รักเอย...เคยสุขสมภิรมย์ชิด
รักเอย...เคยสนิทสเน่หา
รักเอย...เคยเปี่ยมล้นด้วยมนตรา
รักเอย...เคยโหยหายิ่งชีวัน
รักเอย...เหลือเพียงสำเนียงเศร้า
รักเอย...เหลือเพียงเราอย่างร้าวขวัญ
รักเอย...เหลือรำพึงจึงรำพัน
รักเอย...เหลือรอยจาบัลย์ดุจฝันลวง
ใจเธอ...ร้ายเหลือเจือยาพิษ
ใจฉัน...สิหลงผิดคิดห่วงหวง
ใจเธอ...ดุจคมมีดกรีดทะลวง
ใจฉัน...แหลกรานร่วงติดบ่วงมาร
รักหนอรัก...ถักทอ...รักหนอรัก
รักหนักรัก...บั่นใจ...ไม่สงสาร
รักหนอรัก...เล่นกล...จนซมซาน
รักหนอรัก...พล่าผลาญ...ประหารใจ