คือปกติเราเป็นคนมาสาย ในช่วงแรกเราพยายามที่จะปรับปรุงนะ เราตื่นเช้าทุกวันเลยนะแต่ต้องเข้าใจเรานิดนึง บ้านเราห่างจากโรงเรียน 40 กม.กว่าๆ ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะให้เรามา รร. ทันเข้าแถวนอกจากจะมาตั้งแต่ตี5 6 โมง แล้วเราก็ต้องนั่งรถประจำทางมาโรงเรียน รถประจำทางก็มา ชม.นึงรอบนึง พอเรามาโรงเรียน เราก็มาถึงตอน8โมงกว่าๆแล้ว เราเลยไปนั่งรอที่ป้ายรถเพื่อที่จะเอางานกับเพื่อนที่อยู่ต่าง รร. เราลืมหนังสือไว้กับเพื่อน (ระหว่างเวลาที่รอ เรากังวลมากว่าเราจะโดนด่ามั้ย เรากลัวโดนครูด่ามากๆ) จนสักพักเราเดินเข้า รร. มา คุณครูฝ่ายปกครองที่เห็นหน้าเราทุกครั้งที่สายเรียกไปด่า คือสิ่งที่เรากลัวมันเกิดขึ้นแล้ว เราโดนแบบนี้ตลอด ว่าเรานิสัยเสียบ้าง ไม่ปรับเปลี่ยนนิสัย เอาเปรียบเพื่อนไม่ยอมมาเข้าแถว ตากแดดกับเพื่อน โดนจนมันฝังใจอ่ะ เราอยากจะบอกเขาว่าเราป่วยทางสภาพจิตใจ เราเป็นซึมเศร้า บางทีเราโดนแบบนี้ เราคิดที่จะไม่อยู่บนโลกนี้เลยนะ ซึมไปเป็ยวันเลยอ่ะ จนเราอยากออกจาก รร.นี้แล้วไปอยู่อีกโรงเรียนที่ไม่ได้เป็นเหมือนโรงเรียนเรา เพื่อนเราย้ายไปเรียนที่อื่นก็เยอะ ชีวิตมันก็ดีขึ้น แม่เราไม่ให้ย้าย เราจะทนกับอะไรแบบนี้อีกนานแค่ไหน กับกฏโรงเรียน และการบริหารโรงเรียนที่ไม่ได้เรื่อง เรายอมรับนะว่าเราผิดที่ไม่ยอมรับสภาพโรงเรียนแบบนี้ แต่เราเหนื่อยแล้ว ไม่อยากอยู่แล้ว ช่วยทำยังไงก็ได้ให้เรามีความสุขอีกครั้งที