ตกงานมา เดือนหน้า ธันวา ครบ 1 ปี เครียด ท้อ ลุกขึ้นมาร้อง จน สงสารพ่อแม่ ที่คาดหวังกับเรา เยอะ แล้ว เราทำไม่ได้ ปีหน้า ก้อ 36 แล้ว งาน แถวบ้าน สงขลา ก้อหายาก เต้มที่9000-12000 นี่วุฒิป ตรีนะ ล่าสุด ยอมนั่งรถไฟฟรีไปสัมภาษ งาน ผ่านทุกอย่าง ติดตรง เรา จนไม่มีเงินไปมัดจำหอ รวมๆ 10000 เช่นค่าห้อง 3000 มัดจำ ประกัน ล่วงหน้า ดีใจ พอกลับมาคุยกะที่บ้าน จะเอาเงินไหน หนี้สินภาระก้อมี เหนื่อยมาก ท้อมาก จนบ้างครั้ง ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ไม่โทษ ใคร มันสาหัสจิงๆ  อยากทำอะไรของตัวเอง ก้อไม่มีทุน  ไม่นอนรอโชคชะตา แต่มัน สุดๆ แล้ว ปีหน้า วันเกิดต้นปี ขอให้ สำเร้จเถอะ สงสาร พ่อแม่ จนคิดจะเอาผ้ามาผูกคอแล้วหลายครั้ง   มีคนบอกให้เปลี่ยนชื่อ เราบอก พ่อตั้งให้ เราไม่เปลี่ยนวุ่นวาย. ใคร เมตตา เราหน่อยคับ เรา เหนื่อยมาก  ( จัน 2 มกรา 27 เช้า สงขลา 7.51 ) เรา กินไม่ได้นอนไม่หลับ ชีวิตไม่มีความสุข เลย 😣