รู้สึกอึดอัดกับเพื่อนตัวเอง
คือเพื่อนอเราบอกตรงนะคืออยู่ยู่กับการแข่งขันตลอดเลยยอมใครไม่ได้ใครได้หน้าได้คะแนนเยอะก็นินทาเขาเราก็แค่เป็นฝ่ายอืมม.เออ พอผ่านๆไปไม่อยากนินทาไรด้วย ด้วยความที่ไม่ยอมอะไรคือเราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่เป็นคู่แข่งเขาคือมันอึดอัดมากเลยนะ มีหลายครั้งต่อหลายครั้งที่เขาโกรธที่เราได้คะแนนเยอะกว่าคือเรางงนะแล้วก็ดึงเพื่อนอ่ะเป็นสิ่งหนึ่งที่ร้องบ่อยมากคือเดินคนเดียวเขาดึงเพื่อนแบบเชี่ยมากเอาคำที่ตัวเองนินทามาโยนใส่เราแบบให้ร้ายเลยทั้งที่ตัวเองพูด นี่คือเพื่อนบอกถ้าไม่บอกคือกูคงแบบไม่รู้ไรเลย
คือเพื่อนเราก็เป็นประเภทว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองแบบเป็นเกินเบอร์มาก อีกอย่างคือนางชอบถามถึงแม่เราหรือพ่อ  คือรู้อยู่แล้วไหมพ่อแม่กูแยกทางกันไม่มีใครมากูสักคนกูอยู่กับปู่ย่า คือก็คล้ายแซะๆอ่ะวันปรัชุผู้ปกครองคือถามว่า แม่ไม่มาหรอ*** ถามงี้ คือบ่อยอ่ะเข้าใจกูไหมกูไม่มีก็ถาม
***จขกท.เหมือนคนมีกรรมด้วยเรื่องนี่ตั้งแต่เด็กเลยเรื่องพ่อแม่ติยประถมคือไม่รู้สึกไรหรอก มัธยมก็คือกูเริ่มรู้เรื่องเลยไวนี่คือจุดที่โดนหนักมากเราร้อวทุกวันแอบคนเดียวแต่ก็เพื่อนที่ิอเราอยู่ด้วยปัจจุบันมาปลอบแต่คือตอนนี่คือม.4ก็เพื่อนคนที่มาแลอบแหละแซะอยู่ กลับบ้านก็โดนนะเเรงมากจริง "เป็นลูกกำพร้าแล้วยังไม่หัดทำตัวให้เป็นประโยชน์"คืออาเราด่าเราแรงมากอ่พคือจำเลยคือทำทุกอย่างจริงนะแต่ไม่โดนใจเขา
**ไปรร.ก็โดนเพื่อนคนดีเหอะ




เราควรทำไงดีคะซึมเศร้าอย่าถามนะเป็นอยู่แล้วแหละ555วัดที่ไรเกินทุกที่
คือมันมีมากกว่าที่เขียนมานะคะแต่มันบรรยายไม่หมดหรอก