ตอนแรกกะจะใช้คำว่าด่า แต่เปลี่ยนใจใช้คำว่าตำหนิดีกว่า 
คือพวกด่าแบบไม่มีเหตุผลเราฟังไปก็เท่านั้น
อยากรู้คำตำหนิที่มันตรงและเจ็บบ้างดีกว่า 

ส่วนตัวเราทางการทำงานยังไม่เคยโดน
โดนตำหนิก็มี แต่ไม่ค่อยเจ็บใจอะไรมาก เพราะผิดจริง ยอมรับ
เช่น ทำงานได้ดีกว่านั้น เจ้านายรู้ก็ตำหนิตรงๆ เราก็ยอมรับ

มีที่เคยโดนแม่ด่า แล้วเราเถียงเพราะไม่พอใจเหมือนกัน
แต่แม่บอก "ผิดละอย่าเถียงดิ ก็ต้องให้คนอื่นด่าไปเพราะเธอผิดจริง"
พอคิดตามละก็จริงของแม่ บางทีเราก็หัวร้อนที่โดนด่า แต่ถามว่าผิดจริงมั้ยก็จริง
ก็ถูกของแม่ว่าทำผิดจริงก็ต้องโดนคนอื่นหงุดหงิดใส่ดิ
จะหวังให้คนอื่นพูดซอฟต์ใส่ทั้งที่เราผิดต่อเค้ามันก็เห็นแก่ตัวไป 

แล้วก็เคยโดนเพื่อนบอกว่า มีอะไรไม่ยอมพูด เก็บทนไว้จนทนไม่ได้ละก็จะเลิกคบเลยโดยไม่อธิบาย
แบบนี้ก็เห็นแก่ตัวไปอีกแบบ อย่างน้อยควรเตือนคนอื่นก่อน บอกให้รู้กันก่อน 
เราก็เห็นด้วยกับมัน พยายามแก้นิสัยนี้ แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่หายดี 
เวลาโดนเพื่อนด่าเรื่องนี้ก็ต้องยอมโดนไป ผิดจริง 

เคยโดนรุ่นพี่ที่ทำงานเก่งกว่ามากๆ วิจารณ์งานเรา เราก็เงียบฟัง
รุ่นพี่บอก เจ็บใจปะล่ะ เจ็บใจแน่จริงก็ทำให้เก่งกว่าดิ
ตอนนั้นก็ไฟมาเลย (ต้องขอบคุณเค้า เพราะเค้าพูดด้วยความหวังดีจริงๆ) 

อยากรู้ของคนอื่นบ้างว่าเคยเจอคำตำหนิ คำวิจารณ์แบบไหน
ที่แทงใจดำ เจ็บใจ พูดไม่ออก กันบ้าง