คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
สมัยเรียน ปวช.เพื่อนในห้องแอบชอบแอบคบกะอาจารย์ที่สอนแหละ มันเล่าให้ฟังพร้อมรูปหลักฐานว่าอยู่ด้วยกันมันก็เกิดจากการชอบปลื้มๆ หลงใหล ไปคุยๆกันจนได้เป็นแฟน ไม่นานก็ต้องเลิก น่าจะไม่เกิน 2 เดือนมั้ง เพราะด้วยอายุ หน้าที่ ที่ต่างกัน มากพอสมควร ปัจจุบันเพื่อนมีแฟน คบมา 7-8 ปี กำลังจะแต่งงาน ส่วนอาจารย์แต่งงานนานแล้วตั้งแต่เราและเพื่อนยังเรียนอยู่แต่ ณ วันนี้ จบมานานแล้วหลายปี ไม่รู้ว่ามีลูกรึยังไม่ได้ติดต่ออาจารย์ท่านนั้นแล้ว
อยากให้มองอาจารย์ว่าเป็นไอดอลต้นแบบในเรื่องการงาน หรือปรึกษาเรื่องอนาคตการเรียนดีกว่า ว่าต่อไป จะเรียนสายอะไรดี เป็นธรรมดาที่เราจะหลงใหลได้ปลื้ม เพราะครูเค้าเก่ง สุขุม สุภาพ ตามที่ จขกท.กล่าวมา แต่หน้าที่เราคือ การมาเรียน และเราต้องทำหน้าที่เราให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ ค่ะ ชีวิตต้องเจออะไรอีกมากมายค่ะ
อยากให้มองอาจารย์ว่าเป็นไอดอลต้นแบบในเรื่องการงาน หรือปรึกษาเรื่องอนาคตการเรียนดีกว่า ว่าต่อไป จะเรียนสายอะไรดี เป็นธรรมดาที่เราจะหลงใหลได้ปลื้ม เพราะครูเค้าเก่ง สุขุม สุภาพ ตามที่ จขกท.กล่าวมา แต่หน้าที่เราคือ การมาเรียน และเราต้องทำหน้าที่เราให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ ค่ะ ชีวิตต้องเจออะไรอีกมากมายค่ะ
แสดงความคิดเห็น
จะทำยังไงดีคะ?
แต่เราแค่ต้องการคำปรึกษาจริงๆค่ะ
คือเราเป็นพวกชอบคุณครูค่ะ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าชอบรึเปล่า เนื่องจากว่าเราไม่เคยคบหรือมีแฟนมาก่อนเลยค่ะ
โดยเราชอบไปใจเต้นกับคุณครูคนหนึ่งค่ะ ตอนแรกก็คิดว่าอาจจะแค่ปลื้มที่ครูเขาเก่งก็ได้
บอกก่อนค่ะว่าเราเป็นพวกไม่ชอบแชทไลน์หรือเฟซในโทรศัพท์ทำให้เราชอบที่จะโทรหามากกว่า
ทำให้เรามีเบอร์เพื่อนๆเยอะมากๆและก็จะมีเบอร์ครูเยอะด้วยเหมือนกัน(ไว้แก้คะแนน)
โดยนิสัยครูเขาจะเป็นคนนิ่งๆ ขรึมๆ ไม่ค่อยพูดกับนักเรียน แถมยังสั่งงานเยอะยิ่งกว่าภูเขา
ทำให้เพื่อนๆส่วนใหญ่ไม่ชอบครูเท่าไหร่ แต่เราเป็นพวกเด็กออกทอมๆหน่อย เล่นกับผู้ชาย กวนตีนครูไปเรื่อย
ครูเกือบทุกคนเลยจะรู้จักเพราะมีเรื่องทะเลาะกับเพื่อนบ่อยๆ และที่โรงเรียนเขาจะมีเป็นใบเหลือง
ต้องไปช่วยครูถึงจะได้คะแนนกลับ เราก็จะไปช่วยครูการบ้านยกต้นไม้ ยกอิฐ ยกโต๊ะ ได้หมด
จนกระทั่งครูเขาไม่มีงานให้ทำ เราก็ต้องไปหาครูคนอื่น ก็วิ่งไปหาครูคนอื่นแล้วก็ถือกระดาษไปด้วย
เราก็วิ่งไปหาพวกครูใจดีๆ ช่วยงานเขาต่างๆ จนงานมันหมด แต่ใบเหลืองไม่หมด ครูคนอื่นเขาก็บอกว่า
ครู...มีงานให้ทำอยู่ ไปหาเขาสิ ตอนนั้นคือเราแทบจะวิ่งหนีเลยอะ แต่ครูคนอื่นเขาก็หวังดีจะให้แก้ใบเหลืองให้หมด
ก็ให้เบอร์โทรไปถามว่าเขาอยู่ที่ไหน จะได้ไปช่วยงาน เราก็เลยต้องโทรไปหาครูเขา
ตอนแรกเขาโคตรกลัวเลย ครูเขาชอบหักคะแนนเด็กในคาบ(ความจริงก็หักเรื่องกินขนม คุยกันแหละ)
แล้วเราก็เคยโดนด้วย ก็แบบทำไงดีวะ จะไปดีไหม แต่สุดท้ายก็ต้องไป
ส่วนใหญ่ที่ได้ทำตอนแก้ใบเหลืองก็จัดเอกสารครูเขา ตรวจงานเพื่อนนิดๆหน่อยๆ
แต่ต้องทำแบบนี้5วันติด เราก็ได้เห็นครูในมุมที่แปลกออกไป บางทีก็หัวเราะกับเรื่องอะไรง่ายๆ(เช่นเราก้มแล้วหัวโชกโต๊ะ)
เราเลยดูเหมือนคนแอบชอบครูเขามากๆเลย แต่ติดตรงที่ว่าครูเขาอายุมากกว่าเราเกือบ20ปีได้มั้ง
แต่ครูเขาไม่แก่เลย คนปกติเห็นหน้าคงคิดว่าอายุแค่20กลางๆ เราก็ชอบไปคุยกับครูเขาเวลาพักกลางวัน(ถึงครูจะเคยบ่นว่ารำคาญก็เถอะ)
หรือไม่ก็ส่งการบ้านที่ไม่เข้าใจให้ครูเขา(ครูเขาก็ตอบตลอดเลย) ตอนแรกเราคิดว่าเขาคงแค่ทำหน้าที่ครูเฉยๆ
แต่ในความคิดอะ เราไม่ได้คิดกับครูแบบนักเรียน-อาจารย์ แต่เราคิดประมาณว่าอยู่ไปเรื่อยๆ เห็นครูอยู่แบบนี้ไปนานๆ
ตอนนี้เรายังเรียนอยู่ค่ะ แต่ไม่ค่อยได้ไปหาครูเขาแล้วเพราะเขาสอนม.ต้น เราเลยควมปรึกษาว่าถ้าเกิดเป็นคนอ่าน
จะเลิกชอบแล้วเอาเวลาไปตั้งใจเรียนเหมือนที่ผู้ใหญ่หลายๆคนบอก หรือแค่มองว่าครูเป็นยังไงเพื่อเป็นแค่กำลังใจในการเรียนก็พอ