วันนี้มีเรื่องเยอะ ขอเก็บไว้เป็นความทรงจำ 18 พย 62 เวลาราวๆหนึ่งทุ่ม
ขี่รถผ่านนครสวรรค์มาตอนสักทุ่มหนึ่ง ขี่ยืนพื้นมาเก้าสิบนิดๆ เพราะถนนโล่ง รถน้อย ทันใดนั้นผมเห็นไฟแลบในความมืด เห็นมอไซค์ซ้อนสองล้มที่ไหล่ทางห่างจากรถผมราวๆห้าเมตรที่ความเร็วไกล้เคียงกัน คนหลุดกระเด็นตกไปทางซ้าย มอไซค์หมุนขวางมาจากทางซ้าย หมุนขึ้นถนนมาเรื่อยๆไปทางขวาตามแรงเฉือย ตัวผม สติครบ นึกถึงรถคันสุดท้ายที่แซงมาไกลพอควร ประมวลเหตุการว่าไม่มีอันตรายมาจากด้านหลัง ผมเบรคเบาๆเพื่อตั้งท่าหักหลบ เพราะถ้าเบรคแรงรถจะตั้งตรงและชนตรงกลางคันแน่ หลบ ใจคิดว่าพักเท้ากับคันเกียรข้างซ้ายน่าจะเกี่ยวและความเร็วขนาดนั้น หักแน่นอน วินาทีนั้นรู้สึกแค่พักเท้าซ้ายสะเทือน นิ้วก้อยเท้าซ้ายกระทบอะไรบางอย่าง ที่ตรงกลางของเลนส์ขวา แล้วก็รอดมาได้
ขอบคุณ MT15 ที่ให้แสงสว่างมากพอเพื่อตัดสินใจ ขอบคุณประสพการ ที่ไม่ทำให้ฟรีซหรือเกรงแข็งทำอะไรไม่ถูก ขอบคุณใจที่ไม่สลด ยังวิ่งต่อมาเฉยๆอีกสองร้อยกว่าโล มานอนตาก 555
ต้องขออภัยผู้ร่วมชะตาด้วย ตรงนั้นมืดมาก ไม่ได้อยู่ดู ผมเห็นรถจอดดูแล้ว ผมเลยเดินทางต่อครับ ผมต้องไปเชียงใหม่ซึ่งอีกไกลมากครับ

ปล ขอแก้ไขลดความเร็วลงมานิดครับอันเก่าเป็นความเร็วสูงสุดไม่ใช่ความเร็วที่ใช้ในการเดินทาง ความเร็วเฉลี่ยที่ขี่ราวๆ80-90 มีเพื่อนสมาชิกแสดงอาการจ้องจะคอมเม้นท์ตัวเลขความเร็ว ที่ผมจะสื่อว่าความพร้อมในการขี่รถจำเป็นแก่การขับขี่รถเดินทางไกลครับ