ผมเป็นคนหนึ่งแหละที่ชอบบาสมากๆ เล่นมา4 เดือนละ ช่วงแรกๆเล่นไม่ค่อยได้เลย แต่มีเพื่อนค่อยช่วย มาเล่นมาได้สักเดือนหนึ่ง ผมเริ่มพอเล่นได้ ผมรู้สึกว่าตัวเองชู้ตค่อนข้างแม่นมากๆ จนเพื่อนหลายๆชม แต่ผมก็มีปัญหาเรื่องการส่ง จ่ายบอล layup ความนิ่งในการเล่น คงเป็นเพราะผมมีเวลาเล่นน้อย ไม่ค่อยได้เล่นลงทีม
พอเวลาผ่านไป ประมาณ เดือนที่ 3 ผมรู้สึกว่าผมจะต้องพัฒนาขึ้นอีกแต่เวลามันมีน้อยมากงานเยอะสุดๆ  อาจาร์ยสั่งงานเยอะมาก เครียดเรื่องเรียนพอสมควร พอเป็นแบบนี้ผมรู้สึกว่าเล่นได้แย่กว่าเมื่อก่อนมาก พอมาถึงเดือนที่ 4 ผมได้รับบาดเจ็บตอนคัดตัววิ่งวันนั้นครูจับเวลาไม่ได้ น่าจะเป็นเพราะเครื่องจับเวลาเลยต้องวิ่ง 2 รอบ ผมเหนื่อยมากๆ ทุ่มสุดตัวจริงๆ แล้วผมก็ไปเล่นบาสต่อ พอมาอีกวันสภาพขาคือแบบปวดมาก ไปหาครูพยาบาลก็บอกน่าจะเป็นเรื่องของการยืดก่อนออกกำลัง
แต่ผมคิดว่าไม่ใช่ ผมเลยไปเล่นบาสเพราะผมอยากไปแข่งมากๆอยากได้ประสบการณ์ แต่ยิ่งเล่นมันก็ยิ่งเจ็บ ผมก็เลยตัดสินใจพัก แต่สุดท้ายก็ฝืนกลับมาเล่นแข่งกีฬาสี เพราะผมอยากเล่นมากๆ และก็กลับมาเจ็บ ผมพักไปอีกเพราอาการเจ็บผมเลยพลาดการแข่งวิ่งไปเลยทั้งๆที่ผมมั่นใจมากๆ sad มากตอนนั้นแต่ก็หวังว่าจะได้แข่งบาส ตอนที่ผมฝืนเล่นมันเล่นไม่ออกเลย เล่นแย่มาก คิดว่าหายแล้วคงดีขึ้น แต่พอกลับมาเล่น การชู้ตที่ผมมั่นใจมันหายไปเลย เพื่อนหลายคนเริ่มแซงหน้าไปไกล ผมท้อมากแต่ก็ยังสู้ต่อไป เพราะผมชอบบาสจริงๆ พึ่งกลับมาได้ 2 วันครูก็ประกาศชื่อนักกีฬา ซึ่งไม่มีผมในนั้น ผมก็เข้าใจครูนะแต่ผมเสียใจมากนะ ผมอยากไปมากๆ แต่ผมคงต้องรอปีหน้า ตอนนี้การแข่งใกล้เข้ามาแล้ว ตัวผมก็ยังไปซ้อมทุกวัน แต่วันนี้ผมรู้สึกว่าผมชู้ตแทบไม่ลงสักลูก ความฟิตก็ยังไม่กลับมา เล่นลงทีมคือแย่มาก ผิดกลับคนอื่นๆ เพื่นผมก็เก่งขึ้นมากๆ รุ่นน้องเองก็เล่นดีกว่า ผมท้อมากๆครับ แต่ผมก็ยังรักบาสมากๆครับ ไม่เคยเบื่อมันเลย แต่มันก็เหนื่อยจริงๆครับ ผมควรทำไงดีครับ ท้อมากๆครับ