สวัสดีค่ะ เรามีลูกแล้ว อยู่กินกับสามีคนนี้มา10กว่าปีแล้วค่ะ เราจดทะเบียนถูกต้อง เมื่อก่อนเค้าเป็นสามีและเป็นพ่อที่ดีมากๆ ถือว่าตอนนั้นเราโชคดีนะคะที่ได้เค้ามาเป็นคู่ชีวิต จนมา5ปีหลังมานี้ เราทะเลาะกันบ่อยมาก จับได้ว่าเค้ายุ่งกับของเสพติด เราโครตรับไม่ได้ เราหอบลูกไปอยู่บ้านตา ยาย หลายเดือน เค้าพยายามง้อ ทุกอย่างจนเรายอมใจอ่อน กลับมาอยู่เป็นครอบครัวอีกครั้ง เรากลับมาอยู่ เค้าก็ทำพฤติกรรมเดิมๆไม่เลิกยุ่ง เค้าบอกถ้าไม่ทำจะเอาอะไรกิน เราขอไปทำงานข้างนอกก็ไม่ให้เราไป บอกใครจะดูลูก จนเราเอือมระอาไม่พูดแล้ว เหนื่อย เมื่อกลางปี65 เราแอบสมัครงานไว้ เค้าโทรนัดสัมภาษณ์ เราก็ไปซึ่งที่ทำงานเราสมัครมันก็ค่อนข้างไกลบ้าน เกือบร้อยโล เราไปคิดเลยว่าจะไม่กลับมาอีกแล้ว แต่ด้วยความที่คิดถึงลูก เพราะฝากลูกไว้กับพ่อแม่เขา ซึ่งพ่อแม่เขาก็เกลียดเราไปเลย มันเลยทำให้เรายิ่งไม่อยากกลับมาอยู่ด้วยกันอีกเลย เราแยกกันอยู่ไปปีหนึ่ง เรายอมกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งเพราะลูก กลับมาอยู่ด้วยกันเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ที่ยอมเพราะลูก และทะเบียนสมรส เค้าบอกจะไม่ยอมหย่าเด็ดขาด ไม่ยอมให้เรามีใครใหม่ ถ้ามีเค้าจะกำจัดเราทันทีเมื่อตามตัวเจอ พอกับมาอยู่ด้วยกันไม่ใช่ว่ามันจะดีขึ้นเลยค่ะ ทะเลาะกันแทบทุกวัน เรื่องเงิน เค้าไม่มีงานประจำทำ แต่รายได้หลักของบ้านมาจากเงินเดือนเราทะเลาะกันเรื่องเงินบ้าง ความอยากจะได้ จะเอาแต่เราไม่อยากมีอะไรด้วยก็เอามาทะเลาะกัน ยิ่งเมื่อสองเดือนที่แล้ว เราตกงาน หมดสัญญาจ้าง รองานใหม่ก็ไม่มีที่ไหนรับ เงินเดือนก็เริ่มหมด ก็เริ่มงี่เง่าใส่ลูกเมีย ทำไมต้องมาเหนื่อยอยู่คนเดียวเพื่อคนเดียว เค้าพูดขึ้นคำนี้ เราตอบกลับไปเลยว่า งั้นก็ต่างคน ต่างอยู่ เลิกๆกันเลย เค้าเอามีดมาจี้คอเรา ต่อหน้าลูก เราโทรตามให้น้องมารับ เค้าปาโทรศัพท์เราทิ้ง เขาก็ขู่ว่า มาดิกุจะยิงให้หมดยกครัวเลย ตอนนี้เรามีงานทำ แต่เงินก็ยังไม่พอใช้เพราะเพิ่งจะได้งานทำ พอเงินเดือนเราออก เค้าก็ไม่เอาอะไรเลย ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้านตกมาอยู่เราหมด เราสั่งรองเท้ามาใส่ทำงานสองร้อยกว่าบาท ก็บ่นให้เราง่าสั่งมาทำพ่ออะไร เงินเยอะหรอ แต่ตัวเค้า บอกว่าเอาเงินไปปั่นสล็อตดีกว่า อย่างน้อยก็ได้คืนมาบ้าง ตอนนี้ทั้งตัวเรามีอยู่1พัน ต้องใช้ให้ถึงสิ้นเดือน ไหนจะค่านักเรียน ค่ากับข้าว เค้าไม่ช่วย เราให้ออกไปหางานประจำทำ วิ่งส่งของ หรือรปภ. ก็ได้ หาสองคนรวมกันสามหมื่น ยังไงก็พอใช้ เค้าก็ปฎิเสธบอกว่า กุจะเอาปัญญาที่ไหนไปทำ ใครจะจ้าง แก่แล้ว 40ต้นๆ พวกเพื่อนเขาก็ไม่มีใครทำ มีแต่ทำงานอยู่บ้าน ปั่นสล็อต ทำตัวเสเพลกันไปวันๆ เราเติมเงินไว้ในวอลเล็ต เติมกี่บาทๆก็โดนผลาญหมด เราโครตเหนื่อยตอนนี้ มันท้อ เราคิดว่าสิ้นเดือนนี้ เงินออก เราจะหนีไปอยู่ที่อื่น เราไม่อยากอยู่ ณ..ที่ตรงนี้อีกแล้ว เราอยากเอาลูกไปด้วย เราเคยพูดกับลูกเราไว้นะคะถ้าวันหนึ่งพ่อแม่เลิกกัน ลูกจะอยู่กับใคร เราบอกลูกนะว่า ถ้าไปอยู่กับแม่ ช่วงแรกๆก็จะลำบากหน่อย แต่ลูกไม่ไปกับเราแน่ เพราะน้องกลัวไปอยู่กับเราแล้วลำบาก ส่วนคนเล็กเรา อยากไปอยู่กับแม่ หนูไม่อยากอยู่แล้ว ถ้าเราเอาไปด้วย คนเล็กเราจะอยู่กับใคร ทางบ้านเราก็ไม่เหลือใครแล้ว พอยายเราเสียครอบครัวก็ไม่เหมือนเดิม เราไม่รู้จะเอายังไงแล้ว เหนื่อย ท้อมาก บางทีก็ดิ่งๆจนไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว มันเหนื่อยที่ต้องมาเจอกับเรื่องเดิมๆปัญหาเดิมๆ ขอกำลังใจ ขอคำแนะนำ ทางออกที่ดีหน่อยได้มั้ยคะ