สวัสดีครับ ผมอายุสามสิบเจ็ดแล้วครับ ที่บ้านมีฐานะค่อนข้างดี แต่งงานแล้วมีลูกสาว 5 ขวบ หน้าที่การงานของผม และภรรยา ค่อนข้างดีและมั่นคงครับ แต่เมื่อปี 2561 ผมและภรรยามีปัญหาบ่อยมากครับ ปัญหาคือ พี่ชายของภรรยา มักจะมาหยิบยืมเงินบ่อยมากครับ จากหลักพัน หลักหมื่น และมาเป็นหลักแสน ทำให้ผมค่อนข้างเครียดมากครับ ส่วนภรรยา เธอรักพี่ชายตนเองมาก ร้องไห้บอกว่า พี่คนนี้เค้าทิ้งไม่ได้ ผมมักจะบอกว่าถ้าจะช่วยเงินพี่ชาย ผมก็ไม่ขัด แต่ต้องสอบถามเค้าก่อนครับว่านำเงินไปใช้อะไร ก่อนจะช่วยเหลือ พี่ชายเค้าก็มามุขเดิมๆ ครับ ไปกู้หนันอกระบบ ดอกเบี้ยแพง 15-20% ถ้าไม่จ่ายให้วันนั้น วันนี้ ก็จะเสียดอก ภรรยาจึงรีบไปกู้ มาให้ในทันที เป็นอย่างนี้ตลอดปี 2561 เลยครับ ยอมรับตรงๆ ว่าถ้าไม่ติดว่ามีลูก คงเลิกกันไปแล้วครับ ส่วนสาเหตุที่สืบๆ มา ก็มีอยู่หลักๆ 2 เรื่อง 1.การพนัน  2.ผู้หญิง เพราะพี่แฟนค่อนข้างเจ้าชู้ครับ จนมาปีนี้ 2562 ผมเองอยากทำอะไรตามใจตัวเองมากขึ้นครับ เนื่องจากเพิ่งสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป จึงคิดว่าชีวิตนี้แสนสั้น ไม่ควรอยู่กับอะไรที่ไม่มีความสุข จึงได้ตกลงกับภรรยาว่า ต่อไปนี้ห้ามช่วยเหลือพี่ชายนะ ถ้าช่วยอีก ความสัมพันธ์เราจบกัน จนปัจจุบัน ภรรยาก็มายอมรับว่า ไม่ได้กู้ช่วยพี่ แต่ได้ส่งเงินให้เป็นเดือนๆ ตีความว่าไม่ผิดสัญญา ผมจึงบอกว่า สิ่งที่เธอทำอาจไม่ผิดในความคิดของเธอ แต่เราขอบอกเลยว่า เราผิดหวัง และเสียใจมากนะ เราอยากสร้างครอบครัวของเราให้ดีขึ้นๆ ไม่ใช่มาแบกปัญหาคนในครอบครัวเธออย่างนี้ ทุกวันนี้ก็ต้องช่วยเหลืออย่างนี้อยู่เรื่อยๆ ครับ ไม่ว่าจะเป็น พี่ชาย น้องแม่ภรรยา เป็นต้น แต่ละคนหลักแสนทั้งนั้น ที่จริงปีนี้อยากจะมีลูกอีกสักคน แต่เมื่อเป็นอย่างนี้คงมีอีกไม่ได้ เนื่องจากเกรงว่าจะเลิกกันเมื่อไรก็ไม่รู้  จนมีอยู่ช่วงนึงผมเครียดมาก ได้รู้จักผู้หญิงที่ตรงใจคนหนึ่ง ได้คุยกันเรื่อยมา ก็แค่คุยกันครับ ยอมรับว่าประทับใจเธอมาก จนนำเรื่องราวที่คุยกันไปเล่าให้ภรรยาฟัง ภรรยาไม่พอใจมาก ยื่นคำขาดว่าถ้าจะคุยกับเธอคนนั้น ก็ต้องเลิกกับภรรยา ในใจคิดว่าถ้าไม่ติดว่ามีลูก 1 คน คงเลิกไปแล้ว แต่นี่สงสารลูกจึง พักไว้ก่อน ส่วนเธอคนนั้นผมได้บอกความจริงเกี่ยวกับตัวผมทุกอย่าง เธอก็รับได้ครับ เนื่องจากอายุก็พอสมควรกันแล้ว เธอเข้าใจ และเนื่องจากครอบครัวผม มีทรัพย์สินพอสมควร มีผมที่มีครอบครัวคนเดียว จึงอยากมีลูกอีกสัก 1 คน คิดว่าเลี้ยงดูได้อย่างสบายโดยไม่มีปัญหาอะไร เพราะฝ่ายหญิงก็มีควาามรับผิดชอบทั้งคู่ และทางบ้านผมก็ไม่ขัดข้องอะไร แต่ติดเรื่องลูกสาว 5 ขวบ คนนี้แหละครับ เกรงว่าเธอจะเป็นเด็กมีปัญหาถ้าขาดพ่อ ได้คุยกับภรรยาว่า ถ้าเลิกกัน ภรรยาจะแยกไปอยู่ต่างหาก ส่วนลูกจะมอบหน้าที่ให้ผมคอยไปรับ-ส่ง ที่โรงเรียน แต่ไม่ให้นอนกับลูก เธอจะเป็นคนดูแลเอง จะให้มาหา หรือเลี้ยงดู เป็นครั้งๆ ไป ส่วนฝ่ายหญิงอีกคน เธอใจกว้างมากครับ สามารถพาลูกไปฝากเธอก็ได้ เธอว่าเธอรักเด็ก ทุกวันนี้ผมรู้สึกเครียด จะอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ก็รู้สึกว่าอนาคตคงมีปัญหาเรื่องครอบครัวภรรยาอีกแน่ แต่ภรรยาบอกว่าพี่ชายสำนึกได้แล้ว ให้เชื่อใจ แต่ผมไม่เชื่อหรอกครับ ส่วนถ้าไปอยู่กับผู้หญิงที่ชอบ รู้สึกมีความสุขมากเลยครับ แต่ก็อดเป็นห่วงลูกไม่ได้ กลัวการปรับตัวแรกๆ คงลำบากหน่อย เพราะทำงานองกรณ์เดียวกัน แต่คนละส่วนกัน ก็สามารถเจอกันได้ทุกวัน ตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะดำเนินชีวิตไปทางไหน จะเลิกก็เป็นห่วงภรรยา เกรงว่าทางบ้านเค้าจะมาเบียดเบียน ถ้าไม่มีผมแล้ว ความเกรงใจก็จะหมดไป แต่ในใจอยากทำตามใจตัวเองมากๆเลย เพราะคิดว่าชีวิตคนเราไม่แน่นอน อยากใช้ชีวิตให้มีความสุขครับ