สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปนะคะ
ไม่รู้ว่าจะมีคนเข้ามาอ่านไหมเราแค่อยากได้คำแนะนำจัดการกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ค่ะ
เริ่มต้นเลยคือเราเป็นสาวโรงงานและด้วยสภาพหน้างานของเราเป็นงานที่หนักต้องใช้ความแข็งแรงและอดทนและยืนตลอด16ชั่วโมงยอมรับว่างานหนักแต่เงินก็ดีมากเราอดทนทำเพื่อลูกแต่สุดท้ายเมื่อต้นปีเราล้มป่วยนอนโรงพยาบาลและต้องออกจากงานในที่สุดเรากลายเป็นคนตกงานเต็มตัวเรามีลูกเล็ก1คนที่กำลังจะเข้าเรียนสามีทำงานคนเดียวหลังจากหายป่วยเราพยายามวิ่งหางานแต่ก็ไม่มีที่ไหนรับด้วยเพราะโรคประจำตัวและข้อจำกัดเรื่องงานและอายุที่มากขึ้นทางญาติๆสามีกดดันและด่าว่าเราสารพัดแรกๆก็คิดบ้างจนตอนนี้กลายเป็นคิดมากคิดตลอดเวลาคิดถึงคำพูดของพวกเขาว่าเราเป็นภาระเราอยากสบายเราสำออยเราการศึกษาต่ำ (ใช่ค่ะเราจบแค่ม.3) เรายิ่งรู้สึกไร้ค่าดูถูกตัวเองและด้วยหน้าที่การงานและการศึกษาของสามีมันทำให้เรารู้สึกต่ำต้อยแปลกแยกในบรรดาญาติพี่น้องของเขาเราจึงลองพูดคุยกับสามีเรื่องนี้แต่กลับได้คำเกทับว่าเขาเหนื่อยมากกว่าซ้ะอีกเราไม่พยายามอะไรเพื่อครอบครัวเลย
ตอนนี้เราอารมณ์ดิ่งมากท้อไม่อยากทำอะไรมันรู้สึกเบื่อเหนื่อยมักจะมีความคิดผุดขึ้นมาว่าต่อให้เธอทำไปก็ไม่มีใครเห็นหรอกทำนองนั้นบางเล่นกับลูกอยู่ดีๆก็ร้องไห้ขึ้นมาบางทีก็อยากตายเพื่อให้ไม่เป็นภาระคนอื่น