คือเรื่องมันเริ่มมานานเเล้วอ่ะคะ เรากับเเฟนคบกันมาได้ 1ปี 6เดือน เเล้วใกล้จะ7เเล้วด้วย. คือเราเป็นคนขี้อ้อนมากถึงมากที่สุดเลย อ้อนไปหมดอ่ะค่ะ ครอบครัว กับเพื่อน หญิงเพื่นผู้หญิงจะอ้อนหนักมาก เเล้วพอมีเเฟนเราก็อ้อนเขาปกติ เขาเองก็เคยบอกว่าเขาชอบที่เราอ้อนเเบบนี้ ที่นี้ช่วงปีเเรกๆอ่ะ มันก็เริ่มมีคนมองเริ่มมีคนเเบบล้อเลียนอ่ะคะเเบบตั้งใจให้เราได้ยินเลย คือช่วงนั้นเราก็รู้สึกไม่ดีนะคะจนถึงขั้นที่เเบบ หยุดพูดน่ารักๆไปเลยอ่ะคะ เเต่เเฟนก็ไม่ได้อะไรเหมือนเขาเฉยๆหรือบ้างที่ก็ปป้องเรา   เเต่ด้วยพื้นฐานที่เราชอบอ้อนชอบทำให้คนอื่นยิ้มอ่ะคะ ก็เลยกลับมาอ้อนอีก ที่นี้วันนี้เราก็อ้อนปกติ ขอให้เขาไปซื้อไอติมเป็นเพื่อน เเล้วที่นี้มันจะมีรุ่นน้องอ่ะคะที่ต่อเเถวหลังเรา เค้าหันมามองสักพักเขาก็ไปซุบซิบกับเพื่อน ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ จนพอน้องซื้อเสร็จอ่ะคะเดินกลับไปที่โต็ะน้องเขานั่งอ่ะก็จะมีเพื่อนๆเขาอีก4-5คน นั่งอยู่ เราก็เดินกับเเฟนไปที่นั่งคือโต็ะเรากับโต็ะน้องอย่ธตรงข้ามกันพอดีอ่ะคะ น้องเขาก็หันมามองกันทั้งกลุ่มเลยเเล้วก็หัวเราะดังมาก จนที่นี้เเฟนเราก็เริ่มทำหน้าไม่ดีเเล้วพอขึ่นห้องอ่ะคะ เขาก็เดินมาบอกว่า อายุเท่าไรเเล้ว คือเราอายุ17เเล้วนะคะ  เราก็ตอบเขา เขาก็พูดต่อมาว่า ทำไหมยังทำตัวเป็นเด็กๆอยู่อีก เราก็เเบบ เอ็ะอะไรอ่ะ คือปกติเราก็เป็นเเบบนี้กับทุกคนอยู่เเล้วนะ เวลาจริงจังก้จริงจังเเต่เเบบบ้างเวลาที่เราเป็นตัวเราเต็มทีก็คือจะเหมือนเด็กอ่ะคะ ที่นี้เเฟนก็เเบบเริ่มพูดเเบบประมาณว่า ช่วยหยุดทำเเบบนี่ได้ไหม เขาอายคนอื่น เขาไม่ชอบเลยเวลาเเบบมีคนมองเเล้วมานั่งหัวเราะ  เราก็เลยบอกเขาไปว่าไม่ต้องคิดมากน่ะ  คนอืานมองยังไงก็ไใ่เท่ากับที่เรารู้ว่าเราเป็นยังไง เเต่เขาก็ยังโกรธอ่ะคะบอกว่าเราไม่เข้าใจเค้า ทั้งๆที่ผ่านมาก็คือเจอเเบบนี้เกือบจะตลอด เราก็เลยไปถามเพื่อนว่าเออเราเเบบงองเเงงไปไหม เพื่อนก็บอกว่าปกตินิ ก็เป็นเเบบนี้กับทุกคนนานเเล้วไม่เห็นเเปลก เเต่เเบบพอเราเป็นกับเเฟนจะมีเเต่คนมองมีเเต่คนหัวเราะ จนตอนนี้ก็ทะเลาะกับเเฟนจนเเฟน ไม่คุยกับเราเเล้ว. ควรทำยังไงดีค่ะหรือว่าควรจะไปขอโทษเขาดี เเต่ความรู้สึกเรากับไม่ได้รู้สึกว่าการเป็นตัวเรามันผิดเเบบนั้นอ่ะคะ