เป็นเด็กตจว.ที่อายุ 20แล้วค่ะ พ่อแม่ไม่ยอมปล่อยไม่เท่าไหร่ ไม่ค่อยจะซัพพอร์ตเราด้วย จบ ม.6มา เราไม่ได้เตรียมเข้ามหาลัยที่ไหนเพราะไม่มีเงิน เราก็สงสารพ่อกับแม่ด้วยช่วงนั้น เลยจบแค่ม.6 ปัจฉิมก็ไม่ได้ซื้อของให้ใคระ เราเกรงใจพ่อกับแม่ บวกกับมีความฝันว่าอยากเป็นตำรวจด้วย ไม่เรียนต่อตอนนี้ก็ได้ เราติวเองปีครึ่ง แต่สอบไม่ติด พอเรื่อยๆเราเลยได้มาทำธุรกิจช่วยที่บ้าน พอเราเริ่มทำได้เขาก็ให้เราเป็นหลัก แรกๆแทบไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ทำงานเสร็จก็เหนื่อย เป็นงานค่อนข้างหนัก ต้องสอบโทอิคไปสมัคร ตม.เราไม่ผ่าน ไปสอบของตม.ก็ไม่ผ่าน ทั้งที่รู้สึกว่าเค้ามีกำลังจะซัพพอร์ตเราได้ แต่ก็ไม่ ถ้าเป็นคนอื่นลูกคนอื่นเค้าคงจะให้ลูกได้ อันนั้นไม่เท่าไหร่ น้อยใจตรง งานก็ทำช่วย อะไรก็ไม่ค่อยขอ จะขอพ่อยกับแม่ไปสอบโทอิคสักสองสามครั้งก็ยาก ไม่รู้จะทำไงแล้ว ตม.กำลังจะเปิดสอบอีกครั้ง แต่ว่าต้องทำงานไปด้วย ต้องเรียนไปด้วยอีก ต้องติวสอบอีก เฮ้อออ