หวัดดีค่ะ คือเราไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่ทำไมชอบบังคับกดดันเราหรือเอาเราไปเปรียบเทียบอยู่เรื่อย

ในส่วนหนึ่งก็เข้าใจนะว่ารักและเป็นห่วงจึงคอยตักเตือนและห้ามอยู่เสมอ

แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่าเราถูกบังคับมากเกินไป
คือปกติตั้งแต่เด็กจนโตส่วนมากก็เล่นกับเพื่อนผู้ชายแต่จะมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดมันก็ไม่ได้นิสัยดีมากหรอกแต่มันเป็นเพื่อนที่เราไว้ใจที่สุดและเล่นด้วยกันประจำแต่ผู้ใหญ่ก็บอกเราว่าเลิกไปเล่นกับมันได้เเล้ว มันนิสัยก็ไม่ดี(แต่เราคิดว่ามันเป็นคนที่เราไว้ใจที่สุดแล้ว) เราเลยเลิกเชื่อผู้ใหญ่และเล่นด้วย

จากนั้นมาก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นอยู่เรื่อยจนเรารู้สึกท้อแท้และเสียใจที่ทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยดี

ผ่านไปหลายเดือนที่เราไม่ได้ไปเล่นกับใครเลย จนพี่ชาย(ญาติ) กลับมาบ้านพอเรารู้เราก็ไปเล่นด้วยตลอดแล้วอยู่ดีๆผู้ใหญ่ก็บอกว่าเลิกไปเล่นที่นู้นได้แล้ว(ทั้งที่เป็นญาติกันแท้ๆ)

ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องห้ามขนาดนี้กะจะให้เราเหงาตาย หรือเป็นโรคซึมเศร้าเลยหรอถึงจะพอใจ

ขอคำอธิบายหน่อยค่ะ