คือแบบไม่เคยฝันแล้วร้องไห้ออกมาอย่างงี้เลยอ่ะ เคยร้องไห้แต่ในฝันแต่ไม่เคยร้องไห้ออกมาอย่างงี้เลยตื่นมารู้ตัวเองว่าร้องไห้อ่ะ แบบเคยฝันเรื่องนี้ครั้งนึงนะ แล้วนี่ฝันครั้งที่สอง ฝันว่าตามหาคนที่วาดภาพๆนึงอ่ะ มันติดอยู่ในใจอ่ะ ว่าอยากหาคนวาดภาพนี้ให้เจอ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแบบภาพวาดมันสวยแล้วคือมันทัชใจเรามากแบบชอบภาพนี้คือแบบภาพนี้มีความหมายกับเราเลยอยากหาตัวคนวาดให้เจอ ก็ไปถามเพื่อนในห้องแล้วถือสมุดที่มีภาพวาดนั้นไปถามว่าใครวาดภาพนี้ เพื่อนบางคนก็ไม่รู้ คือแบบหาทุกวิธีตามหาคนวาดรูปนี้อ่ะแล้วก็รู้ว่าเพื่อนผช.ในห้องคนนึงวาดแต่แบบตอนนั้นไม่ค่อยเชื่อแต่ก็แบบเออๆเชื่อก้ได้ แต่นี่คิดว่าเพื่อนผช.อีกคนวาดไว้ ไม่น่าใช่คนนี้ พอมาฝันครั้งนี้คือ เพื่อนผช.คนนั้นไม่ได้เป็นคนวาดภาพ แล้วเหมือนภาพวาดนี้จะโดนทิ้งอ่ะ ตอนรู้ว่าภาพวาดจะโดนทิ้งนั้นร้องไห้หนักมากๆแบบไปตามหาภาพวาดนั้น ไปคุ้ยหาภาพวาดอ่ะ คือภาพวาดนั้นมันมีความหมายกับเรามากๆแต่ก็หาจนเจอ แต่แล้วก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนวาดถาพนั้นขึ้นมา จนกลับไปถามเพื่อนในห้องอีกครั้ง คือตอนนั้นร้องไห้หนักมากๆแบบขอร้องหน่อยช่วยหาคนวาดภาพนี้ให้ที ร้องจนไม่ไหวแล้วจริงๆ แล้วก้เข้าไปหาเพื่อนผญ.ในห้อง แบบเข้าไปดูว่ามีใครเคยวาดถาพรูปนี้รึเปล่า แล้วตอนนั้นเหมือนจะนึกอะไรออกขึ้นมาคือภาพวาดนั้นอ่ะเป็นการบ้านวิชาภาษาอังกฤษแล้วนี่คือตั้งใจทำวิชานี่มากเพราะชอบวิชาอิ้ง ตอนนั้นภาพมันเริ่มจำขึ้นมาได้ว่ะ เหมือนจะมีนี่คนเดียวที่ทำการบ้านวิชาอิ้งตอนนั้นเห็นภาพว่าตัวเองตั้งใจระบายสีมากๆๆๆ แต่สุดท้ายนี่ก็ยังจะหาตัวคนวาดภาพให้ได้แล้วคิดไปเองว่าเพื่อนผญ.คนนึงในห้องวาดแล้วนี่ก็ออกมานอกห้องแต่ยังร้องไห้อยู่นั้นแหละ แบบกอดสมุดภาพวาดนั้นออกมาแล้วบอกเพื่อนอีกคนที่อยู่หน้าห้องว่า มันเป็นคนวาดภาพนี้แล้วนี่ยังนักร้องไห้อยู่ สักพักคือมีเพื่อนผช.เข้าไปถามเพื่อนผญ.ในห้องว่าได้วาดภาพนั้นจริงๆหรอ เพื่อนผญ.ก้เดินมากางสมุดอิ้งให้ดูเปิดให้ดูทีละหน้าแต่สมุดคือว่างมีแค่เขียนสองสามหน้านอกนั้นคือว่างหมด แล้วตอนนั้นใจตัวเองคือแบบเหมือนจะไม่เชื่อตัวเองเลย จนมีคนๆนึงเดินมาบอกว่า มีคนเดียวเนี่ยแหละที่วาดภาพนี้มีคนเดียวที่ตั้งใจเรียนวิชาอิ้ง นี่ก็เลยแบบ เห็นภาพที่ตัวเองตั้งใจวาดรูปนั้น มันคือเราวาดไว้จริงๆแล้วแบบคือในใจบอกว่าว่าไม่อยากให้ไปไม่อยากให้ใครหายไปไหน ตอนรู้ว่าภาพวาดนั้นตัวเองเป็นคนวาด แต่ไม่รู้ว่าไอเหตุผลที่ไม่อยากให้ใครหายไปไหนเกี่ยวกับรูปยังไง ตอนนั้นคือร้องไห้หนักมาก พูดในใจกับตัวเองว่า ก้ไม่อยากให้ไปไหนไม่อยากให้ใครหายไป จนตัวเองรู้สึกว่ารู้สึกว่าตื่นขึ้นมาแล้วตัวออกมาจากฝันแล้วแต่ตาตัวเองยังหลับอยู่และยังเห็นภาพในฝันอยู่ แล้วตอนนั้นคือรู้แล้วว่าตัวเองกำลังจะร้องไห้ออกมาจริงๆ ที่ไม่ใช่ร้องไห้ในฝัน แบบคิ้วขมวดนิดหน่อยแล้วก็ร้องออกมา แต่แบบแค่ไหลออกมาข้างละหยด แล้วจากนั้นนี่ก็เลยลืมตาขึ้นแล้วรู้สึกอยากร้องไห้หนักๆขึ้นมาอีกเหมือนในฝัน เห้อๆๆเครียดมาก
คือแบบวาดภาพนั้นเพื่อไม่อยากให้ใครหายไปไหน มันเป็นความรู้สึกแบบนี้อ่ะ
อยากเล่าความฝันตัวเองค่ะเพราะไม่เคยฝันแล้วร้องไห้ออกมาจริงๆเลย