สมัยเด็กจนถึงมัธยม เนื่องจากครอบครัวไม่ได้อบรมสั่งสอนเรื่องระเบียบวินัยมากนัก จึงไม่อะไรเลย ทุกอย่างไปคนละทิศละทางกระจัดกระจาย ตารางสอนยังไม่เคยจัด หาอะไรไม่เคยเจอ ชุดลูกเสือไม่เคยอยู่ครบเซตเวลาที่ตอ้งการใส่

สมัยเป็นนักศึกษาอยู่หอ ผมนี้เละเทะมาก ที่นอนไม่เคยเก็บ ข้าวของไม่เป็นระเบียบ หนังสือ ชีท เครื่องเขียน เครื่องเรียน โต๊ะคอมพ์กระจัดกระจาย ห้องนอนไม่เคยทำความสะอาด ชุดนักศึกษาใส่วันซักวัน รีดตอนเช้าก่อนไปเรียน สบู่ยาสีฟันวางจนละลายใส่ล๊อคเก้อจนขึ้นสนิม ฯลฯ

สมัยเเริ่มทำงานใหม่ๆ เป็นระเบียบมานิดนึงแค่ เริ่มซักผ้าล่วงหน้าอาทิตย์ละครั้ง  ที่นอนไม่เคยเก็บเหมือนเดิม ห้องนานๆทำความสะอาดทีเฉพาะเวลาหยุดยาว เก็บเรียบร้อยเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับงาน รวมๆห้องก็ยังรกอยู่

สมัยเริ่มซื้อบ้าน  ด้วยความที่เห่อบ้าน เห่อน้ำพักน้ำแรง กลายเป็นคนชอบจัดบ้าน แล้วบ้านจะแต่งสวยแค่ไหนก็จะไม่สวยตราบใดที่ไม่สะอาด เลยกลายเป้นคนรักสะอาดไปด้วย ถ้าไม่ว่างถูก็กวาดทุกวันวันละครั้ง ถูทุกอาทิตย์  ห้องนอนทุกๆ 3 วัน ดูดฝุ่นเรียบร้อย ห้องน้ำอาทิตย์ละครั้ง บริเวณบ้านต้นไม้สนามหญ้า อย่าได้ว่าง ลงไปจัดตลอดๆ  ทนเห็นอะไรสกปรกสะสมหมักหมม หมกเม็ด หรือ ไม่เรียบร้อยไม่ใคร่ได้ รู้สึกชีวิตค่อยเหมือนมนุษย์มนาขึ้น 

เหมือนมีพัฒนาการตามวัย