน้องสาว คอยดู แปลกไหม ที่ผมรู้สึกเกลียด
ความโกรธ เกลียด มันมากขึ้น เกิดจาก การลำเอง วันพ่อ พ่อไม่เคยไป รร ไมาเคยเหมือนเพื่อน ที่ได้ไหว้ แต่น้องคนเล็ก ได้
ผมจบปริญาตรี พ่อไม่ไป
แต่น้องเล็ก พ่อไปถ่ายบัญฑิตน้อยด้วย
แต่ผมมี อา ๆ ที่เข้าใจ คุยกับผมตลอด
ณตอนนี้ ผิดไหม ที่ผมมีความคิด จะออกไปสร้างชีวิตเอง ออกจากบ้านหลังนี้
ผมผิดไหม ที่ผมคิดว่า ผมจะไปแล้ว ไม่อะไรอีกเลย
ความลำเอียงจองพ่อ ทำให้ผมคิดแบบนี้
ผมเริ่มเกลียดพ่อ มากขึ้นเรื่อย ๆ
คติพ่อผม
ไม่เชื่อฟัง = อกตัญญู
เถียง = เนรคุณ
มีความคิดเป็นของตัวเอง = วัวลืมตีน
พ่อไล่ผมออกจากบ้านตอนเมา ตอนไม่พอใจ
ควรทำไงครับ เริ่มอึดอัด อารมรุนแรงขึ้น บางทีก็ดิ่ง ๆ แบบ หมดอะไรตายอยาก
ขอคำปรึกษาด้วยครับ
เป็นลูกคนโต โดนใช้ทุกอย่าง พ่อลำเอียง
ผมเป็นลูกคนโต ปัจจุบัน อายุ 26 ปี พ่อผม ตั้งแต่เด็ก มีอะไร ใช้แต่ผม ก็ปกตินะครับ ผมมีน้องชายแท้ ๆ ที่คลานตามกันมา 1 คน แต่ เรื่องน้องชายคือปกติ แม้พ่อจะใช้ผมมากกว่า แต่กับน้องชาย ผมไม่รู้สึกอึดอัด พร้อมช่วยเหลือ คุยกันปกติ ห่างกัน 2 ปี
แต่ พ่อมีเมียเยอะ จึงมีลูก อีก 2 คน เป็นปู้หญิง 2 คนนี้ คนละแม่นะครับ ประเด็นคือ เค้ามีความคิดจะให้ผมดูแล เลี้ยงน้องผู้หญิง แต่ แม่มัน ก็อยู่ ความคิดผมคือ แล้วทำไม แม่มันเลี้ยงไม่ได้
สมัยผมเด็ก ๆ พ่อก็ไม่ได้เลี้ยง โยนให้ปู่ ย่า เลี้ยง พอเข้า มัธยมก็ โยนไปให้ อา ๆ เลี้ยง พอโต มาเรียนจบ ทำงานได้
เลยจะให้เลี้ยง
คนเป็นพ่อ เป็นแม่ ควรเลี้ยงลูกเองไหมครับ ทำไมถึงโยนอย่างเดียว
แปลกไหม ที่ผมเริ่มรู้สึก เกลียดพ่อ
แปลกไหม ที่ผมจะเถียง จะว่าว่าทำไมต้องโยน
แปลกไหม ที่ผมรู้สึกว่าพ่อลำเอียง เพราะน้องสาว พ่อรักมาก เลี้ยงเอง จนตอนนี้ประมาณ 11 ขวบ เหมือนพ่อเริ่มรู้ว่า เอาน้องเริ่มไม่อยู่ เล่นแต่โทรศัพ
พอผมไม่เลี้ยงก็จะเอาให้ อา ๆ อีก ผมว่าพ่อว่า จะเอาแต่โยนลูกให้คนอื่นเลี้ยงทำไม
เค้าด่าผม เลว
ปัจจุบัน อยู่บ้านเดียวกับพ่อ โดนกดดัน ด่า สารพัด อะไรไม่พอใจ ก็ว่า ผมไม่มีชีวิตเป็นของตัวเอง
จะให้คอยมารับส่งน้องสาว คอยดู แปลกไหม ที่ผมรู้สึกเกลียด
ความโกรธ เกลียด มันมากขึ้น เกิดจาก การลำเอง วันพ่อ พ่อไม่เคยไป รร ไมาเคยเหมือนเพื่อน ที่ได้ไหว้ แต่น้องคนเล็ก ได้
ผมจบปริญาตรี พ่อไม่ไป
แต่น้องเล็ก พ่อไปถ่ายบัญฑิตน้อยด้วย
แต่ผมมี อา ๆ ที่เข้าใจ คุยกับผมตลอด
ณตอนนี้ ผิดไหม ที่ผมมีความคิด จะออกไปสร้างชีวิตเอง ออกจากบ้านหลังนี้
ผมผิดไหม ที่ผมคิดว่า ผมจะไปแล้ว ไม่อะไรอีกเลย
ความลำเอียงจองพ่อ ทำให้ผมคิดแบบนี้
ผมเริ่มเกลียดพ่อ มากขึ้นเรื่อย ๆ
คติพ่อผม
ไม่เชื่อฟัง = อกตัญญู
เถียง = เนรคุณ
มีความคิดเป็นของตัวเอง = วัวลืมตีน
พ่อไล่ผมออกจากบ้านตอนเมา ตอนไม่พอใจ
ควรทำไงครับ เริ่มอึดอัด อารมรุนแรงขึ้น บางทีก็ดิ่ง ๆ แบบ หมดอะไรตายอยาก
ขอคำปรึกษาด้วยครับ