สวัสดีค่ะ เกริ่นก่อนเลยว่า มาฝึกงานที่องค์กรแห่งหนึ่ง แล้วไปตกหลุกรักหัวหน้าค่ะ อายุห่างกันพอควร ด้วยความที่เป็นคนที่ชอบคนมีอายุอยู่แล้ว ชอบคนที่มีความเป็นผู้นำ ทำงานเก่ง ซึ่งพี่เขาตรงสเปคหมดเลย ทั้งเรื่องหน้าตา บุคลิก และการทำงาน แต่ค่อนข้างเก็บตัว ตอนเห็นครั้งแรกก็รู้สึกว่า มีแรงดึงดูดมากค่ะ อยากเจอ อยากรู้จักมากกว่านี้ บอกตรงๆตอนนั้นรู้สึกว่าเหมือนชอบเล่นๆ แบบ poppy love ซึ่งพี่เขาก็สอนงาน ทำตัวปกติทุกอย่าง
หลักจากนั้นสักพักเริ่มรู้สึกแล้วค่ะว่า จะเริ่มชอบพี่เขาจริงๆ แอบมอง อยากคุย อยากเจอมากกว่าเดิม เวลาพี่เขาไม่มาทำงานใจจะรู้สึกไม่อยากทำงาน จนมารู้ว่าเขาแต่งงานแล้ว ตอนนั้นรู้สึกอกหักเลยค่ะ แบบเสียใจยังไงไม่รู้ แต่ก็คิดว่าไม่แปลกที่จะมีครอบครัวแล้ว พยายามไม่เก็บเรื่องนี้มาคิด และคิดว่าเดี๋ยวความรู้สึกนี้ก็หายไป
หลังๆมานี้เริ่มรู้สึกแล้วค่ะ ว่าพี่เขาน่าจะรู้ว่าเราแอบชอบ บอกตรงๆนะคะตอนนั้นไปไม่เป็นเหมือนกัน ทำตัวไม่ถูก กลัวพี่เขาอึดอัด ไม่อยากให้บรรยากาศแย่ไปกว่าเดิม จากปกติไม่ค่อยได้คุยอยู่แล้ว คุยกันแค่เรื่องงาน พอคิดว่าพี่เขารู้ว่าแอบชอบยิ่งไม่กล้าคุย ไม่กล้าเจอหน้าเลยค่ะ แต่พักหลังมานี้เหมือนจะสนิทกันมากขึ้น หยอกล้อกันได้บ้าง พี่เขาเป็นคนวางตัวดีมาก
บางทีเรารู้สึกว่าไม่ได้คิดไปเอง เหมือนบางครั้งรู้สึกว่าเขาแอบมองมาบ่อยๆ บางทีเหมือนจะสนใจ บางทีก็ไม่สนใจ เคยลองสังเกตเรื่องนี้และพี่ที่สนิทก็บอกว่าไม่ได้คิดไปเองค่ะ จนเราไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาทำอยู่มันคืออะไร แต่ไม่มีอะไรเกินเลยในการกระทำและคำพูดนะคะ ที่คิดว่าเกินเลยมันมักจะเป็นทางสายตา เป็นรู้สึกที่เหมือนคนสองคนรู้กันว่า มันมีอะไรบางอย่าง
เข้าใจนะคะว่าพี่เขาคงมองเราเป็นเด็กคนนึงที่อาจจะเอ็นดูหรืออะไรก็ตาม ซึ่งเรื่องนี้เราคิดมาแล้วค่ะว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรที่แม้แต่จะคิด มันไม่เหมาะสม มันเป็นเรื่องที่ผิดถ้าคิดแบบนี้ พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้ เลยไม่เคยคิดจะแย่งเขามา มันทำไม่ลงจริงๆค่ะ และต่อให้แย่งมาได้แล้วก็คิดว่าคงไม่มีความสุขอยู่ดี
บอกตามตรงนะคะว่าความรู้สึกทั้งหมดมันไม่ควรจะเกิดขึ้น แต่ตอนนี้มันมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วอยากจะออกจากความรู้สึกนี้ ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะอยากหาที่ระบาย และขอคำปรึกษาค่ะว่า
อยากได้วิธีตัดใจ move on ออกมาจากที่ตรงนี้ อยากรู้สึกกับพี่เขาเป็นพี่ชาย อยากมีพี่เขาในชีวิตแบบพี่ชายที่สนิทและปรึกษาได้ รบกวนขอความเห็นหน่อยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบ และคำแนะนำทั้งหมดนะคะ
แอบชอบหัวหน้า มาระบายและขอคำปรึกษาค่ะ
หลักจากนั้นสักพักเริ่มรู้สึกแล้วค่ะว่า จะเริ่มชอบพี่เขาจริงๆ แอบมอง อยากคุย อยากเจอมากกว่าเดิม เวลาพี่เขาไม่มาทำงานใจจะรู้สึกไม่อยากทำงาน จนมารู้ว่าเขาแต่งงานแล้ว ตอนนั้นรู้สึกอกหักเลยค่ะ แบบเสียใจยังไงไม่รู้ แต่ก็คิดว่าไม่แปลกที่จะมีครอบครัวแล้ว พยายามไม่เก็บเรื่องนี้มาคิด และคิดว่าเดี๋ยวความรู้สึกนี้ก็หายไป
หลังๆมานี้เริ่มรู้สึกแล้วค่ะ ว่าพี่เขาน่าจะรู้ว่าเราแอบชอบ บอกตรงๆนะคะตอนนั้นไปไม่เป็นเหมือนกัน ทำตัวไม่ถูก กลัวพี่เขาอึดอัด ไม่อยากให้บรรยากาศแย่ไปกว่าเดิม จากปกติไม่ค่อยได้คุยอยู่แล้ว คุยกันแค่เรื่องงาน พอคิดว่าพี่เขารู้ว่าแอบชอบยิ่งไม่กล้าคุย ไม่กล้าเจอหน้าเลยค่ะ แต่พักหลังมานี้เหมือนจะสนิทกันมากขึ้น หยอกล้อกันได้บ้าง พี่เขาเป็นคนวางตัวดีมาก
บางทีเรารู้สึกว่าไม่ได้คิดไปเอง เหมือนบางครั้งรู้สึกว่าเขาแอบมองมาบ่อยๆ บางทีเหมือนจะสนใจ บางทีก็ไม่สนใจ เคยลองสังเกตเรื่องนี้และพี่ที่สนิทก็บอกว่าไม่ได้คิดไปเองค่ะ จนเราไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาทำอยู่มันคืออะไร แต่ไม่มีอะไรเกินเลยในการกระทำและคำพูดนะคะ ที่คิดว่าเกินเลยมันมักจะเป็นทางสายตา เป็นรู้สึกที่เหมือนคนสองคนรู้กันว่า มันมีอะไรบางอย่าง
เข้าใจนะคะว่าพี่เขาคงมองเราเป็นเด็กคนนึงที่อาจจะเอ็นดูหรืออะไรก็ตาม ซึ่งเรื่องนี้เราคิดมาแล้วค่ะว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรที่แม้แต่จะคิด มันไม่เหมาะสม มันเป็นเรื่องที่ผิดถ้าคิดแบบนี้ พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้ เลยไม่เคยคิดจะแย่งเขามา มันทำไม่ลงจริงๆค่ะ และต่อให้แย่งมาได้แล้วก็คิดว่าคงไม่มีความสุขอยู่ดี
บอกตามตรงนะคะว่าความรู้สึกทั้งหมดมันไม่ควรจะเกิดขึ้น แต่ตอนนี้มันมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วอยากจะออกจากความรู้สึกนี้ ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะอยากหาที่ระบาย และขอคำปรึกษาค่ะว่า
อยากได้วิธีตัดใจ move on ออกมาจากที่ตรงนี้ อยากรู้สึกกับพี่เขาเป็นพี่ชาย อยากมีพี่เขาในชีวิตแบบพี่ชายที่สนิทและปรึกษาได้ รบกวนขอความเห็นหน่อยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบ และคำแนะนำทั้งหมดนะคะ