คือเราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย คือเรามีความคิดว่าอยากตายบ่อยมาก แต่เราก็กลัว กลัวในที่นี้ไม่ได้หมายถึงกลัวตาย กลัวว่าถ้าเราทำจริงๆขึ้นมาเรากลัวว่าคนที่รักเราเขาจะเสียใจ เพราะเรารู้ว่าถ้าหากคนที่เรารักจากไปก่อนวัยอันควรจะทรมาณมาก ซึ่งเราไม่อยากทำให้เขาเป็นแบบนั้น แต่ในความคิดบางครั้งเราไม่อยากอยู่จริงๆ เราไม่รู้เราจะต้านความคิดด้านนี้เราได้นานขนาดไหน เพราะทุกวันนี้เราไปไหนเราจะตั้งคำถามกับตัวเองตลอดเวลา แบบเวลานั่งวินอยู่เราก็คิดว่าถ้าโดดลงไปจะเจ็บมั้ย จะถึงตายมั้ย (ซึ่งอันนี้บ่อยมากแทบทุกครั้งที่นั่ง) ระหว่างรอบีทีเอส ก็คิดว่าแบบถ้าเรากระโดตัดหน้าขบวนเราจะตายเลยมั้ย คือเวลาเราอยู่ที่สูงๆเราก็คิดว่าโดดลงไปจะตายเลยมั้ย จะเจ็บก่อนตายมั้ย หรือจะไม่รู้สึกอะไรเลย บ้างทีเราก็แอบกลัวใจตัวอยู่เหมือนกันว่าจะทำเข้าสักวัน ทำยังไงให้เราเลิกคิดแบบนี้สักทีค่ะแล้วมันเกิดจากอะไร เราควรไปพบแพทย์มั้ย

ปล.เวลาเราเครียดหรือไม่พอใจอะไรมากๆเราจะชอบทำร้ายตัวเองจนเลือดออกแล้วเราจะรู้ดีขึ้น