สวัสดีค่ะ คือเราเป็นมาก็สักพักแล้วนะคะ อาการคืออยู่ๆก็อยากร้องไห้ โดยเฉพาะตอนกลางคืน คือฟังเพลงเศร้าอยู่ๆก็ร้อง หรือขนาดเพลงรักโรแมนติคเรายังร้องเลยค่ะ งงตัวเอง บางทีเหมือนจะหยุดได้แล้ว ก็ร้องไห้ต่ออีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมา หรือพอหยุดได้แล้ว ก็อยากวนกลับไปฟังเพลงเดิมที่ทําให้ร้องไห้ แล้วก็ฟังไปร้องไปเรื่อยๆจนคือสภาพหน้าดูไม่ได้เลยค่ะ (ยังไม่รวมตื่นวันต่อมาหน้าบวมนะคะ)

เวลาร้องไห้ ถ้าไม่มีงานเร่งงานด่วนอะไรคือจะรู้สึกไม่อยากทําอะไรขึ้นมา งานไม่อยากทํา อะไรเพลินๆก็ไม่อยากดู ขนาดนอนยังไม่อยากนอน ถึงมันจะดึกมากแล้ว แต่ถ้าวันไหนงานเร่งมากๆ ก็ทําต่อได้ ไม่ได้ทีผลมากค่ะ (เหมือนตาก็ร้องไป แต่สมองกับมือเหมือนแยกแยะได้อะ) แล้วก็จะร้องไห้เงียบๆ คนเดียวค่ะ ขนาดถึงขั้นสะอื้นก็เงียบ สั่งน้ำมูกแบบเบาที่สุดเพราะบางทีแชร์ห้องกับพี่

เราคงจะไม่คิดว่าเป็นปัญหาเลยนะคะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเวลามีอาการแบบนี้เราจะผลักคนอื่นออก เวลาแฟนอยากช่วยเราก็จะบอกไม่มีอะไร ไม่ต้องห่วง ซึ่งเราก็รู้ค่ะว่าเค้าคงจะรู้สึกไม่ดี และเราก็ไม่อยากทําแบบนั้นแต่ให้เราแสร้งพิมพ์เหมือนตอนเราปกติดีก็ทําไม่ได้

บางที catalyst อาจจะเป็นเช่นเรื่องที่ดูสามารถงอนแฟนหรือเครียดได้ หรืออาจจะไม่มีเหตุผลเลยเช่นฟังเพลงโรแมนติค แต่ต้นเหตุแบบไหนในที่สุดเราก็ร้องไห้จนหน้าเละอยู่ดีค่ะ แล้วก็จะซึมไปยาวๆจนตื่นวันต่อมาถึงจะดีขึ้น

ใครมีข้อแนะนำอะไร หรือใครเคยเป็น มาให้คำแนะนำหรือแชร์หน่อยนะคะ เรางงตัวเอง ไม่ได้เล่าให้คนที่รู้จักฟังอย่างจริงจังสักคนเลย

*แก้ไขคําผิด