ความลำบากของการเป็นมนุษย์ไม่ใช่แค่ การพยายามทำให้ตัวเอง กินอิ่ม นอนหลับ มีที่ซุกหัวนอนที่ปลอดภัย และมีการงานที่มั่นคง แต่ยังคงหมายรวมถึงการพยายามให้ตนเองนั้นได้ปลดทุกข์สร้างสุขได้ทันทีที่ร่างกายมันเรียกร้องด้วย

การไม่ได้ปลดทุกข์ยามที่ร่างกายกรีดร้องอยากปลดปล่อย มันช่างเป็นความโหดร้ายที่โลกพยายามท้าทายความอดทนของมนุษย์เราอย่างเลือดเย็น

เราต้องอดทนกับผิวกายที่มีอุณภูมิลดลงฉับพลัน ท้องไส้บิดมวน อัดแน่นคล้ายระเบิกกำลังจะปริแตก เหงื่อเองแตกพลั๊ก และแทบจะไม่สามารถปริปากระบายอาการออกให้ใครรู้ได้ ช่วงเวลาแห่งความทรมานนั้นสุดแสนจะยาวนาน ทว่าอาจะสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็วเมื่อได้พบกับแดนสุขา ที่สะอาดพร้อมให้ใช้บริการ ไม่ใช่โถนั่งยองและไร้กระดาษชำระ!!!! 

ความโหดร้ายนี้อาจเกิดขึ้นได้กับทุกคนบนท้องถนนที่อัดแน่นไปด้วยการจราจรที่บ้าระห่ำและมีแดนสุขาไม่เพียงพอที่พร้อมให้คนได้พบกับความสุขในยามวิกฤติ

เราขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนท่าน ทั้งที่เคยเผชิญแลยังไม่เคยเผชิญกับวิกฤติ และความทรมานนี้ ให้สามารถผ่านพ้นไปได้โดยไว และไม่ส่งผลให้สุขภาพการขับถ่ายเสียสูญเมื่อต้องอดกลั้นเป็นเวลานาน

ขอจงแชร์ประสบการณ์และวิธีแก้ปัญหาของท่านด้วยเถิด สวัสดี