ใจเราไม่ใช่ของเรา แล้วใจเราเป็นของใคร คืนนี้ก็ค่อนข้างชัดเจน ในความเป็น "ผัวเมีย" ที่ต่างฝ่ายก็ต่างมีความคิด และ ความเชื่อเดินไปคนละอย่างคนละทาง สำหรับเสือผา ทั้งความโกรธ น้อยใจ เสียใจ เป็นห่วง กังวล อัดแน่นไปหมด แต่เมื่อสถานการณ์เป็นอย่างนี้ กลับตัวไม่ได้เดินต่อไปก็ไม่ถึง ทุกอย่างตึงเครียดไม่หมด เขาไม่รู้เลยว่าที่เธอทำคือการทรยศหรือไม่ การปล่อยตัวเธอไปจะทำให้แผนใด ๆ ที่กำลังทำล่มสลายไปเลยหรือเปล่า แต่ศึกที่เข้ามาหลายด้านทำให้เขาต้องตัดสินใจ ไม่ว่าทางไหนก็อันตราย แต่อยู่ตรงนี้กับเขาคงอันตรายที่สุด .... เขาตัดสินใจไล่ เพื่อให้เธอรอด น้ำตาของอีกฝ่ายไหลเป็นสาย สิ่งที่เจ้าหล่อนพยายามอธิบาย ถึงอยากจะฟัง ถึงอยากจะเชื่อแต่เวลาที่มีน้อยเต็มที ความโกรธนั้นมีมาก แต่ความรู้สึกที่อยากให้อีกฝ่ายรอดนั้นมากกว่า ถ้าจะต้องเลือดตกยางออกก็ขอให้เป็นเขาคนเดียว 

แต่ ... อีกครั้งที่เขาต้องประหลาดใจ เมื่อท้ายที่สุดคนที่เขาทั้งผลักทั้งไสให้หนีไปกลายเป็นคนที่ย้อนกลับมา แขนขาบอบบางพยายามอย่างสุดกำลัง ช่วยเขาที่กำลังบาดเจ็บพลาดท่าให้พ้นจากภัย อารมณ์ของเสือผาสงบลงอีกครั้ง สงบ และ ดีพอใจที่เอาเถิดเจ้าล่อกับลูกแมวน้อยที่คิดว่าตัวเองเป็นแม่เสือสาว โถ ... อ่านนิยายประโลมโลกมากไปไหมเด็กน้อย อ่อยได้ปลอมในปลอม เปลือกในเปลือก คิดจะเอาชนะคะคานกันน่ะหรือ ยังอ่อนพรรษานักยัยตัวแสบ ท้ายที่สุดเจ้าเด็กน้อยก็ถูก "พี่ผา" ของเธอปั่นหัวเป็นลูกข่างติ้ว ๆ อีกตามเคย การปั่นหัวที่ทำให้อีกฝ่ายอมยิ้ม สดชื่น มีความสุข จนลืมบาดแผลทางกายได้เกือบสนิท

หากก็ไม่ได้ทำให้เจ้าตัวหลงลืมความจริง ที่บางครั้งก็พุ่งขึ้นมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว ชาติกำเนิด ครอบครัว ฐานะ ทิ่มแทงใจ ถ้าหลุดไปออกจากที่นี่ได้ ประตูโอกาสที่เปิดขึ้นมา จะพาเขาไปได้ไกลแค่ไหน ไม่รู้เลย เธอที่อยู่ตรงหน้า วันนี้คือกำลังใจก็จริง แต่หนทางข้างหน้าจะมีอะไรรออยู่ก็สุดรู้ เพียงเท่านี้เพชรน้ำผึ้งก็ตกระกำลำบากมามากแล้ว แม้เขาจะรอดไปได้ แม้เขาจะมีชีวิตใหม่ แต่อะไร ๆ ก็คงไม่สวยหรูอย่างที่เธอคิด ถึงจะดีใจที่อีกฝ่ายเชื่อใจ เชื่อถือก็ตาม แต่อนาคตข้างหน้าก็ยังมองไม่ออก

แต่ ... ก็อีกเช่นกัน ความรู้สึกบางอย่างที่ลึกล้ำอยู่ในใจ ความรู้สึกแบบกลับไม่ได้ไปไม่ถึง ก็บอกเสือผาว่า เขาไม่อาจยอมให้เธอจากไปได้อีก อย่างน้อยก็ในตอนนี้ แม้จะรู้ดีว่าเผ่าเทพคงพาเธอกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย ส่วนคนที่เสือผากำลังนึกถึง ... คนที่อุตส่าห์ตามมาจนเจอ แต่ได้มองคู่หมั้นสาวอย่างไม่เข้าใจ เมื่อหญิงสาวกระโดดออกมากางกั้น คนที่ได้ชื่อว่าเป็นโจรอย่างออกหน้าออกตา หน้าตากล้ำกลืนของเพชรน้ำผึ้งทำให้ใจของเสือผาวูบไหว ที่เผ่าเทพพูดมาก็จริงทั้งหมด ชื่อเสียงของตัวหญิงสาว ชื่อเสียงในวงศ์ตระกูล บัดนี้คงป่นปี้หมดสิ้นแล้ว มือเล็กที่จับบ่าของชายหนุ่มไม่ปล่อย ดวงหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก หากก็ไม่กระเถิบถอยจากเสือผาแม้เพียงครึ่งเซน ก็บ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง ชื่อเสียงไม่เพียงแต่จะเสียหายเพราะถูกฉุดมากระทำย่ำยี แต่ท่าทางของเธอในเวลานี้ ก็เป็นที่นินทาของตำรวจชั้นผู้น้อยเสียแล้วว่าคงติดใจอ้ายเสือหนุ่มเป็นแม่นมั่น

ถึงกระนั้น ... เมื่อกลับถึงชุมโจรขึ้นมาจริง ๆ เจ้าหล่อนก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้อย่างมิดเม้น สิ่งทีเ่ป็นห่วงมากกว่าคือคนที่นอนแบ่บอยู่ตรงหน้า ความห่วงหวง ... ทั้งของเขา และ ตัวเอง ชัดเจนต่อใจ แล้วอีกอย่างเท่าที่ผ่าน ๆ มา คนที่นี่ ... ก็ปฏิบัติต่อเธอด้วยน้ำใจไมตรี คนนอกจะว่าเลวว่าชั่วปานไหน แต่สำหรับเธอเขาก็เป็นคน ให้การดูแลเธออย่างคน ๆ หนึ่งควรจะได้รับ แม่ลำเจียก พิกุล พี่ผา คนเหล่านี้ล้วนดีกับเธอ แต่ที่เขาต้องมาติดอยู่ในขุมนรกโลกันตร์แห่งนี้เพราะไร้ทางเลือกต่างหาก มาวันนี้เธอโตขึ้นกว่าเก่าก่อนพอสมควร ที่จะเข้าใจความไร้ทางเลือกที่บีบบังคับสถานการณ์ให้เป็นไป