เบื้องต้น ฉันโตมา โดยน้องสาวยายเลี้ยงมา บ้านฉันคนอยู่เยอะ ประมาน 8 คน แม่ฉันอยู่ต่างประเทศ ยายแม้ๆก็อยู่ต่างประเทศ แม่ฉันเลี้ยงลูกของน้าชายที่ ตปท เช่นกัน นานทีจะมาไทย ส่วนสมาชิกในบ้านจะมียายที่เราเรียกว่ายาย อยุ่ 2 คน มีลูกพี่ลูกน้อง 1 คน ละก็พี่ชายเรา เมื่อไม่นานมีน้องสาวยายอีกคนมาอยู่ด้วย
เข้าเรื่องเลย คือเราโดนบังคับการเรียนการใช้ชีวิตมาตลอด ทำงานทั้งหมดคนเดียวคนอื่นในบ้านแทบไม่ทำไร แต่ยายเราเค้าเป็นราชการ พอเราเรียนจบ ลูกพี่ลูกน้องต้องเป็นคนทำงานบ้านเพราะมันไม่ยอมทำงานมีผัวมีลูกให้ยายเลี้ยงด้วย
ยายเราค่อนข้างเค้งเพราะเป็นราชการระดับสูง พอจะเข้าใจไหมว่ามันเป็นยังไง คือเค้ง ต้องทำตามคำสั่งทุกอย่างตรงเวลา เค้งไปหมด ไม่ทำโดนด่าคำหยาบคาย รุนแรงมากกว่าสิ่งที่เราทำ เราไม่มีสิทธิพูด ต่อให้พูดก็ไม่ฟัง เราพยายามจะอธิบายบางอย่างก็จะโดนด่า ไม่รับฟัง แล้วจะให้ฉันต้องทำตามที่เค้าบอกจนฉันไม่กล้าเป็นตัวเอง ส่วนทุกคนในบ้านก็เอาแต่ตัวเอง งานไม่ทำ รถก็ไม่เติม น้ำมัน เวลาพวกพี่ๆโดนยายด่าก็มากระแหนะกระแหนเรา มันเบื่อ โดนด่าเพราะคนในบ้านมามาก คนในบ้านไม่มีใครไว้ใจเรา คนที่เป็นน้องสาวยายที่พค่งมาอยู่ก็ชอบพูดยุแยง ให้ยายคิดมากแล้วมาด่าพวกเรา พอเราส่วนเราเองเนี่ยแหละจะโดนด่า เราเลยเงียบ ร้องไห้คนเดียว เคยไปรักษาโรคซึมเศร้าแล้วหมอคุยกับยายให้ แต่ดีขึ้นแค่แปบเดียว เราไม่รู้จริงๆ บ้านเรามีเรื่องมากมาย ตอนนี้เราไม่ไหว อยากตายมาก ไม่งั้นก็หนี้ออกไปจากที่นี้สะ แต่ก็ไม่รู้จะคุมอารมตัวเองได้มากแค่ไหนที่จะทนต่อสักพัก
เราพยายมมหาคนคุยด้วยเลื่อยๆ เพื่อให้ไม่เครียดไม่รู้สึกเดียวดาย เพื่ออย่างน้อยให้เรามีแรงจะเดินต่อไปแต่ละวัน
เราอยากให้คนเป็นพ่อแม่หรือคนที่เลี้ยงเด็กให้ใจเย็น อย่าเอาไปเปรียบกันใครอย่สพูดว่าคนนั้นทำได้ดีกว่า ต่อให้เป็นเฝพี่น้องกันแท้ๆ ควรดูแลลูดฝกหลานตัวเองให้ดีก่อนไปช่วยเหลือคนอื่น ตอยนี้เราเองจะพยายามมีชีวิตให้นานที่สุด สู้ๆๆนะ ถ้าไม่ไหวก็คงต้อดออกไปจากชีวิตสักที
เบื่อบ้าน เกียดคนในบ้าน เกียดครอบครัว
เข้าเรื่องเลย คือเราโดนบังคับการเรียนการใช้ชีวิตมาตลอด ทำงานทั้งหมดคนเดียวคนอื่นในบ้านแทบไม่ทำไร แต่ยายเราเค้าเป็นราชการ พอเราเรียนจบ ลูกพี่ลูกน้องต้องเป็นคนทำงานบ้านเพราะมันไม่ยอมทำงานมีผัวมีลูกให้ยายเลี้ยงด้วย
ยายเราค่อนข้างเค้งเพราะเป็นราชการระดับสูง พอจะเข้าใจไหมว่ามันเป็นยังไง คือเค้ง ต้องทำตามคำสั่งทุกอย่างตรงเวลา เค้งไปหมด ไม่ทำโดนด่าคำหยาบคาย รุนแรงมากกว่าสิ่งที่เราทำ เราไม่มีสิทธิพูด ต่อให้พูดก็ไม่ฟัง เราพยายามจะอธิบายบางอย่างก็จะโดนด่า ไม่รับฟัง แล้วจะให้ฉันต้องทำตามที่เค้าบอกจนฉันไม่กล้าเป็นตัวเอง ส่วนทุกคนในบ้านก็เอาแต่ตัวเอง งานไม่ทำ รถก็ไม่เติม น้ำมัน เวลาพวกพี่ๆโดนยายด่าก็มากระแหนะกระแหนเรา มันเบื่อ โดนด่าเพราะคนในบ้านมามาก คนในบ้านไม่มีใครไว้ใจเรา คนที่เป็นน้องสาวยายที่พค่งมาอยู่ก็ชอบพูดยุแยง ให้ยายคิดมากแล้วมาด่าพวกเรา พอเราส่วนเราเองเนี่ยแหละจะโดนด่า เราเลยเงียบ ร้องไห้คนเดียว เคยไปรักษาโรคซึมเศร้าแล้วหมอคุยกับยายให้ แต่ดีขึ้นแค่แปบเดียว เราไม่รู้จริงๆ บ้านเรามีเรื่องมากมาย ตอนนี้เราไม่ไหว อยากตายมาก ไม่งั้นก็หนี้ออกไปจากที่นี้สะ แต่ก็ไม่รู้จะคุมอารมตัวเองได้มากแค่ไหนที่จะทนต่อสักพัก
เราพยายมมหาคนคุยด้วยเลื่อยๆ เพื่อให้ไม่เครียดไม่รู้สึกเดียวดาย เพื่ออย่างน้อยให้เรามีแรงจะเดินต่อไปแต่ละวัน
เราอยากให้คนเป็นพ่อแม่หรือคนที่เลี้ยงเด็กให้ใจเย็น อย่าเอาไปเปรียบกันใครอย่สพูดว่าคนนั้นทำได้ดีกว่า ต่อให้เป็นเฝพี่น้องกันแท้ๆ ควรดูแลลูดฝกหลานตัวเองให้ดีก่อนไปช่วยเหลือคนอื่น ตอยนี้เราเองจะพยายามมีชีวิตให้นานที่สุด สู้ๆๆนะ ถ้าไม่ไหวก็คงต้อดออกไปจากชีวิตสักที