สวัสดีค่ะ กระทู้แรกเลย  555 เรื่องของเราก็คือเราเป็นคนปิดกั้นตัวเองจากความรัก  ไม่ใช่ไม่อยากมี แต่ไม่กล้าเปิดใจ
ชีวิตของเราพบเจอแต่ความลำบากและเรื่องใม่คาดคิดมาหลายครั้งหลายครา ที่ผ่านมาไม่เคยมีแฟนเลย จนตอนนี้ก็แก่ขึ้นทุกปี สิ่งที่กลัวคือกลัวว่าเมื่อเปิดใจคบกับใคร สุดท้ายคนนั้นจะบอกเลิกเราด้วยเหตุผลที่ตอกย้ำทำร้ายจิตใจเรา เหตุผลนั้นคือเรามีลูกไม่ได้ . เราตรวจพบก้อนเนื้อที่เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งในมดลูก ทำให้หมอต้องตัดสินใจตัดมันทิ้งไห้หมดเพื่อลดความเสี่ยง ตอนนั้น เราคิดว่าคงไม่ไช่ปัญหาถ้าเจอคนที่รักเราจริง แต่หลังจากนั้นเราก็โตขึ้นและได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้นจนเหนื่อยและท้อกับปัญหาอื่นๆ จนคิดว่าถ้าวันนึงต้องมาพบความเสียใจเพิ่มขึ้นอีก ในรูปแบบคนรักที่พอเข้ากันไม่ได้หรือไม่ไปต่อแล้วยกเหตุผลเกี่ยวกับการที่เรามีลูกไม่ได้เราคงเสียใจดิ่งอีก แล้วก็สงสารคนคนนั้นด้วยค่ะที่จะต้องรู้จักเรา บางครั้งเราก็รู้สึกเสียเวลากับการคิดอะไรแบบนี้ คงจะโสดตลอดเลยแหละ คงปรับตัวเองไม่ได้แล้ว เพราะชินชากับการอยู่คนเดียว และเหนื่อยกับการที่ต้องแชร์ชีวิตให้คนที่จะเข้ามาได้ฟัง