จะขอเกริ่นก่อนเลยว่าน้าของสามีกับสามีของน้ามาอยู่ด้วยเนื่องจากไม่มีอาชีพแม่ย่าเลยสงสารเอามาอยู่ด้วยในทุกๆวันน้าจะต้องทำอะไรสกปรกไว้ซักอย่างสองอย่างทุกึรั้งจะให้เสมียรไปเก็บหรือว่าบางทีเราว่างก็จะเก็บให้ ซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มมาไว้ใช้ น้าก็จะเอาไปเทตรงที่มดมันขึ้นบอกว่ากันมด(คนไหนทำบ้าง) ขอโทษนะ!! น้ำยาปรับผ้านุ่มล่อของเราซะ3ถุงเลย คือแบบ(มองบน) มีดทำครัวเรารักมากกกก นางก็จะชอบเอาไปทำนู่นนี่ ปอกผลไม้แล้วก็จะว่างทิ้งตรงนู้นทีตรงนี้ที เราต้องไปตามเก็บ ชอบเอาของเหลือๆแปลกๆให้ลูกเรากิน เราได้เก็บทิ้งประจำ เคยบอกสามีแล้วว่าให้แกกลับไปอยู่ที่ของแกเถอะ ตามเก็บเศษซากสงครามแกไม่ไหวแล้ว ยังไม่จบโกงเงินด้วย เงินที่ว่าคือเงินซื้อข้าวหมา แม่ย่าให้ไว้2,000ไม่ถึง3วันนางก็จะไปขออีก แต่ข้าวหมานี่ซื้อข้าวผัดกล่องนึงแบ่งกัน2ตัว เราแบบ!! เราไม่ค่อยชอบหมาก็จริงเพราะเห็บทันเยอะแต่เห็นแบบนี้ก็อดสงสารไม่ได้เลยไปซื้อตับไก่ปิ้งมาบดผสมข้าว กลายเป็นว่าหลังจากนั้นเราได้ทำข้าวหมาจ้า!!!!
และวันนี้ก็มาถึง วันที่ไม่ไหวแล้ว จะไม่ยอมเก็บกวาดอะไรให้คนอื่นอีกแล้ว เราเลยบอกไปว่ารบกวนเก็บของที่ทำทิ้งไว้ด้วยนะคะ เท่านั้นเอง ขึ้นกูสารพัด เป็นคำด่าที่ฟังไม่ได้ และที่รับไม่ได้คือทำว่า เมิงมันมาแต่หิ นี่คือรับไม่ได้ ตอนสามีไปขอ สินสอดล้านนึง พ่อเราคืนให้หมดไม่เอาซักบาทแถมยัง แถมเงินมาให้อีกห้าแสน ที่ดินอีก. นางยอกว่าไม่มีใครสั่งนางได้ แม่นางก็สั่งนางไม่ได้ แล้วบอกว่าเรามาเอาสมบัติของบ้านสามีเรา งงในงง แต่งงานแล้วก็ต้องมาอยู่บ้านสามีมั้ยอ่ะ ด่าว่าไม่มีการศึกษา เราอาจจะการศึกษาน้องจบม.6เอง แต่นางได้ทุนเรียนรามาเทคนิคการแพทย์สาขารังสี วันนี้ก็ได้รู้ว่าสถาบันจะดีแค่ไหนก็ไม่สามารถเปลี่ยนสันดาลคนได้จริงๆ เหนื่อยใจมาก โชคดีที่สามีไม่ฟังความข้างเดียวเพื่อนๆคิดว่าเราควรทำไงถ้านางมาด้าเราแบยนี้อีก