เริ่มเลยแล้วกันค่ะ
เราคบกัน และใช้ชีวิตด้วยกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย ปี2
เรา 2 คน คือ ทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย จบมหาวิทยาลัยรัฐแห่งนึง
จุดเริ่มต้นของเรา 2 คน คือ เราเรียนคณะเดียวกัน มีเพื่อนกลุ่มเดียวกัน

จนเรียนจบ เราก็ทำงาน ที่เดียวกัน แต่คนละเเผนก ซึ่งเราทำอยู่ ประมาณ 8-9 เดือน เราก็ลาออก ส่วนเค้ายังทำต่ออีก ประมาณ 4-5 ปี

ชีวิตปกติค่ะ รักกันดูแลกัน เค้ารักเรามากเอาใจใส่ ดูแลดี จนปีที่ 7 เริ่มมีปัญหา บุคคลที่ 3

เรายุติความสัมพันธ์กัน แต่ไม่นานเราก็กลับมาใช้ชีวิตคู่กัน อีกครั้ง ส่วนเค้าก็ยุติความสัมพันธ์กับฝ่ายนั้นไป

จากวันนั้น เราก็คงใช้ชีวิตปกติ มีวางแผนอนาคตร่วมกัน  เรื่องความรักที่หวานฉ่ำ ก็ลดน้อยลงตามกาลเวลา ชีวิตเหมือนราบรื่น แต่ไม่มีอะไรให้ชุ่มฉ่ำหัวใจขึ้น ซึ่งเราก็ยังคงเป็นคนไม่พูดเหมือนเดิม พูดน้อย แต่รู้สึกเยอะ

จนปัญหาเริ่มหนักขึ้น เมื่อสัก 3 ปีที่แล้ว อะไรหลายๆอย่างระหว่างเราก็เปลี่ยนไปมาก จากที่กอดกัน หอมกัน ก่อนออกไปทำงาน และกลับบ้านมาเจอกัน ก็ลดลง จนหายไปในที่สุด
ใช้เวลาร่วมกันน้อยลง อยู่ในบ้านเดียวกัน แต่ไม่คุยกัน เพราะเค้ามีอีกสังคมนึงที่ทำให้เรามีเวลาด้วยกันน้อยลงมาก
ซึ่งมีการพูดคุยกันเรื่องนี้ 2 ครั้ง ก็ปรับปรุง แต่ ระยะเวลาสั้นมาก ก็กลับมาเป็นสภาพเดิม

จนมาครั้งนี้ เราเองก็ท้อและเหนื่อย บวกกับคิดว่าเค้าคงกำลังมีคนอื่น เพราะเห็นข้อความในไลน์  เราเองใช้วิธีนิ่งไม่พูด (คือทะเลาะกันแหละค่ะ) ไม่พูดกัน เป็นเวลาอาทิตย์กว่า ในขณะที่อยู่ในห้อง เดียวกัน ต้องบอกเลยว่าอึดอัดมาก
เราจึงคิดที่จะยุติความสัมพันธ์ แต่ ก่อนที่จะจบทุกอย่าง เราคิดว่าคงต้องเคียร์กันให้ชัด (เราจดทะเบียนสมรสกัน)

เรื่องบุลคลที่ 3 เราระแคระคายว่า เป็นใคร จึงได้มีการพูดคุยกัน เราจึงคุยกับคนของเรา และ ผญ ซึ่งทั้ง 2 คน เค้าตอบว่า ไม่มีอะไร

เราจึงเคียร์ใจกัน กับคนของเรา และเค้าก็บอกว่า จะปรับตัว แก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้น และเราเองก็ปรับบางอย่าง
ซึ่งมันเป็น สิ่งที่เราทั้ง 2 คนอึดอัดกัน แต่ไม่พูดกันมาตลอด มันก็ดีขึ้นในระดับนึงค่ะ แต่รู้สึกได้ถึงความพยายาม มันไม่ธรรมชาติ

นี่นึกถึงคำหมอเป้งเลย ว่า 15ปี ถ้ามันใช่ มันใช่ไปนานแล้ว?

แต่มันก็มีเรื่องนึงที่ไม่เคียร์ คือ เราไม่มีอะไรกันมา เป็นระยะเวลา 1 ปีกว่า เราก็ถามว่าทำไม หรือ พยายามจะเริ่ม เค้าจะบ่ายเบี่ยงตลอด ไม่ตอบ และ ไม่ทำ และยังขัดขืนเราด้วยซ้ำ มันทำให้เรารู้สึก เหมือนเค้ามีอะไรบางอย่าง ที่ปิดบัง พอพยายามถามมากๆ เค้าก็หงุดหงิดโมโห

มันปกติ? หรือ เราคิดไปเอง
มันเป็นแบบนี้ไปตลอดได้หรอ

ถามว่ารักกันอยู่มั้ย ตอนนี้บอกตรงๆ ว่าสำหรับตัวเองคือ ไม่แน่ใจ แต่เข้าใจว่า พื้นที่ตรงนี้อาจจะเป็นเพียง safe zone ของเรา