เรามีปัญหาชีวิต ด้วยปัญหาด้านการเงิน ครอบครัว
ปัญหามากขึ้นเนื่องด้วยโดนโกงเงินหลายแสนบาท ทำให้ครอบครัวเราลำบากมาก น้องสาวเราเลือกใช้ชีวิตที่สิ้นคิดด้วยการมีครอบครัวด้วยอายุที่น้อย พ่อเราสุขภาพไม่ดี เราเป็นพี่คนโตเราเก็บทุกอย่างไว้คนเดียวรายจ่ายในครอบครัวเราเป็นหลักเงินเดือน 15,000 บาท ผ่อนรถดดือนละะ5000 ค่าอินเทอร์เน็ต ค่ารายเดือนมือถือ น้ำไฟ ค่ากิน ค่าน้ำมัน และจิปาถะ อย่างที่บอกน้องเราเลือกมีครอบครัว เราสุดๆแล้วมันเจ็บ พ่อเราก็เจ็บ แต่ต้องกลั้นไว้สุด สำหรับเรามันเหมือนมีภาระเข้ามา ปรึกษาใครไม่ได้ ไม่อยากคุยกับพ่อเพราะเขาก็เครียด จะคุยกับน้องมันก็ห่างเหิน ห่วงใยแฟน เราชวนไปไหนอาศัยไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้ว มันไม่เหมือนน้องไม่เหมือนเด็กคนนั้นอีกแล้ว เราต้องอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียว เก็บความทุกข์ เก็บคำพูด ความคิด ความรู้สึก. ไว้ที่เราหมด บางครั้งร้องไห้นะว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้. ทำไมครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้ ทำไมน้องทำอย่างนี้ เราทำอะไรผิด ทำไม่ดีตรงไหน เรื่องต่างๆถึงปะเดปะดังเข้ามา...
ทุกข์มาก เหมือนยืนอยู่คนเดียวจริงๆ แม้กับเพื่อนก็ไม่เคยเศร้าให้เห็น เราพยายามที่จะออกไปจากความทุกข์ ความเดียวดายที่เรารู้สึกแต่เราทำไม่ได้ ทุกวันนี้เราไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยไม่อยากอยู่ แต่ห่วงพ่อ... เราควรทำอย่างไรดี
ความรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว ความรู้สึกเดียวดาย เพราะทุกข์ ควรทำอย่างไรดี.
ปัญหามากขึ้นเนื่องด้วยโดนโกงเงินหลายแสนบาท ทำให้ครอบครัวเราลำบากมาก น้องสาวเราเลือกใช้ชีวิตที่สิ้นคิดด้วยการมีครอบครัวด้วยอายุที่น้อย พ่อเราสุขภาพไม่ดี เราเป็นพี่คนโตเราเก็บทุกอย่างไว้คนเดียวรายจ่ายในครอบครัวเราเป็นหลักเงินเดือน 15,000 บาท ผ่อนรถดดือนละะ5000 ค่าอินเทอร์เน็ต ค่ารายเดือนมือถือ น้ำไฟ ค่ากิน ค่าน้ำมัน และจิปาถะ อย่างที่บอกน้องเราเลือกมีครอบครัว เราสุดๆแล้วมันเจ็บ พ่อเราก็เจ็บ แต่ต้องกลั้นไว้สุด สำหรับเรามันเหมือนมีภาระเข้ามา ปรึกษาใครไม่ได้ ไม่อยากคุยกับพ่อเพราะเขาก็เครียด จะคุยกับน้องมันก็ห่างเหิน ห่วงใยแฟน เราชวนไปไหนอาศัยไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้ว มันไม่เหมือนน้องไม่เหมือนเด็กคนนั้นอีกแล้ว เราต้องอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียว เก็บความทุกข์ เก็บคำพูด ความคิด ความรู้สึก. ไว้ที่เราหมด บางครั้งร้องไห้นะว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้. ทำไมครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้ ทำไมน้องทำอย่างนี้ เราทำอะไรผิด ทำไม่ดีตรงไหน เรื่องต่างๆถึงปะเดปะดังเข้ามา...
ทุกข์มาก เหมือนยืนอยู่คนเดียวจริงๆ แม้กับเพื่อนก็ไม่เคยเศร้าให้เห็น เราพยายามที่จะออกไปจากความทุกข์ ความเดียวดายที่เรารู้สึกแต่เราทำไม่ได้ ทุกวันนี้เราไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยไม่อยากอยู่ แต่ห่วงพ่อ... เราควรทำอย่างไรดี