วันนั้นผมไปเดินออกมาจากชีวิตน้องคนหนึ่ง ผมรักเธอมาก มากจนวันๆคิดแต่กลัวเค้าจะนอกใจ เธอเป็นสาวประเภท2คนแรกที่ผมคบ ทำไมจึงรักเธอมากขนาดนี้ ผมเจ็บมากในวันที่เดินออกมากในใจคิดถึงเธอตลอด ตอนนี้จะ1อาทิตย์แล้วผมอยากกลับไปขอโทษ อยากบอกว่าคิดถึงเธอนะ ผมแค่ไม่อยากให้เธอเหงาที่มีแฟนบ้างาน วันๆไม่เคยพาไปไหนคุยกันยังน้อยมาก จะพาไปกินนั้นนี้ก็ไม่เคย เธอชวนไปดูหนัง ก็ไม่มีปัญญา ลางานไปกับเธอ ผมคิดว่าถ้าผมไม่ออกมา ก็เหมือนคนเห็นแกตัว ที่ไม่เคยแม้แต่จะดูแลเธอเลย แต่เป็นห่วงเทอมากในใจรักเธอมากนะคิดถึงตลอด ที่มาเขียนกระทู้วันนี้เพราะอยากระบายครับ เพราะโดนบล๊อคหมดแล้วทั้งไลน์ทั้งอะไร คิดถึงมากนะน้องนาย หวังว่าสักวันเราจะได้เจอกันอีกนะครับ ....
ใครเคบผ่ายจุดนี้มาบ้าง ผ่านไปยังไง ช่งยด้วย