เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่เรียนมหา'ลัย ตอนนั้นเราอยู่ปี 2 ส่วนแฟนเป็นรุ่นพี่คณะเดียวกันอยู่ปี 3 พี่เค้าทักมาจีบและคุยกันทางแชท facebook ตอนนั้นเราโสดทั้งคู่ ประมาณว่าคนเหงาย่อมเข้าใจคนเหงา 555 ไปได้สวยเลยแหละ พี่เค้าดีกับเรามากเลย เสมอต้นเสมอปลายทุกอย่าง เรื่องทะเลาะเล็กๆน้อยๆมันก็มี แต่ด้วยความที่เรียนอยู่มหา'ลัยเดียวกัน เลิกเรียนมาก็เจอกัน แต่ไม่ได้ตัวติดกันตลอด พี่เค้าก็มีสังคมของเค้า เตะบอล เล่นเกมส์ตามประสาผู้ชาย ซึ่งอยู่กันด้วยความเข้าใจทั้งคู่ พอพี่เค้าเรียนจบก็ไปทำงานเป็นเซล ส่วนเราก็เรียนอยู่ปี 4  ด้วยความที่พี่เค้าเป็นเซลแล้วได้เขตรับผิดชอบอยู่ไม่ไกลมหา'ลัยที่เราเรียน จึงทำให้เรายังมีโอกาสได้เจอกันบ่อย อันสังคมการทำงานของเซล มันไม่ได้จบแค่เข้างาน 8 โมง เลิกงาน 5 โมงเย็น แต่เลิกงานเย็นก็มีงานกลางคืนต่อ ซึ่งก็คือการสังสรรค์กินเลี้ยงกับลูกค้าหรือในบรรดาเซลๆด้วยกันเอง แรกๆเราก็ไม่เข้าใจหรอกแต่ด้วยความที่พี่เค้าไม่เคยทำให้เรารู้สึกเหงาหรือทำให้รู้สึกว่าการออกมาสังสรรค์กลางคืนจะเป็นปัญหาระหว่างเรา จึงทำให้ตอนนั้นไปด้วยกันรอด วันที่พี่เค้ารับปริญญา บวช เราก็อยู่ในทุกเหตุการณ์สำคัญ ได้เจอได้ทำความรู้จักกับครอบครัวของเค้า รวมถึงเค้าเองก็เป็นที่ยอมรับของครอบครัวเราด้วย พอเราเรียนจบ ก็หาสมัครงานมากมาย จนมีงานที่กรุงเทพติดต่อมา เราก็ไปสัมภาษณ์และได้งานที่นั่น ซึ่งตอนนั้นเราดีใจมากๆที่รู้ว่าได้งานทำที่กรุงเทพ  เพราะเวลาเซลปิดทริปจะเข้าประชุมที่ office ในกรุงเทพ จึงเป็นหนทางที่เราได้มีโอกาสเจอและได้อยู่กับพี่เค้าทุกเดือน เดือนละ 1-2 สัปดาห์ มันก็ดีมากสำหรับเราในตอนนั้น ในทุกๆเดือนเราเฝ้ารอพี่เค้าปิดทริป  เราใช้ชีวิตตัวคนเดียวในกรุงเทพ มันเหงามาก แรกๆร้องไห้ทุกวันเลย แต่เราอดทนเพื่อเงินและเพื่อโอกาสที่จะได้อยู่กับพี่เค้าในทุกๆเดือน ช่วงเวลาที่พี่เค้าออกทริป (ไปทำงานในเขตรับผิดชอบ ตจว.) พี่เค้าใส่ใจเราดีมาก โทรหา โทรคุยกันทุกคืน ต่อให้พี่เค้าไปสังสรรค์เราก็ไม่รู้สึกเหงาหรือ เรียกง่ายๆว่าหลับลง 555 มีอยู่ครั้งนึงตอนนั้นพี่เค้าออกทริป ตจว. พี่เค้าทักไปหาแฟนเก่าให้จองโต๊ะร้านเหล้าให้ จังหวะนั้นเรากำลังเข้าเฟสพี่เค้าอยู่ (เซ้นท์ผู้หญิงมันแรง จริงๆ นะ) ไปเจอเค้าทักไปหาแฟนเก่า เราโมโหและเสียใจมาก ด้วยความที่พี่เค้าต้องการที่จะง้อและรักษาเราไว้ เค้ายอมนั่งรถทัวร์มา (ขี้เกียจขับรถ555) ง้อเราที่กรุงเทพ เขียนกระดาษสอดเข้ามาช่องประตูทีละแผ่นๆ แบบในละครเลยจ้า 555 ตอนนั้นก็มองเห็นความพยายามของเค้าก็ให้อภัยกันไป 
-----เดี๋ยวมาต่อนะ คบมา 7 ปี เรื่องมันก็จะยาวๆหน่อย  -----