คือจขกขปกติไม่ค่อยถูกจริตกับการภาวนาอิริยาบถ​นั่งมากส่วนใหญ่เน้นไปแนวสติปัฏฐาน​มากกว่าคือฝึกสติอิริยาบธต่างๆแล้วพอดีศึกษาเพิ่มว่าการนั่งภาวนาเอาสมถะนี่เป็นการเพิ่มกำลังที่หนุนการฝึกสติและปัญญา​ เลยเริ่มจริงจังกับสมถะมากขึ้นทีเรียกก็ฝึกอานาปานสติในแนวของสติรู้กายรู้ใจรีดความฟุ้งซ่านไปก่อนหรือเดินจงกรมแล้วพอฟุ้งน้อยลงคอยมาทำอานาปานสติแบบสมถะคือดูเริ่มหายใจเพียวๆ​ ทีนี้พอทำไปมันเกิดอาการหน้าชาๆตัวลอยๆไม่เชิงเคลิ้มรู้สึกตัวอยู่​ แต่ตัวเรอ่มเบาเริ่มสมองเบลอๆคลเายๆโล่งความคิดน้อยลง​ อาการหน้าชาเวลาภาวนาท่านั่งคืออะไรครับ????