คือเราเป็นเป็นเด็กบ้านนอกพึ่งย้ายมาเรียนในเมือง​เลยต้องมาอยู่หอ​ต้องห่างจากครอบครัว​ช่วงวันหยุดถึงจะได้กลับบ้า​น​ มาอยู่ช่วงเเรกเหงามากเลยค่ะ​ เพื่อนหรือคนรู้จักก็ไม่มี​ตอนนั้นเเถบไม่อยากไปโรงเรียนเลย​ค่ะ​ เเต่พอหลังๆมาเริ่มมีเพื่อน​ก็รู้​สึกดีขึ้นมานิดหน่อย​คือเราเป็นคนขี้อายน่ะค่ะพอมีเพื่อนก็เลยค่อนข้างตามใจ​ ​ปกติอยู่​โรงเรียนเราไม่ค่อยคุยกับเพื่อนเพราะไม่รู้​จะคุยอะไรเลยไม่มีเพื่อนสนิทสักคน​ เวลาเพื่อน​ไปไหนมาไหนจะจับกลุ่ม​กันไปเเต่ก็มักลืมเราเสมอ​ เราก็เเอบน้อยใจอยู่นะคะ​ พอกลับบ้านก็ต้องมาเจอกับปัญหา​ครอบครัว​ คือพ่อกับตาเราไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่​ กลับบ้านที่ไร​พ่อมักจะพูดระบายกับเราตลอด​ซึ่งเราไม่ชอบ​ มันเหมือนครอบครัวเรามีปัญหา​อยู่ตลอด​ เราเลยไม่อยากกลับบ้านเท่าไหร่​ ตอนนี้พ่อเราย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด​เเล้วค่ะ​ พาน้องเราไปด้วย​ ทำให้ที่บ้านมีเเค่ตากับยายสองคน​ เวลาเรามีปัญหา​เราเลยไม่รู้จะปรึกษ​าใคร​ ตอนนี้เราเลยเหมือนอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ​เพราะที่บ้านไม่มีใครรับฟังเราเลยเเถมที่โรงเรียนก็ไม่มีเพื่อนอีก​ เราควรทำยังไงดีคะ