พระเจ้าทรงทำให้ ‘ความว่างเปล่า’ กลายเป็น ‘จักรวาล’ ได้! (ปฐก.1:1)
พระองค์ทรงทำให้ ‘เรือว่างเปล่า’ ของเปโตรเต็มด้วยปลาจนล้นไปอีกลำได้ (ลก.5:7)
“เพราะเราจะเทน้ำลงบนแผ่นดินที่กระหาย และลำธารลงบนพื้นดินแห้ง” (อสย.44:3ก.)
พระองค์ทรงสามารถทำให้ “หว่างเขาบาคา [การร้องไห้คร่ำครวญ] กลายเป็นน้ำพุ ที่มีฝนต้นฤดูปกคลุมที่นั้นด้วยพระพรนานา” (สดด.84:6)
เปิดฝาชีวิต ... และเตรียมตัวเองให้เป็นเช่น ‘ภาชนะ’ ที่จะรองรับ ‘น้ำฝนแห่งพระพร’ เพราะ “พระยาห์เวห์จะทรงเปิดคลังฟ้าสวรรค์อันดีของพระองค์ประทานฝนแก่แผ่นดินของท่านตามฤดูกาล” (ฉธบ.28:12ก.) เมื่ออธิษฐานขอพระพร ก็จงเตรียมตัวรับพระพร ... อธิษฐานขอฝน ก็จงออกไปพรวนดินเตรียมรอรับน้ำฝนที่จะโปรยปรายลงมา เพราะ “พระองค์จะส่งฝนลงมาตามฤดูกาล เป็น ‘ห่าฝนแห่งพระพร’” (อสค.34:26) ไม่จำเป็นต้องรู้ว่า ‘จะมาเมื่อไร?’ เพราะ “เวลาของพระเจ้ามักมาอย่างขโมยมา” (มธ.24:43) แต่มาแน่นอน “ไม่ล่าช้านัก” (ฮบก.2:3) เหมือน “ไม่ทราบว่าลมหายใจเข้าไปในโครงร่างที่อยู่ในมดลูกหญิงมีครรภ์อย่างไร เราก็ไม่ทราบถึงพระราชกิจของพระเจ้าผู้ทรงกระทำสิ่งสารพัดอย่างนั้น” (ปญจ.11:5) ... จงวางใจเพราะพระองค์เป็นพระเจ้าไม่เคยมุสา (ทต.1:2) และ “ปฏิญาณโดยความบริสุทธิ์ของพระองค์ครั้งเดียวพอ” (สดด.89:35)
แม้ ณ ตอนนี้จะ ‘ยังไม่มีอะไรเลย’ ... จงอธิษฐานต่อไปและรอคอย เพราะพระองค์กำลังโหลดพระพรที่ดีที่สุดให้อยู่ และอีกไม่นานมันจะ ‘ตั้งเค้าขึ้น’ อย่างเพียง “เมฆเท่าฝ่ามือ” และอีกแป๊บเดียว “ท้องฟ้าก็มืดไปด้วยเมฆและลม และมีฝนตกหนัก” พระองค์อาจจะไม่ทันใจเราเท่าไร แต่เวลาพระองค์มาเราก็อาจจะไปไม่ทันจนถึงเมืองยิสเรเอลเช่นอาหับก็ได้นะ (1พกษ.18:43-46) เมื่อฝนมา เราพร้อมจะหว่านแล้ว หรือต้องมาเสียเวลาพรวนดินระหว่างฝนเทลงมาละ? จำไว้พระเจ้าปรารถนาอยากเห็นเมื่อพระพรมา เราก็พร้อมจะรับและเป็นพร (สดด.112:9)
มองทางไหน ... เศรษฐกิจซบเซาอยู่หรือไม่?
พยายามแล้ว ... ก็เหมือนจะคว้าน้ำเหลวอยู่หรือเปล่า?
รู้สึก ‘กลัว’ ... เพราะไม่มีความชัดเจนอะไรอยู่ไหม?
ระวังอย่าตื่นตระหนก ท้อใจ และอยากกลับ เช่น เปโตร แต่จงเชิญพระเยซูเข้ามาใน ‘เรือ [ชีวิต]’ ของเรา แล้วความว่างเปล่าจะเต็มด้วยพระพร (ลก.5:5-6) พระคำสั่งว่า “จงขอฝนจากพระยาห์เวห์ในช่วงเวลาฝนชุกปลายฤดู ขอจากพระยาห์เวห์ผู้ทรงปั้นเมฆพายุ ผู้ประทานสายฝนแก่มนุษย์ และผักหญ้าในทุ่งนาแก่ทุกคน” (ศคย.10:1)
จงเชื่อว่า ‘เมฆตั้งเค้า’ แล้ว ... กล่าวเช่นเอลียาห์ [ขณะที่ท้องฟ้าสว่างจ้า] ว่า “มีเสียงฝนกระหึ่มมา” (1พกษ.18:41) ทั้งที่ยังไม่มีอะไรเลย จงสถาปนา “พระวจนะของพระเจ้า” ในชีวิตและกล่าวอวยพรเหนือทุกสิ่งที่ทำ เพราะ “ความเป็นและความตายอยู่ที่อำนาจของลิ้น” (สภษ.18:21) เปโตรยังไม่เห็นปลาสักตัว แต่เขาก็เชื่อและยอมถอยเรือออกไปยังน้ำลึก แล้วหย่อนอวนลง ไม่จำเป็นต้องเห็นหรือมั่นใจในสถานการณ์ก่อน แต่จงเชื่อและยอมจำนนที่จะทำตามพระวจนะ เพราะพระพรมักซ่อนอยู่ใต้น้ำ และมือที่ทอดอวนด้วยความเชื่อก็จะสามารถจับปลาได้เป็นอันมาก จงขอฝน แล้วพรวนดินรอฝน และเตรียมเมล็ดพันธ์ุให้พร้อม เมื่อฝนมาจงหว่าน และรอคอยผลลัพธ์แห่งพระพร (ปฐก.26:12) ที่เราจะ “อิ่มด้วยของดีทั้งสิ้นของแผ่นดิน” (อสย.1:19)
จงประกาศกับ ‘ความซบเซา’ ว่า “พระองค์จะทำให้เกิดความชื่นชมยินดี” (สดด.30:11) อย่าลืมเรา “ถือลูกกุญแจต่างๆแห่งแผ่นดินสวรรค์” และ “สิ่งใดที่กล่าวห้ามในโลก สิ่งนั้นก็จะถูกกล่าวห้ามในสวรรค์ และสิ่งใดที่กล่าวอนุญาตในโลก สิ่งนั้นก็จะได้รับอนุญาตในสวรรค์” (มธ.16:19) เพราะ “สิ่งใดที่พวกท่านขอในนามของเรา [พระเยซู] เราจะทำสิ่งนั้น” (ยน.14:13) และ “พระเจ้าทรงสามารถทำสิ่งที่ทรงสัญญาได้” (รม.4:21) ฉะนั้นไม่จำเป็นต้องเห็นพระองค์ก่อน แต่จงสถาปนาด้วยความเชื่อว่า “สิ่งที่ตายแล้วจงเป็นขึ้น” (ยน.11:26, รม.4:17) จงขอสติปัญญาที่จะอยู่เหนือปัญหา (ยก.1:5) และจงขอสายตาแห่งความเชื่อที่จะ “มองเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่กำลังมาไวไวนี้” (2พกษ.6:16-17, ยน.11:40, ฮบ.11:1, 11) เพราะคริสเตียนต้องเชื่อก่อนแล้วจึงจะได้เห็น!
คำอธิษฐาน ; “พระเจ้าที่รัก ... ขอทรงช่วยให้ลูกมองไปที่พระองค์ตลอดเวลา และช่วยให้ลูกเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับพระพรดังห่าฝนใหญ่ที่กำลังจะมาไวไวนี้”
Ps.
เนตรศักดิ์ ใสรังกา
พระเจ้าทรงทำให้ ‘ความว่างเปล่า’ กลายเป็น ‘จักรวาล’ ได้!
พระองค์ทรงทำให้ ‘เรือว่างเปล่า’ ของเปโตรเต็มด้วยปลาจนล้นไปอีกลำได้ (ลก.5:7)
“เพราะเราจะเทน้ำลงบนแผ่นดินที่กระหาย และลำธารลงบนพื้นดินแห้ง” (อสย.44:3ก.)
พระองค์ทรงสามารถทำให้ “หว่างเขาบาคา [การร้องไห้คร่ำครวญ] กลายเป็นน้ำพุ ที่มีฝนต้นฤดูปกคลุมที่นั้นด้วยพระพรนานา” (สดด.84:6)
เปิดฝาชีวิต ... และเตรียมตัวเองให้เป็นเช่น ‘ภาชนะ’ ที่จะรองรับ ‘น้ำฝนแห่งพระพร’ เพราะ “พระยาห์เวห์จะทรงเปิดคลังฟ้าสวรรค์อันดีของพระองค์ประทานฝนแก่แผ่นดินของท่านตามฤดูกาล” (ฉธบ.28:12ก.) เมื่ออธิษฐานขอพระพร ก็จงเตรียมตัวรับพระพร ... อธิษฐานขอฝน ก็จงออกไปพรวนดินเตรียมรอรับน้ำฝนที่จะโปรยปรายลงมา เพราะ “พระองค์จะส่งฝนลงมาตามฤดูกาล เป็น ‘ห่าฝนแห่งพระพร’” (อสค.34:26) ไม่จำเป็นต้องรู้ว่า ‘จะมาเมื่อไร?’ เพราะ “เวลาของพระเจ้ามักมาอย่างขโมยมา” (มธ.24:43) แต่มาแน่นอน “ไม่ล่าช้านัก” (ฮบก.2:3) เหมือน “ไม่ทราบว่าลมหายใจเข้าไปในโครงร่างที่อยู่ในมดลูกหญิงมีครรภ์อย่างไร เราก็ไม่ทราบถึงพระราชกิจของพระเจ้าผู้ทรงกระทำสิ่งสารพัดอย่างนั้น” (ปญจ.11:5) ... จงวางใจเพราะพระองค์เป็นพระเจ้าไม่เคยมุสา (ทต.1:2) และ “ปฏิญาณโดยความบริสุทธิ์ของพระองค์ครั้งเดียวพอ” (สดด.89:35)
แม้ ณ ตอนนี้จะ ‘ยังไม่มีอะไรเลย’ ... จงอธิษฐานต่อไปและรอคอย เพราะพระองค์กำลังโหลดพระพรที่ดีที่สุดให้อยู่ และอีกไม่นานมันจะ ‘ตั้งเค้าขึ้น’ อย่างเพียง “เมฆเท่าฝ่ามือ” และอีกแป๊บเดียว “ท้องฟ้าก็มืดไปด้วยเมฆและลม และมีฝนตกหนัก” พระองค์อาจจะไม่ทันใจเราเท่าไร แต่เวลาพระองค์มาเราก็อาจจะไปไม่ทันจนถึงเมืองยิสเรเอลเช่นอาหับก็ได้นะ (1พกษ.18:43-46) เมื่อฝนมา เราพร้อมจะหว่านแล้ว หรือต้องมาเสียเวลาพรวนดินระหว่างฝนเทลงมาละ? จำไว้พระเจ้าปรารถนาอยากเห็นเมื่อพระพรมา เราก็พร้อมจะรับและเป็นพร (สดด.112:9)
มองทางไหน ... เศรษฐกิจซบเซาอยู่หรือไม่?
พยายามแล้ว ... ก็เหมือนจะคว้าน้ำเหลวอยู่หรือเปล่า?
รู้สึก ‘กลัว’ ... เพราะไม่มีความชัดเจนอะไรอยู่ไหม?
ระวังอย่าตื่นตระหนก ท้อใจ และอยากกลับ เช่น เปโตร แต่จงเชิญพระเยซูเข้ามาใน ‘เรือ [ชีวิต]’ ของเรา แล้วความว่างเปล่าจะเต็มด้วยพระพร (ลก.5:5-6) พระคำสั่งว่า “จงขอฝนจากพระยาห์เวห์ในช่วงเวลาฝนชุกปลายฤดู ขอจากพระยาห์เวห์ผู้ทรงปั้นเมฆพายุ ผู้ประทานสายฝนแก่มนุษย์ และผักหญ้าในทุ่งนาแก่ทุกคน” (ศคย.10:1)
จงเชื่อว่า ‘เมฆตั้งเค้า’ แล้ว ... กล่าวเช่นเอลียาห์ [ขณะที่ท้องฟ้าสว่างจ้า] ว่า “มีเสียงฝนกระหึ่มมา” (1พกษ.18:41) ทั้งที่ยังไม่มีอะไรเลย จงสถาปนา “พระวจนะของพระเจ้า” ในชีวิตและกล่าวอวยพรเหนือทุกสิ่งที่ทำ เพราะ “ความเป็นและความตายอยู่ที่อำนาจของลิ้น” (สภษ.18:21) เปโตรยังไม่เห็นปลาสักตัว แต่เขาก็เชื่อและยอมถอยเรือออกไปยังน้ำลึก แล้วหย่อนอวนลง ไม่จำเป็นต้องเห็นหรือมั่นใจในสถานการณ์ก่อน แต่จงเชื่อและยอมจำนนที่จะทำตามพระวจนะ เพราะพระพรมักซ่อนอยู่ใต้น้ำ และมือที่ทอดอวนด้วยความเชื่อก็จะสามารถจับปลาได้เป็นอันมาก จงขอฝน แล้วพรวนดินรอฝน และเตรียมเมล็ดพันธ์ุให้พร้อม เมื่อฝนมาจงหว่าน และรอคอยผลลัพธ์แห่งพระพร (ปฐก.26:12) ที่เราจะ “อิ่มด้วยของดีทั้งสิ้นของแผ่นดิน” (อสย.1:19)
จงประกาศกับ ‘ความซบเซา’ ว่า “พระองค์จะทำให้เกิดความชื่นชมยินดี” (สดด.30:11) อย่าลืมเรา “ถือลูกกุญแจต่างๆแห่งแผ่นดินสวรรค์” และ “สิ่งใดที่กล่าวห้ามในโลก สิ่งนั้นก็จะถูกกล่าวห้ามในสวรรค์ และสิ่งใดที่กล่าวอนุญาตในโลก สิ่งนั้นก็จะได้รับอนุญาตในสวรรค์” (มธ.16:19) เพราะ “สิ่งใดที่พวกท่านขอในนามของเรา [พระเยซู] เราจะทำสิ่งนั้น” (ยน.14:13) และ “พระเจ้าทรงสามารถทำสิ่งที่ทรงสัญญาได้” (รม.4:21) ฉะนั้นไม่จำเป็นต้องเห็นพระองค์ก่อน แต่จงสถาปนาด้วยความเชื่อว่า “สิ่งที่ตายแล้วจงเป็นขึ้น” (ยน.11:26, รม.4:17) จงขอสติปัญญาที่จะอยู่เหนือปัญหา (ยก.1:5) และจงขอสายตาแห่งความเชื่อที่จะ “มองเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่กำลังมาไวไวนี้” (2พกษ.6:16-17, ยน.11:40, ฮบ.11:1, 11) เพราะคริสเตียนต้องเชื่อก่อนแล้วจึงจะได้เห็น!
คำอธิษฐาน ; “พระเจ้าที่รัก ... ขอทรงช่วยให้ลูกมองไปที่พระองค์ตลอดเวลา และช่วยให้ลูกเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับพระพรดังห่าฝนใหญ่ที่กำลังจะมาไวไวนี้”
Ps.เนตรศักดิ์ ใสรังกา