ตอนนี้เราอายุ 16 ปีค่ะ เรียนอยู่ ตามกระทู้ค่ะพ่อแม่ไม่เคยให้อะไรที่อยากได้เลย ฐานะทางบ้านปานกลางค่ะ หนี้สินมีบ้างเล็กน้อย แต่ก็ผ่อนทุกเดือนอยู่ได้สบายๆค่ะ เราขอแม่ซื้อทรศ.ที่อยากได้ราคาอาจจะสูงหน่อย แต่เราขอช่วยออกตังเองด้วยคนละครึ่งกับแม่ เราเก็บตังส่วนของเราครบแล้ว แต่แม่กับกลับคำพูด ครส.แบบเสียใจมาก รู้สึกโดนผิดสัญญา เลยขอพ่อว่าแม่ไม่ออกเงินให้ พ่อออกให้ได้ไหม พ่อก็ไม่ออกให้ค่ะ บอกว่าให้เอาทรศ.ของพ่อไปใช้ ซึ่งเราไม่อยากได้ เข้าใจว่าเหมือนเด็กเอาแต่ใจนะคะ แต่เราสัญญาและตกลงกันไว้แล้วทรศ.ราคาแพงหน่อยแต่เราก็ช่วยหารกันซึ่งเราถือว่าโอเคมากๆ พ่อกับแม่ออกรถยนต์กัน3-4คัน แต่เราขอตังในส่วนของเราเพื่อซื้อสิ่งที่เราอยากได้บ้างกลับโดนด่าโดนว่า น้อยใจอยู่มากๆเหมือนกัน รู้สึกไม่เคยได้ในสิ่งที่ต้องการเลย พ่อแม่ชอบป้อนในสิ่งที่ไม่ใช่ชอบค่ะ ไม่โอเคมากๆ เรามีพี่ชายต่างพ่อเค้าอายุมากกว่าเราเป็น10ปีเลยค่ะ แม่ตามใจให้เงินใช้ อยากได้อะไรก็ช่วยออก นี่แม่พึ่งออกรถยนต์ให้คันนึงค่ะ พี่ชายมีลูกแม่ก็ช่วยค่าเลี้ยงดู ตอนพี่เรียนจบแม่ก็ให้ทอง ตอนพี่บวชแม่ก็ให้ทอง นี่อารมณ์น้อยใจล้วนๆเลยค่ะ เราเรียนดีนะคะ เพราะสมองดีที่สุดในบ้านแล้ว พี่เรียนสายปกติค่ะ แต่เราจะเรียนห้องพิเศษตลอด เกรดอยู่ในระดับดีตลอด แม่ก็ไม่เคยให้อะไรเลยค่ะ ขอบ้างก็โดนด่ากลับมาว่าสิ้นเปลือง บางทีนานๆขอ ก็ไม่ให้ค่ะ อย่างน้อยก็ขออะไรเล็กๆน้อยๆเป็นรางวัลให้ตัวเองบ้างก็ไม่เคยได้ค่ะ แถมยังบังคับให้เราเรียนวิทย์-คณิตอีกทั้งๆที่เราอยากเรียนภาษาใจจะขาด ร้องไห้ไปหลายรอบก็ไม่ยอมเข้าใจครส.เราสักที ต่างจากพี่ที่อยากเรียนไรก็ให้เรียน โครตน้อยใจเลย เวลามองเพื่อนได้เกรดดีๆพ่อแม่ซื้อของที่อยากให้ได้ แล้วตัดมาที่เราไม่เคยได้อะไรตั้งแต่ประถมจนปัจจุบัน มันอยากร้องตลอดเวลาเลย ทำยังไงดีคะให้พ่อแม่ตามใจเราบ้าง