สิ้นปีเก่า ชราสมอารมณ์คิดความในจิตสำเร็จเสร็จดั่งหมายปราศจากทุกข์สุขเพิ่มเสริมมากมายไม่คลาดคลายคนรักหนุนตักนอนชราแต่ไร้รอยย่นร้อยไหมพักตร์อำไพดื่มด่ำคำออดอ้อนอำรุงทรัพย์ยงยุทธ์มิหยุดหย่อนสโมสรอิ่มเอมเ

เสี้ยวหนึ่งในไพศาลจักรวาลใหญ่ ชีวิตคล้ายดั่งพลันฝันสลาย ให้อ้างว้างโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจกาย ที่เดียวดายยิ่งกว่าว้าเหว่จริง จุมพิตยามอรุณครุ่นคิดไป ลึกลงไซร้ใจเรานี้รู้ดียิ่ง ทางไกลแท้แต่แคบจึงได้แอบอิง

สายตาคู่นั้นทำฉันวาบหวิว ยักคิ้วฉันสยิวใจสั่น ยิ้มมุมปาก ฉุดกระชากใจฉัน ครื้นครื้น ครั่นครั่นหลายนาที ดูชอบกลเหมือนต้องมนต์ขลัง พะว้าพะวังตาคู่นั้นเหลือที่ บอกตัวเองเจอนักเลงดี จ้องตอบไม่หนี ไม่หนีสา

สวัสดีค่ำคืนวันอังคารค่ะ อยากจะลืม ใครสักคน เมื่อหยาดฝน พร่างพรมพริ้วมา สายน้ำที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา กลับไปคิดถึงครา แรกที่เราพบกัน... มรสุมที่หาดสีทอง นำเราสอง ให้ปองรักกัน ฟ้าคำรามเธอก