สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องปรึกษา เราเป็นนักบาสค่ะชอบเล่นบาสมากกกกมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ตั้งแต่ขึ้นม.4มาก็ก่ะเล่นบาสอย่างจริงๆจังๆ แต่พอเขาโรงเรียนใหม่ปรากฏว่าไม่มีทีมบาสหญิง-_- เราเลยเป็นผู้หญิงคนเดียวจนลากยาวมาถึงม.5 ก็เริ่มมีคนเข้ามาค่ะ เราเริ่มได้ลงแข่งมากขึ้น มันสนุกมากกก ถึงจะแพ้จะร้องไห้บ้างแต่มันก็สนุกสุดๆ
แต่ว่านักบาสที่เข้ามาเนี่ย มันก็วนไปเรื่อยๆค่ะไม่มีใครที่อยู่ได้นานเลย จนเรามีโอกาสไปเล่นกับโรงเรียนอื่นได้ไปแข่งเยาวชน ซึ่งช่วงซ้อมเราเก่งขึ้นมากๆๆ แต่ก็เกิดอุบัติเหติข้อเท้าพลิกก่อนแข่งพอดีTT ตอนเราลงได้แปปเดียวก็ต้องถูกเปลี่ยนตัวออกเพราะเล่นพลาด(เราเล่นแย่ด้วยส่วนหนึ่ง)
ตอนนั้นตรงๆก็ผิดหวังนิดหน่อยค่ะ จนเราขึ้นมา.6 มา อายุเราก็เริ่มเป็นสิ่งจำกัดในการแข่ง ซึ่งช่วงเปิดเทอมเราโดนดึงไปเล่นช่วยพวกทีมเก่า(ทีมเยาวชน) ตอนแรกเราโชว์ฟอร์มเลยค่ะว่าตัวเองเล่นอะไรได้ดีบ้าง😂 แล้วก็มีช่วงแข่งซึ่งโค้ชที่เป็นคนคุมทีมโรงเรียนเราก็ดันเราให้ค่ะ
เพราะเป็นช่วงที่นักบาสหญิงออกเกือบหมดพอดี เราเลยได้ไปเล่นกับทีมนั้น พวกเขาเป็นทีมที่เก่งมากนะตั้งแต่ที่รู้จักกันมาช่วงเยาวชน เราเกือบจะเทียบไม่ติดแต่ก็ไม่แย่ขนาดนั้นน แต่พอเข้ามาซ้อมกับโค้ชคนใหม่ที่คุมทีมนี้(เราเข้ามาพร้อมกันกับทีมเยาวชนช่วงปิดเทอมแต่เขาไม่ค่อยเน้นเรา)
เราก็เริ่มเล่นแปลกๆ เขาจะซ้อมแผนซะส่วนใหญ่ มีแผนมากขึ้นมีการเล่นมีขึ้น จะไม่ค่อยเน้นเรื่องแรงแล้วเพราะเขาบอกว่าเรื่องแรงเรื่องกำลังเป็นสิ่งที่ต้องขยันฝึกกันเอง แต่พอผ่านไปเรื่อยๆเราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเราเล่นแย่ จากที่กล้าข้ามกล้าชู้ตเราก็ไม่กล้า เห็นเพื่อนว่างแล้วให้บาสก็ไม่ให้มัวแต่คิด จากที่วิ่งเร็วทำอะไรก็ทำปุปปับก็จะต้องคิดก่อน ทำให้เรากลายเป็นคนคิดช้าเล่นช้า
เราเริ่มไม่ขยันอยากมาซ้อมคิดแต่เมื่อไหร่จะได้เลิกมาซ้อมกับที่นี่ จนตอนแข่ง พอทีมเราแพ้เรากลับไม่เสียใจทีมชนะก็ไม่ดีใจ ตอนเราเล่นพลาดเราก็ไม่รู้สึกแย่อะไร ความรู้สึกเราเริ่มเฉยๆ เราไม่มีความรู้สึกตื่นเต้นก่อนแข่งหรือลงแข่งแล้ว รายการใหญ่ๆได้มากรุงเทพพอทีมแพ้เมื่อกี้เลย เราก็ไม่เสียใจคิดแต่เรื่องอื่น แต่พอจบรายการนี้เราก็ไม่มีแข่งแล้วรวมๆคือตั้งแต่ขึ้นม.6มีแข่งแค่ 3 รายการ แต่เราไม่รู้สึกเศร้าหรือเสียจเลยที่ไม่มีรายการแข่ง เราอยากรู้ว่าทำไมเราเหมือนเฉยๆกับบาสไปแล้ว
เพราะเราเลิกชอบเล่นบาส? เพราะปลงกับการแพ้? เพราะไม่ได้อยู่กับคนที่สนิท? หรือเพราะเราเล่นแย่เลยไม่คาดหวังแล้ว? เราอยากอยากมีความรู้สึกอยากเล่นอยู่ เราไม่อยากเลิกชอบบาส เราควรทำไงดี🥲
ทำไมรู้สึกไม่สนุกกับสิ่งที่ชอบแล้ว??
แต่ว่านักบาสที่เข้ามาเนี่ย มันก็วนไปเรื่อยๆค่ะไม่มีใครที่อยู่ได้นานเลย จนเรามีโอกาสไปเล่นกับโรงเรียนอื่นได้ไปแข่งเยาวชน ซึ่งช่วงซ้อมเราเก่งขึ้นมากๆๆ แต่ก็เกิดอุบัติเหติข้อเท้าพลิกก่อนแข่งพอดีTT ตอนเราลงได้แปปเดียวก็ต้องถูกเปลี่ยนตัวออกเพราะเล่นพลาด(เราเล่นแย่ด้วยส่วนหนึ่ง)
ตอนนั้นตรงๆก็ผิดหวังนิดหน่อยค่ะ จนเราขึ้นมา.6 มา อายุเราก็เริ่มเป็นสิ่งจำกัดในการแข่ง ซึ่งช่วงเปิดเทอมเราโดนดึงไปเล่นช่วยพวกทีมเก่า(ทีมเยาวชน) ตอนแรกเราโชว์ฟอร์มเลยค่ะว่าตัวเองเล่นอะไรได้ดีบ้าง😂 แล้วก็มีช่วงแข่งซึ่งโค้ชที่เป็นคนคุมทีมโรงเรียนเราก็ดันเราให้ค่ะ
เพราะเป็นช่วงที่นักบาสหญิงออกเกือบหมดพอดี เราเลยได้ไปเล่นกับทีมนั้น พวกเขาเป็นทีมที่เก่งมากนะตั้งแต่ที่รู้จักกันมาช่วงเยาวชน เราเกือบจะเทียบไม่ติดแต่ก็ไม่แย่ขนาดนั้นน แต่พอเข้ามาซ้อมกับโค้ชคนใหม่ที่คุมทีมนี้(เราเข้ามาพร้อมกันกับทีมเยาวชนช่วงปิดเทอมแต่เขาไม่ค่อยเน้นเรา)
เราก็เริ่มเล่นแปลกๆ เขาจะซ้อมแผนซะส่วนใหญ่ มีแผนมากขึ้นมีการเล่นมีขึ้น จะไม่ค่อยเน้นเรื่องแรงแล้วเพราะเขาบอกว่าเรื่องแรงเรื่องกำลังเป็นสิ่งที่ต้องขยันฝึกกันเอง แต่พอผ่านไปเรื่อยๆเราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเราเล่นแย่ จากที่กล้าข้ามกล้าชู้ตเราก็ไม่กล้า เห็นเพื่อนว่างแล้วให้บาสก็ไม่ให้มัวแต่คิด จากที่วิ่งเร็วทำอะไรก็ทำปุปปับก็จะต้องคิดก่อน ทำให้เรากลายเป็นคนคิดช้าเล่นช้า
เราเริ่มไม่ขยันอยากมาซ้อมคิดแต่เมื่อไหร่จะได้เลิกมาซ้อมกับที่นี่ จนตอนแข่ง พอทีมเราแพ้เรากลับไม่เสียใจทีมชนะก็ไม่ดีใจ ตอนเราเล่นพลาดเราก็ไม่รู้สึกแย่อะไร ความรู้สึกเราเริ่มเฉยๆ เราไม่มีความรู้สึกตื่นเต้นก่อนแข่งหรือลงแข่งแล้ว รายการใหญ่ๆได้มากรุงเทพพอทีมแพ้เมื่อกี้เลย เราก็ไม่เสียใจคิดแต่เรื่องอื่น แต่พอจบรายการนี้เราก็ไม่มีแข่งแล้วรวมๆคือตั้งแต่ขึ้นม.6มีแข่งแค่ 3 รายการ แต่เราไม่รู้สึกเศร้าหรือเสียจเลยที่ไม่มีรายการแข่ง เราอยากรู้ว่าทำไมเราเหมือนเฉยๆกับบาสไปแล้ว
เพราะเราเลิกชอบเล่นบาส? เพราะปลงกับการแพ้? เพราะไม่ได้อยู่กับคนที่สนิท? หรือเพราะเราเล่นแย่เลยไม่คาดหวังแล้ว? เราอยากอยากมีความรู้สึกอยากเล่นอยู่ เราไม่อยากเลิกชอบบาส เราควรทำไงดี🥲