เราคบกับแฟนมาปีกว่า แฟนเราขายเสื้อผ้ามือสองหรือเรียกว่าเสื้อวง ก่อนหน้านี้แฟนเราทำงานคัดแยกพัสดุแต่โดนไล่ออกมาแล้ว 2 ที่ หัวหน้าให้เหตุผลว่าแฟนเราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ กลัวจะทำให้พัสดุเสียหาย จนตอนนี้แฟนเราก็ว่างงานมาได้ 2เดือน ทุกวันนี้รายได้เขาก็มาจากการขายเสื้อมือสอง ขายของวินเทจ
ส่วนเราก็ทำงานประจำ ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่เราเป็นคนออกแทบจะทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นค่าเช่าบ้าน ค่าอาหารแมว เราเข้าใจเพราะเขาก็ไม่ได้มีรายได้ เขาตกงาน แต่หลังๆเราเริ่มไม่โอเค เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆ สะกิดใจนิดหน่อยคือระเบิดได้เลย ขนาดเพื่อนเขายังคุมไม่อยู่ บางทีไปข้างนอก โวยวายโมโห เราอายมาก โมโหใส่คนอื่นบ้าง โมโหเราบ้าง เราทำได้แค่เงียบแล้วรอให้เขาใจเย็นลงเอง แล้วทุกๆเดือนพอใกล้กลางเดือน เขาขายของไม่ได้ เขาจะเครียดและคิดมาก โมโห หงุดหงิดตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราทะเลาะเรื่องคชจ.บ่อยมาก เขาจะชอบคิดมากในเรื่องอนาคตสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ว่าแบบสิ้นเดือนนี้ไม่รอดแน่ ไม่มีเงินช่วยเราจ่ายค่าบ้าน บลาๆๆ เราพยายามปลอบเขา อย่าคิดมาก เราเองก็ทำงานอย่างน้อยเดือนไหนที่เขาไม่พอ เราเต็มใจออกให้ก่อน มีเมื่อไหร่ค่อยให้ เราก็มาคิดทบทวนว่าบางทีทางออกเขาควรกระตือรือร้นหางานดีไหม เราเคยแนะนำให้เขาหางานทำ ก็ตัดพ้อตัวเองตลอด สภาพแบบนี้ใครจะรับทำงาน เราเหนื่อยใจมากๆ บางวันเราทำงานเหนื่อยๆกลับมาบ้านเห็นสภาพเขานั่งเครียด อารมณ์ดาวน์กับตัวเอง โพสเฟสบุ๊คตัดพ้อตัวเองบ้าง วีนลูกค้าบ้างจองของแล้วไม่เอา เราท้อเลยค่ะ จะหนีกลับไปอยู่บ้านตัวเองเขาก็ไม่ให้ไป เคยกระชากคอเสื้อเรา ปากุญแจรถเราทิ้ง เพื่อไม่ให้เราหนีเขาไป เราคิดตลอดว่าเราจะออกมาจากเขายังไง จะต้องแจ้งตำรวจหรือต้องมีคนมาอยู่กับเราต้องย้ายออกมา เราเคยคิดสงสารเขาจนไม่กล้าออกมาจากชีวิตเขา เพราะเราก็รู้ปมชีวิตครอบครัวเขาไม่ดีเท่าไหร่ มาถึงทึกวันนี้เราสงสารตัวเองมากกว่า ทำงานเลี้ยง ผช มันไม่แย่หรอกค่ะ แต่ถ้าในเรื่องอนาคต เราก็อยากมีคุณภาพชีวิตที่ดี อยู่ในที่ที่เราสบายใจและรู้สึกปลอดภัย ถ้าเราวันนึงเราจะออกมาจากชีวิตเขา การที่เราแจ้งตำรวจไว้กลัวโดนทำร้ายร่างกาย เราจะไม่ผิดใช่ไหมคะ