สวัสดีค่ะ หนูอายุ14ปีนะคะ หนูคิดว่าหนูเป็นโรคซึมเศร้าเเละมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆเเล้วค่ะ
ก่อนที่หนูจะคิดว่าเป็นนะคะ ขอเล่าก่อนนะคะ
หนูเครียดกับปัญหาในหลายเรื่องอยู่เเล้ว เรื่องครอบครัว เพื่อน เรียน เเต่ส่วนมากเป็นคนรอบข้าง หนูเป็นคนคิดอะไรไตร่ตรอง คิดทบทวนไปเรื่อยๆนะคะ ไม่ได้คิดสั้นเลย หนูมองว่าทุกคนรักหนูเเต่ตัวหนูเองดีไม่พอ หนูไม่ชอบสายตาคนที่มองมันรู้สึกเหมือนหนูทำไม่ดี ทำผิดตลอดเลย ทุกคนมองว่าหนูเป็นคนตลก ใช่ค่ะหนูเป็นคนอารมณ์ดี ร่าเริง เเต่บางทีคนเราก็ต้องมีความรู้สึกที่นอยด์บ้างน้อยใจบ้างเเต่หนูดันยิ้มตลอดเลย555 ทั้งที่คำพูดบางคำของเพื่อนนั้นมันทำหนูโกรธ จนอยากด่ากราดเลยค่ะเเต่ทำอะไรไม่ได้เลยย ก่อนสอบเรียกว่าก็เครียดมากเลยค่ะ เพราะตอนม.1ได้ที่10กว่าเเหน่ะเเต่น้องชาบดันได้ที่1ซะงั้น พ่อเเม่ก็ปลื้มเลยมีน้องชายเป็นหน้าเป็นตา555พอม.2หนูพัฒนาตัวเองจนได้ที่2เลยนะ อบากได้รับคำชมบ้างจัง เเต่ หนูไม่ได้อะไรเลย555ยังไม่ดีพอด้วยน้องได้ที่1นะที่2จะได้อะไรล่ะ555สู้น้องยังไม่ได้เลย ทุกคนรู้ไหมคะ หนูร้องไห้ในห้องน้ำเเทบทุกวันเลย ปิดเทอมคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้นกลับเเย่ลงกว่าเดิม คือมีญาติมาอยู่1คนเป็นผู้หญิง เรากผ้คิดว่าจะมีเพื่อนเเล้ว เเต่ไม่เลย กลับไปเล่นเเต่น้องชาย555 ก็มันมี3คนนี่เนอะ หนูไม่เหลือใครจริงๆ5555 หนูก็คิดนะว่าถ้าหนูหายไปพ่อเเม่อาจจะเสียใจในระยะหนึ่งเเต่ข้อดีมันมีมากกว่าเลย ครอบครัวจะประหยัดตังขึ้น ไม่มียัยขี้งอน น่ารำคาญอีกเเล้ว😂หนูร้องไห้กับตัวเองหน้ากระจกเเล้วยิ้มไปให้กำลังใจตัวเองซะ ไม่นานมานี้หนูไปดูโจ๊กเกอร์มาค่ะ หนูไม่รู้จักตัวละครนี้ดีพอ พอไปดูหนูเข้าใจความรู้สึกนั้นมาเลย มันดิ่งมากๆ โดยเฉพาะฉากที่โจ๊กเกอร์เอานิ้วมาดันมุมปากทั้งสองข้างให้ยิ้มพร้อมน้ำตา หนูนึกถึงตัวเลย555 ออกจากโรงเเม่ก็มาถามน้องว่าเครียดรึป่าวเป็นโรคซึมเศร้าไหม หนูอยากถามเเม่จังว่าห่วงหนูบ้างป่าว หนูอยากมีที่ปรึกษาจังค่ะ หนูไม่ไหวจริงๆ
😂😭😂😭😂😭😂😭😂😭😂😭😂😭