ครอบครัวคนจีนกับคนไทย เหมือนกันอย่าง คือลูกคนกลางกับคนรอง มักไม่ได้รับความสนใจ ดูอย่างอาซากับอาตง แม่ย้อยไม่ค่อยรัก เลี้ยง ก็เลี้ยงไว้เพื่อใช้งานยังกะทาส ส่วนลูกคนโตอย่างอาใช้กับลูกคนเล็กอย่างอาสี่ แม่ย้อยจะแคร์และโอ๋มากกว่า เอาจริงๆ คือลำเอียง รักอาสี่ที่สุด พออาสี่ตายเลยเสียใจมาก ส่วนอาใช้ แม่ย้อยก็รักมาก กะจะยกสมบัติทั้งหมดให้ พออาใช้ทำตัวน่าผิดหวังไปคว้าโสเภณีมาทำเมีย แม่ก็เลยแค้นหนัก ด้วยความที่หวังกับลูกคนนี้ไว้มาก พาลโกรธเกลียดมาถึงลูกสะใภ้อย่างเรณู แต่โชคดีที่เรณูเป็นคนดี เลยเอาชนะใจแม่ผัวได้ แต่เตี่ยจะรักอาซากับอาตง เพราะช่วยงานการ ขยันขันแข็ง ผิดกับอาสี่ที่ไม่เป็นโล้เป็นพาย เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แต่แม่ก็ยังรัก ต่างกับอาซาอาตงที่เป็นหลักของครอบครัวได้ จริงๆ ละเรื่องนี้ มันเรียลมาก สะท้อนชีวิตจริงๆ ในสังคมว่า พี่น้องถึงคลานตามกันมา แต่พ่อแม่ก็รักลูกไม่เท่ากันหรอก นี่คือเรื่องจริงครับ