คือเราเป็นโรคซึมเศร้า แล้วไปหาหมอ ทีนี้หมอก็ให้ยามากินระยะแรกคือเอ๋อเลยแต่เราถามหมอ หมอก็บอกมันคืออาการปกติ 
เราใช้เวลาปรับตัวประมาณ 1 เดือน เราเข้ารับการรักษาในเดือน มิ.ย. ตอนนี้ก็เกือบๆ 5 เดือนละ ช่วงแรกๆมันดีขึ้นนะ แต่พอ 2 เดือนขึ้นไปมันอาการไม่ดีขึ้น คือเรามีอาการดาวน์น้อยลงก็จริงแต่ถ้าดาวน์ครั้งนึงคือแบบ...สุดๆไปเลย555 แล้วเราก็เอาอาการนี้ไปบอกหมอ หมอก็เพิ่มตัวยาให้เราเรื่อยๆ เราเลยคิดว่าเราคงไม่หายง่ายๆแน่ๆ หรือไม่ก็อาจจะแย่กว่านั้น... เราโคตรรู้สึกท้อกับตัวเองเลยอะ คือรู้นะว่าเราควรมีแพชชั่นในการหาย เช่น อยากหายเพื่อครอบครัว อยากหายเพื่อ... แต่คือเราไม่มีแพชชั่นเลยอะ มันรู้สึกเคว้งอะ มันรู้สึกแค่ว่าถ้าเราหายไปทุกอย่างคงจะดีกว่านี้ ซึ่งถ้าลองคิด มันก็จริงอะ เพราะถ้าเราหายไปพ่อแม่ก็ไม่ต้องมีภาระอย่างเรา หนี้สินก็น้อยลง อยากทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องมัวคิดถึงเรา  คือที่บ้านรายได้ค่อนข้างน้อย ที่บ้านมีปัญหาหนี้สิน และทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะเรื่องเงิน เราเองก็อยากช่วยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก เวลาเราเหนื่อยก็บอกที่บ้านไม่ได้ เพราะรู้ว่าเค้าเหนื่อย ดีไม่ดียังโดนดุกลับมาด้วย เวลาเราเครียดก็จะระบายกับสิ่งรอบๆตัว แต่ถ้าวันไหนไม่มีสติก็...นั่นแหละ แขนขา เป็นแผลหมด จนตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ 
เราเลยอยากปรึกษาว่าเราควรทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปดี...
ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ^^