หลังจากอ่านบทความสู่ขวัญอยากเพิ่มเติมสิ่งที่ตัวเองเพิ่งค้นพบตอนไปช้อปที่ญี่ปุ่นครั้งล่าสุด
คือต้องบอกก่อนเราเป็นคนชอบ finest thing in life ส่วนใหญ่ เพราะรู้สึกมันเป็นงานศิลปะ 
อะไรก็ตามที่ทำออกมาแล้วปราณีตงดงามเราจะชอบมาก โดยเฉพาะเสื้อผ้า และซาริโอ้ของแท้ ฮ่าๆๆๆๆ
เราชอบเสื้อผ้าญี่ปุ่น  เค้าจะเย็บด้วยฝีเข็มที่ละเอียดกว่าปกติ คัตติ้งที่ใส่ได้จริง ไม่ทำให้หุ่นพังหรือกลายเป็นหุ่นป้าคนข้างบ้าน อาจจะต่างกับคัตติ้งไทยคือ เสื้อผ้าญี่ปุ่นมักจะแนวปล่อยเอวหลวมไม่ค่อยรัดรูป 
ไม่แน่ใจว่ามาจากวัฒนธรรมผู้ดีของญี่ปุ่น หรือพวกนางไม่ค่อยมีสะโพกผายต่อจากเอวเล็กๆแบบสาวไทย 
ชักออกตามน้ำ ฮ่าๆๆ
เสื้อผ้าญี่ปุ่นมักจะเนื้อผ้าดี นอกจากตะเข็บไม่รุ่ย (เราเป็นโรคจิตชอบพลิกตะเข็บเสื้อผ้าดูอ่ะ ) เวลาใส่แล้วซักหลายหนส่วนใหญ่ก็ยังไม่แปลงร่างเป็นผ้าขี้ริ้วง่ายๆ อันนี้กล่าวถึงโดยรวมนะ 
ราคาแพง? ไม่ค่ะ ราคาแพงมันจะเอาเงินออกจากกระเป๋าของดิฉันยากมาก เพราะคอนเซ็ปของดิฉันเพิ่มเติมคือ แกต้องถูก ต้องเข้าคอนเซ็ป สวย งดงาม งานปราณีต และเซลล์ !!!    แล้วญี่ปุ่นนี่ถ้าคุณไปช่วงเปลีายนฤดูกาลเสื้อผ้า ตัวละ 30,000 เยน อาจจะเหบือแต่ 5,000 เยน ทุกอย่างที่เคย 5,000-6,000เยน อาจจะเหบือเเค่ เซนเยน (1,000 เยน) แขวนอยู่ตามร้านก็ได้ 
คุณอาจจะคิดว่า แล้วไง นางก็ชอบของ เซลล์50%70% แบบดิฉัน ไม่ค่ะ ไม่ค่ะ จากที่ดิฉันเคยถมเสื้อผ้าแบบเต็มตู้ ล้นใส่ลัง 7-8 ลัง บริจาคไปยังกองสุม ดิฉันทั้งอ่านหนังสือการทิ้งของแบบญี่ปุ่น คือมันถึงจุดที่ทำให้เครียดแล้วอ่ะ แต่สุดท้าย มันก็ยังไม่ได้ผลอยู่ดี เราทิ้ง out put คือของที่ซื้อมากก็จริง แต่เราไม่ได้ห้าม in put เลย  สุดท้ายทุกๆ6เดือนมันก็กลับมาแน่นเหมือนเดิม 
ไม่ว่าจะท่องกฏการช้อปเท่าไรมันก็พลั้งเผลอไปกับเสื้อผ้าที่เซลล์70% อยู่ดี สุดท้ายที่เพิ่งมาค้นพบคือ 
แรกเริ่มก่อนไปช้อป คิดมาก่อนเลยว่า ขาดแคลนอะไรในตู้ แล้วลิสไว้ในใจว่าจะไปตามหามันมา 
ไปช้อปกันค่ะ พุ่งไปที่ราวเซลล์ก่อนนะคะ ของดีราคาถูกต้องมีค่ะ มันคือเกมส์ล่าขุมทรัพย์ที่แสนสนุกของดิฉัน
1. เลือกสีเสื้อผ้าให้เข้ากะundertone เรา อันนี้ไปดูโค้ชเยียร์ เอาละกันนะคะ
เจอราวเซลล์ปุ้ป ( คอนเซ็ปเดิมค่ะ ต้องถูกนะยะ) เราจงพลิก เฉพาะสีที่เข้ากะโทนสีของเรา เพราะเวลาใส่แล้วมันจะดึงออร่าในตัวเรามาขั้นสูงสุดไม่เชื่อลองดู
ทุกคนจะมีสีที่ดับนรกโลกันต์ ใส่ปุ้ปหน้าโจรขึ้น ไม่ก็เดินไปไหนคนรู้เลยว่าอินี่แม่ลูกสาม คือ โทรมมากกกก
2. ปิ้ง รักแรกพบเลยหรือเปล่า ??? อันนี้สำคัญมาก กาดอกจัน100ดอก *********
เพราะถ้าคุณรักมันตั้งแต่แรกเห็น คุณจะได้เห็นคนรักบนร่างกายของคุณ คุณจะมีความสุขขนาดไหน ที่ได้อยู่เคียวข้างกัน มองกระจกก็ยิ้ม มองบนราวก็ยิ้ม 
สรุปคือ มันต้องแบบ กรี้ดดด แกเกิดมาเพื่อเป็นของชั้น อิช่างคนนี้ต้องนั่งทางนัยตัดมาให้ฉันคนเดียวแน่ๆ แต่ หยุดก่อน ไปดูข้อ3
3.จากนั้นมาไซส์ ต้องไซส์เรา อย่างปกติเราใส่ s เราก็จะหยิบ m มา เพราะบางทีคัตติ้งบางทรงก็บังพุงเราไม่มิด  เพราะปู้ชายบางคนหล่อแต่นิสัยไม่ดี ชอบทำให้เราเจ็บช้ำ มันก็เหมือนเสื้อผ้าแหล่ะค่ะ ต้องใส่และทำให้เราดูสวยขึ้น ! ย้ำนะคะ สวยขึ้น! ถ้ามันแค่ ก็โอเคอ่ะ อืม แค่ใส่ได้ หรือ มีจุดที่ต้องคิดว่า อ่าอันนี้พอใส่ไปวัด ใส่อยู่บ้านสวยๆได้น่ามันถูกดี  จงโยนมันลงกะบะไปเสียค่ะ 
เคล็ดลับทั้งข้อ 2-3 ต้องตัดสินใจภายใน3วินาที ! 
กฏ 3 วินาทีค่ะ ถ้า
ใจเต้นราวกับเจอคนรักแรกพบ
อ้ายยนน นางฟ้า
อ้าย ใช่เลย 
อ้าย ชอบมากก 
หยุดก่อน 
เหลือบไปมองในตะกร้าสิว่า อันไหนมันซ้ำกัน หยิบตัวซ้ำออกมา 
จากนั้น พลิกค่ะพลิกเนื้อผ้า ตะเข็บ ราคา มันเป็นผ้าอะไร กี่เปอร์เซน ราคานี้ลดแล้วควรซื้อไหม ส่วนใหญ่ก็จะได้ซื้อนะคะ เพราะเสื้อผ้าญี่ปุ่นมักสมราคากะคุณภาพ ยิ่งเซลล์ 50-70% แล้วเนี่ย มือสั่นค่ะ 
สุดท้าย จ่ายเงินค่ะ 
ตัวเบาแล้ว เมื่อกลับมาบ้าน จงเปิดตู้แล้วเอาน้องๆที่คุณเกลียดออกไป เชื่อค่ะว่ามันมีถ้าคุณเคยช้อปผิดมาก่อน หรือจะข้อปถูกก็เหอะ ใส่แล้วเพื่อนว่าป้า
หรือ เเฟชั่นนี้เมื่อ29ปีแม่ฮิตมาก ดึงมันออกมา มีถุงเปล่าไว้ใต้เตียงค่ะ ใบใหญ่ๆ ไว้เอาคนเคยรัก คนรักแต่ไม่รักดี คนรักที่สภาพเยินสุดๆ ออกมาใส่ในถุง บางทีการเลือกเค้าออกมาก่อนเค้าจะเน่าไปกว่านี้ก็มีข้อดีนะคะ ทำให้เวลาเราเอาไปบริจาค หรือ ให้ส่งต่อคนอื่นมันก็ยังดูใหม่อยู่ ของที่เราใส่ไม่สวย มันจะมีนางพวก กรูหุ่นดีผ้าขี้ริ้วก็ยังใส่สวยรับช่วงต่อแน่นอนค่ะ พูดละหมั่นไส้เพื่อนตัวเอง 
เมื่อเราช้อปตามนี้ 
ประโยชน์คือ 
1. เราจะเมื่อยมากค่ะ เพราะเเมร่งต้องลองทุกตัว
2.พอเราเหนื่อยการช้อปครั้งต่อไปเราจะคิดนิดนึง วันนี้ร่างไม่พร้อมนอนไม่พอไม่ไปดีกว่า
3.เมื่อเราได้คนรักกลับบ้านแล้ว ตู้เราจะเต็มไปด้วยของที่เรารักมากและใส่สวย เราจะรู้สึกพอค่ะ จริงๆนะคะ มันจะอ่า ใส่ตัวนี้ก็สวยตัวนั้นก็ใช่ ฉันไม่ต้องการยีนส์ตัวอื่นละตัวนี้แร่ะสวยสุด 
4. เราจะเสียเงินน้อยลเพราะไปข้อปครั้งนึง ได้ของกลับมาไม่เยอะหรอกค่ะ กฏเยอะซะขนาดนั้น 
5.เราจะมีความสุขมากขึ้นค่ะ เพราะเราไม่ต้องมานั่งเสียดายที่หลังว่า นี่ตัวนี้อะไรเข้าสิงฉันวะ หรือนั่งคิดว่าจะไปวัดเมื่อไรดีนะจะได้ใส่ชุดนี้ได้
สุดท้าย ก่อนยัดมันเข้าตู้อย่าแกะป้าย จงเก็บบิลไว้เสมอ  ตอนเอาออกมาใส่ อ่าถ้ากระจกในร้านมันหลอกตูให้ดูขายาว20% กว่ากระจกในบ้านก็พับใส่ถุงไปคืนซะ ส่วนถ้าตัวไหนคืนไม่ได้ก็ถ่ายรูปขายทางออนไลน์ซะ ซื้อมาถูกละ ป้ายห้อยยังไงๆขายต่อก็น่าจะมีคนซื้อ ไม่ก็ลองคิดว่าเพื่อนคนที่ตูเกลียดมันขายาวกว่าตูมันต้องใส่สวยแน่ๆ ก็ห่อของขวัญยกให้มันไปเลย สบายใจ ได้หน้าด้วย แถมเพื่อนใส่สวย 
ส่วนถ้ากรณีช้อปประตูน้ำลองไม่ได้ ดิฉันตัดไปค่ะ แก่แล้วงบมีจำกัดไม่อยากทิ้งเงิน  ยกเว้นโอเคกกน.ซาบิน่าลด50-70%เราก็รู้อยู่แล้วว่าไซส์ไหนจะยัดก้นอันมหึมาของเราลง เลือกแบบแล้วซื้อได้เลย
จบเคล็ดลับการช้อปแบบมีความสุข และตู้ไม่ล้น เงินไม่หาย บ้านไม่ล้มละลาย ฉบับดิฉันสาวผู้ชอบ finest thing in life แต่ฐานะไม่ดี ด้วยประการละฉะนี้ค่ะ
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดไม่ใช่แค่เสื้อผ้าหรอกค่ะ อะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขจงวางมันไว้รอบๆตัว ทุกครั้งที่คุณเห็นมันคุณจะรู้สึกดี be truth to yourself,และตัดสินใจจากหัวใจของคุณจริงๆ(ถ้ามีป้ายแดงจะตัดสินใจง่ายขึ้น) แต่อย่าให้คำว่า Sales มาสิงร่างคุณให้เดินเข้าไปเหมือนหนังผีไทยแล้วจะมานั่งร้องไห้กะถุงช้อปว่า นี่กรูทำเอียะอะไรลงไป ใส่ไม่สวยสักตัว! 
ด้วยรักและเคารพผีป้ายแดง เชื่อแต่อย่าลบลู่ก่อนช้อปจงพริ้นบทความนี้ใส่กระเป๋าไปทุกครั้ง!!