ผมมีเรื่องอยากระบายให้กับ ช่วอยุธยา หน่อยครับ และฝาก พี่ ๆ น้อง ๆ ในจุดเกิดเหตุวันนั้น ถ้าได้เห็นบทความนี้ แวะเข้ามาให้ข้อมูลหน่อยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า วันที่ 14 พย 62 เวลา 04.41 น. ผมเกิดอุบัติเหตุ รถมอเตอร์ไซค์ชนกัน ที่ถนน โรจนะ โดยคู่กรณี ฝ่าไฟแดงออกมาจากฝั่ง อุทัย ตรงแยก อุทัย และหลบหนี ไปทาง อำเภอเมือง จากตรงแยก เป็นวัยรุ่น ไม่สวมหมวกกันน็อค สี และ ทะเบียนรถ และ รุ่นรถ ไม่ทราบ เพราะ ช่วงนั้น ชุลมุน ช่วงเกิดเหตุ มี พี่ ๆ บนถนน เข้ามาช่วย ผมเข้าข้างทาง และ กู้ภัย พาผมไปส่งโรงบาล ราชธานี โรจนะ ช่วงเวลานั้น เหมือนมีพี่คนนึง พยายามบอกทะเบียน มอเตอร์ไซค์ คันนั้น แต่มันช่วงชุลมุน ผมเลยไม่ได้จับใจความตอนนั้น ถ้าพี่คนนั้นได้เข้ามาอ่าน ช่วยมาบอกอีกทีด้วยนะครับ ตัดมาที่โรงบาล เลยละกัน ผมพบแพทย์ ทางแพทย์บอกว่า ผมแขนขวาหัก ต้องใส่เฝือก แต่ต้องรอพบหมอกระดูกตอนนั้นเช้ามาก ผมใส่เฝือกอ่อน และขอหมอ ออกไปแจ้งความเดี๋ยวจะกลับมาอีกรอบ ผมก้อ ออกไปแจ้งความ ที่ สถานีตำรวจภูธรบางปะอิน สาขาสินทิวาธานี ผมไป ก้อได้แจ้ง ความกับนายตำรวจท่านนึง ขอไม่บอกนามนะครับ ก้อรับแจ้งปกติ แล้วนายตำรวจท่านนี้ก้อปประสานงานไปกับสารวัตร ท่านนึง เพื่อช่วยทำคดี ในวันนั้นช่วงเช้า สารวัตรท่านนี้พา ไปดูกล้อง ที่ อบต.สามเรือน แต่ผมต้องหัวเสีย เพราะทาง อบต.แจ้งว่ากล้องเสีย คำถามในหัวคือ แยกใหญ่ขนาดนี้คุณปล่อยให้เสียได้ไง จริงอยู่ว่า ของมันต้องเสียกันได้ แต่ประเด็นคือ คุณปล่อยให้มันเสียมานานแค่ไหนแล้ว นี่แหล่ะคือประเด็น หลังจากนั้นสารวัตรท่านนี้ก้อพาไปดูกล้องที่ร้านแถวแยกร้านนึง พี่เค้าเปิดจากมือถือให้ดูแต่มันกระตุก ต้องเปิดที่คอม แต่คอมมันดันยังไม่ได้ลงโปรแกรม ต้องรอ บ่ายสาม สารวัตร เค้าขอกลับก่อน ผมก้อรอไม่ได้ เพราะผมต้องไปโรงบาลเหมือนกัน แต่ช่วงบ่ายผมโทรไปหาสารวัตรท่านนี้ เค้าบอกจะประสานงานดูกล้องให้ ผมก้อสบายใจ ผมกลับมาพักที่บ้านแถวสมุทรปราการ ผมก้อรอว่าเมื่อไหร่สารวัตรจะรายงานผมบ้าง ท่านก้อไม่โทรมา ผมโทรไปก้อบอกแค่ว่าเดี๋ยวพี่แวะไปดูให้ จนผ่านมาถึงวันเสาร์ที่ 23 พย 62 ผมแวะไปร้านพี่คนนั้น ผมขอดูกล้องจากคอม ผมต้องหัวเสียอีกรอบ เพราะ วันที่ 14 ช่วงเช้า มันไม่มีบันทึกไว้แล้ว มันหายไปช่วงนั้น มีแค่ช่วง 10-23.00 น. ผมก้อโทรหาสารวัตรท่านนั้น สรุป คือ สารวัตร ท่านไม่ได้ติดตามคดีเลย ไม่ได้มาดูกล้องเลย แล้วรับปากทำไม ไม่ทราบ มาสรุปว่าคดีหาคู่กรณีไม่ได้ เวรรร ผมก้อไม่ย่อท้อ หันไปเห็นร้านข้าง ๆ เค้ามีกล้อง เลยจะไปขอดูแต่ว่าน้องที่ร้านบอกว่าต้องรอเฮียกลับมาถึงจะดูได้ ผมก้อเลยโทรไปหาสารวัตรท่านนี้อีก สารวัตรบอกจะไปดูกล้องให้วันจันทร์  เพราะติดทำคดีที่จันทบุรีอยู่ อ่ะผมก้อรอละกัน แต่ก้อ อดห่วง อยู่เพราะกล้อง มันมีรอบการเขียนทับ จนมาถึงวันจันทร์ ผ่านไปช่วงบ่าย ก้อไม่ได้รับการติดต่อจากสารวัตร ท่านนี้ ผมก้อเลยโทรหา ท่านบอกว่าติดทำคดี   เดี๋ยวออกเวรจะแวะไปดูให้ ใช้คำว่า ออกเวรจะแวะไปดูให้ เฮ้ย นี่มันคดีนะ ไม่ใช่งานอดิเรก เหมือนคดีผมมันไม่สำคัญเลย จนผ่านมาตอนเย็นโทรมาบอกผมว่า วันนี้ไปไม่ทัน เดี๋ยวตอนเช้า ออกเวรจะเข้าไปดูให้ ใช้คำว่า ออกเวรอีกละ ผมต้องจำใจรอ เพราะผมเองก้อพักอยู่สมุทรปราการตอนนี้ พอเข้าวันอังคาร ผมรอจนหมดวัน ก้อไม่ได้รับการติดต่อกลับจากสารวัตรท่านนี้อีก นี่ก้อเข้าวันพุทธละ คำถามคือ ระบบการทำงานราชการอยุธยา ห่วยขนาดนี้เลยหรอ ผมต้อง มาเจ็บตัว เจ็บใจ เสียเวลา เสียค่าใช้จ่าย แถม คู่กรณีก้อยังตามตัวไม่ได้จนถึงวันนี้ ทั้ง ๆ ที่กล้องผมจะไปขอดูก้อสามารถเห็นหน้าชัดเจน แต่ไม่ได้รับบริการจากหน่วยงานราชการอย่างเต็มที่ ถ้าใครมีข้อมูลหรือเบาะแส บอกผมหน่อยนะครับ ฝากเรื่องนี้ไปถึง ผู้ว่าราชการจังหวัดอยุธยาที่ท่านดูแลด้วยนะครับ ว่าทำไมลูกน้องท่านทำงานห่วยขนาดนี้  ผมมีแค่วีดีโอเหตุการณ์จากกล้องมุมนึงแต่เห็นไม่ชัดฝากดูด้วยนะครับ เผื่อใครเห็นเหตุการณ์นี้ แล้วบังเอิญอยู่ในจุดนั้นพอดี น่าจะช่วยผมได้เยอะเลย ขอบคุณล่วงหน้านะครับ