สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ 
เนื่องจากนี่คือความฝันของเราที่อยากแชร์ให้อ่าน ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ หากท่านไหนมีความฝันแปลกๆ อยากแบ่งปัน ก็ยินดีค่ะ

ความฝันที่ 1 - ฉันฝันว่าฉันนั่งรถไฟ ไปที่ไหนสักที่ เมื่อฉันเผลอหลับไปและตื่นขึ้นมา ฉันพบว่าตัวเองอยู่ในที่ๆไม่รู้จักมาก่อน เส้นทางที่เดินเป็นถนนลูกรัง เหมือนต่างจังหวัด ฉันเดินไปเรื่อยๆจนเจอร้านขายของชำร้านหนึ่ง ฉันจึงเดินเข้าไปถามว่า "ที่นี่คือที่ไหน หนูหลงทางมาค่ะ" ป้าเจ้าของร้านบอกฉันว่า "ที่นี่คือจ.อ่างทอง" พอรู้อย่างนั้น ฉันรีบโทรหาแม่ ร้องไห้และบอกแม่ว่าฉันหลงทาง เผลอนั่งรถไฟมาถึงอ่างทอง

จากที่ยืนอยู่หน้าร้านขายของชำที่จ.อ่างทอง อยู่ๆฉันก็มายืนหน้าตึกสูงแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ซึ่งจิตใต้สำนึกนั้น มันคือออฟฟิศที่ฉันทำงานอยู่(ซึ่งไม่ใช่ออฟฟิศที่ทำปัจจุบัน) วินาทีนั้นฉันเริ่มคิดแล้วว่า อาการซึมเศร้าที่เป็นอยู่ เริ่มเล่นงานฉันแล้ว ฉันไม่มีสติสัมปชัญญะในการใช้ชีวิตประจำวันได้แล้ว ไม่สามารถรับผิดชอบงานได้

ขณะที่กำลังก้าวเท้าขึ้นบันไดหน้าตึก ฉันก็กลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด (ทุกอย่างเหมือนฉากในละครที่ตัดภาพเพื่อเปลี่ยนโลเคชั่น) ในฝัน การอยู่บ้านในครั้งนี้เหมือนจุดสิ้นสุดของทุกอย่าง ฉันตระหนักว่าฉันคือคนที่ขาดสมรรถภาพอย่างแท้จริง ฉันกลายเป็นคนที่ต้องมีผู้อนุบาล สมองฉันว่างเปล่า ไร้กังวลและไม่ยึดติดกับสิ่งใด รวมทั้งมองไม่เห็นตัวเองในอนาคตด้วย

เย็นวันนั้นแม่เผลอทิ้งฉันไว้ในบ้านคนเดียว ฉันจึงเดินออกมานอกบ้าน ด้วยอาการเหม่อลอย ไปตามถนนสายชนบทที่ข้างทางเป็นทุ่งนา แสงอาทิตย์ในเย็นวันนั้น เป็นสีส้มตัดกับสีฟ้าเข้ม ซึ่งเป็นสีของท้องฟ้าที่ฉันชอบเสมอ ฉันเดินมองท้องฟ้าด้วยรอยยิ้ม เป็นช่วงเวลาที่สัมผัสได้ถึงความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็น สุดทางเดินมีสระบัวสวยงามรออยู่ นั่นคือจุดหมายของฉัน ความรู้สึกตอนนั้น ฉันรู้สึกว่า..ความตายสวยงามขนาดนี้เชียวหรือ สงบและเรียบง่ายกว่าที่เคยคิดไว้

จนสิ่งหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในสำนึกสุดท้าย "แม่" ฉันคิดว่านี่คือวันสุดท้ายของชีวิต และฉันจะไม่ได้เจอท่านอีกแล้วหรือ ฉันออกมาโดยยังไม่ได้ลาท่านเลยสักคำ 

และฉันก็ตื่น....

ความฝันที่ 2 - ฉันฝันว่าหยิบยานอนหลับทีละหยิบมือ และกินเข้าไป ทำแบบนี้จนถึงครั้งที่ 3 ยาก็หมดกระปุกพอดี ผ่านมาไม่นานฉันเริ่มรู้สึกทรมาน เริ่มดิ้นทุรนทุราย น้ำลายไหลออกมาจากปาก ในฝันฉันยังกังวลว่าเสื้อผ้าและเตียงจะเลอะคราบน้ำลาย จึงลงไปนอนดิ้นอยู่ที่พื้น เมื่อรู้สึกทรมานจนทนไม่ไหว ฉันจึงพยายามโทรหาพี่ชายซึ่งพักอยู่ไม่ไกลกัน ให้มาหา แต่พี่ชายฉันกลับคิดว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรมากมาย เขาจึงไม่ได้มาหาในทันที ฉันไม่รู้ว่าในฝันฉันตายไหม แต่รู้ว่าฉันพยายามนอนให้ห่างจากประตู เผื่อจะมีคนเปิดมาจะไม่ติดร่างฉัน ไม่ว่าอยู่ในสภาพไหนก็ตาม

ฉันยังจำได้อีกว่า ความฝันนี้ฉันเลือกเสื้อผ้าสำหรับงานของฉันไว้แล้ว และฉันก็เขียนจดหมายลาไว้และวางมันหน้ากระจก โต๊ะเครื่องแป้ง

ความฝันที่ 3 - ฉันฝันว่าฉันไปบ้านย่าของฉัน และได้เจอกับอาของฉันที่เสียชีวิตไปเมื่อ 7 ปีก่อน อายืนสูบบุหรี่ และหันมาบอกฉันว่า "ถ้าสูบบุหรี่หมดมวนแล้ว จะพาไปเที่ยว" 

ทันทีที่สูบบุหรี่เสร็จ อาก็รีบเดินนำฉันลงจากบ้าน เราไปถึงทะเลสาบ หรือไม่ก็อาจจะเป็นบึง หรือแม่น้ำขนาดใหญ่ จังหวะนั้นฉันหาอาไม่เจอแล้ว เบื้องหน้าทะเลสาบมีทางให้เดินลงไป

ทางซ้ายมือ เป็นทางเดินสั้นๆ ไม่กี่เมตร ลักษณะทางเดินง่าย เป็นสะพานไม้ราบเรียบ  ปลายทางเป็นกระท่อมไม้ไผ่ ริมระเบียงปลูกไม้ดอกสวยงาม ดูลมพัดเย็นสบาย น่านั่งพักผ่อน

ทางขวามือ ทางเดินเป็นลำไม้ไผ่ขนาดเท้าน่อง วางขนานกัน 2 ต้น (วางห่างกันประมาณฝ่ามือ) ทางยาวกว่าทางแรกมากกว่าเท่าตัว สุดปลายทางเดินไม้ไผ่เป็นกระท่อมลักษณะคล้ายหลังแรก แต่ไม่มีต้นไม้ ไม่มีอะไรเลย นอกจากหลังคามุงจากเตี้ยๆ กับผนังด้านหนึ่งที่ปิดไว้ 

ฉันคลับคล้ายว่าอาของฉันเดินไปทางซ้ายมือแน่นอน ในขณะที่ฉันจะเริ่มเดินไป ก็มีพี่สาวคนหนึ่งที่ฉันสนิท และมักไปไหนมาไหนด้วยกัยเสมอ มาดึงแขนฉันไว้ บอกกับฉันว่า มาทางนี้กับพี่เถอะ ทางนั้นไม่มีอะไรหรอก ทางขวานี่น่าจะเดินไปได้ไกลกว่า ฉันจึงเดินไปกับพี่สาวคนนี้

แล้วฉันก็ตื่น..

จบแล้วค่ะความฝันของเรา อาจจะอ่านงงๆหน่อยนะคะ จริงๆยังมีความฝันแปลกๆอีกค่ะ ที่ฝันติดกันหลายคืน และต่อเนื่องกัน ถ้ามีเวลาจะมาเล่าให้ฟังนะคะ

ขอบคุณค่ะ